Nederlandse zuivelbedrijven goede middenmoter in Europa

Voorzitter Siem Jan Schenk van de vakgroep LTO Rundveehouderij is bijzonder bezorgd over de dalende melkprijs, die hij vooral wijt aan ontwikkelingen op de internationale zuivelmarkt. De verschillen tussen de uitbetaalde melkprijs van de diverse zuivelbedrijven noemt hij opvallend groot. Verwijzend naar het minder stevig wordend vangnet van het EU-zuivelbeleid stelt hij vast, dat het de komende tijd vooral aan komt op de kracht van de zuivelondernemingen en op de vraag of ze zich onder de gewijzigde omstandigheden op de markt waar kunnen maken. Schenk noemt de prestaties van beide Nederlandse bednjven redelijk, maar het zal volgens hem in de toekomst beter moeten om de melkveehouders een acceptabele melkprijs uit te betalen."De Fransen zitten ons op de hielen en de industrie staat voor de opdracht om onze positie op de internationale afzetmarkten te versterken." De vakgroepvoorzitter constateert dat melkveehouders het nu vooral zoeken in kosten-vermin-dering: "Dit is logisch omdat het op de eerste plaats draait om de continuïteit van het bedrijf. Voorts gaat de schaalvergroting in de bedrijfstak onverminderd door en zoeken ondernemers naar andere inkomensbroimen die bij hun bedrijf passen. Een discussie over duurzaamheid wil ik niet onder het tafelkleed schuiven, maar de strijd om economisch perspectief staat voorop. Als LTO Rundveehouderij spannen we ons in om nu vooral de lasten te drukken, denk bijvoorbeeld aan de quotumkosten, slachtkosten, administratieve lasten en dergelijke."

Samenwerkingsverband

De IntemationSe Melkprijsvergelijking van LTO is een samenwerkingsverband met de European Dairy Farmers (EDF). Doel ervan is om transparant te maken hoe de grootste zuivelbedrijven - 11 behoren tot de top 20 in Europa - presteren. De relatief hoge melkprijs van Campina in 2002 (32,51 euro voor 100 kg melk) komt vooral door de forse nabetaling over 2002. De melkprijs van FCDF (31,68) daalde vorig jaar fors, aangezien deze is gebaseerd op de ontwikkeling van de prijzen van een vijftal zogenoemde indexonder-nemingen in de Europese zuiv e l i n d u s t r i e . Het Italiaanse Parmalat voert de ranglijst met ruim verschil aan, gevolgd door een drietal Skandinavische zuivelbedrijven. Italië is netto importeur van zuivelproducten. Van de boerderijmelk in Italië wordt bijna de helft verwerkt tot speciale kaassoorten, zoals de Parmezaanse kaas. De Engelse zuivelbedrijven zijn zowel in 2002 als in de afgelopen vier jaar de hekkensluiters op de lijst. Uit het rapport LTO Internationale Melkprijs vergelijking blijkt dat de Scandinavische landen de internationale trend van prijsdaling vorig jaar wisten te doorbreken; ze betaalden juist een hogere melkprijs uit aan hun leveranciers. De melkprijzen van de Franse zuivel-bedrijven zijn in 2002 minder dan gemiddeld gedaald, liggen vlak bij elkaar en zitten dicht in de buurt van de Nederlandse zuivelbedrijven. De gemiddelde uitbetalingsprijs in Europa was vorig jaar 31,19 euro. De vergelijkbare prijs was in Nieuw Zeeland 15,78 euro en in de Verenigde Staten 27,50.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen