Vertaling

Als de akelig klinkende electrisch schel van de J, C, van Gentschool gaat ten teken dat de schooltijd om is, staan er op het plein moeders en vaders (huismannen), oma's en opa's gereed om de jongste leerlingen op te halen en naar huis te begeleiden. Dat moet wel met al dat verkeer!

Vele mensen komen met hun auto. Al die auto's tesamen vormen voor de kinderen een onveilige situatie. Het gewone verkeer wurmt zich er ook nog doorheen en in een enkel geval komt op dezelfde tijd een begrafenisstoet door de Molenlaan waaraan de school in 1969 is gevestigd. De kinderen, vooral de leerlingen van de eerste groepen, kunnen niet zonder begeleiding. Als opa sta ik er ook wel eens te wachten op Christian, een beweeglijk ventje van zes jaar. Geposteerd op dezelfde plaats, rent hij op me af nadat de klas waarin hij zit door juf Anita is vrij gelaten. Dan gaan we naar huis.

Dan gaan we naar huis. Daar zit oma al gereed met een glas drinken

Daar zit oma al gereed met een glas drinken en wat lekkers. Chris doet graag vlooien, dus het vlooienspel komt tevoorschijn. Hij doet ook graag legpuzzels maken. Dan komen de legpuzzels voor de dag. Zijn voorkeur gaat uit naar het beeld van drie jonge tijgers maar door hun kloon­gelijkenis en lange snorharen is het een lastige puzzel. Toch komt de puzzel in betrekkelijk korte tijd af. Geen stukje is zoek geraakt.

Een geliefd spelletje is verder, ik zie, ik zie wat jij niet ziet en 'tis... geel. Na zo'n twintig kleuren geraden en niet geraden te hebben verzocht de kleine een nieuw verzonnen spel getiteld: vertalen.

Opa, die nota bene het Flakkeese dialect als zijn moedertaal heeft geleerd moest Nederlandse woordjes opgeven die de kleinzoon in het Flakkees zou vertalen. Voorwaar geen kleinigheid. Ik begon met tuin waarop hij vlot met 'tuun' reageerde. Het kon ermee door.

Lucht, locht, 't Ging goed. Maar met kraai, kraoje en met kerstmis, korsemisse barstte Chris in lachen uit. Er volgden nog enkele pogingen die voor een eerstejaars studentje als redelijk geslaagd konden worden beschouwd.

Maar op papier fonetisch moeilijk aan te geven Flakkeese klinkers klonken in de oren van opa verre van origineel.

De regen tikte tegen de ramen, raemen. De kleine tolk deed goed zijn best. In plaats van woordjes moesten het kleine zinnetjes worden. Tien in getal. Vooruit dan maar, Tien punten, u weet het een tien en een griffel en een zoen van de juffrouw. Christian wilde voor een goede uitspraak voor elke zin een punt verdienen. Is hij eerzuchtig? Daar gaat'ie dan:

Daar gaat'ie dan:

1. De school gaat uit.

De schole gaet uut.

2. Klaas zakt door het ijs.

Klaos zakt deur het ies.

3. Ik heb niets gevonden,

'k Haawe niks gevoende,

4. Tarwe en aardappelen.

Taarve in aerpels.

5. Handveger en stofzuiger.

Vloervaarke in stofzuger.

6. Hij telt tot dertig.

Joe telt tot daortig.

7. Honderd reclameblaadjes.

Hoenderd reclameblaedjes,

8. Hoeveel heeft hij gespaard?

Hoeveul heit hie gespaerd?

9. Weet jij wat een stekelbaarsje is?

Weet joe wat un schotejil is?

10. De zon gaat onder.

't Zunnetje gaet oender.

Bij het woordje vloervaarke barstte Chris opnieuw in lachen uit. 't Was toch maar een spelletje? Nee, het Flakkeese dialect is ten dode opgeschreven. Weliswaar bestaan er dode talen en wereldwijd gezien, zullen er ongetwijfeld heel wat dialecten verloren gaan. Christian en zijn tijdgenoten kunnen maar beter Engels leren. Met die taal kan men in tal van landen terecht. Mar ik zaalf bluve Flakkees praete tot an

Mar ik zaalf bluve Flakkees praete tot an mun doad toe. Heb je 't ooit beleefd: Opa u spreekt Nederlands en dan zal ik dat vertalen in het Flakkees.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen