Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Twee echtparen vieren zestigjarig huwelijksjubileum op dezelfde dag

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Twee echtparen vieren zestigjarig huwelijksjubileum op dezelfde dag

6 minuten leestijd

In de gemeente Middelharnis waren op één en dezelfde dag twéé echtparen zestig jaar getrouwd. Het waren de echtparen Wulfse-Troost te Middelharnis en Van Dam-Brooshoofd te Nieuwe-Tonge die afgelopen dinsdag herdachten elkaar zestig jaar geleden het jawoord te hebben gegeven. En beide echtparen hebben dinsdag genoten van de grote belangstelling die ze bij de viering van hun huwelijksjubileum ondervonden; tijdens allebei de recepties was oo burgemeester mevrouw De Vries-Hommes van de gemeente Middelharnis aanwezig.

Wulfse-Troost

In het recreatiezaaltje van seniorenwoningencomplex 'Breeje Veertien' aan de Donkereweg in Middelharnis waren het Henk PcjvRiet Wulfse die, samen met de bewoners van Breeje Veertien, hun zestigste huwelijksdag vierden. Sinds de oplevering van de woningen in 1992 fungeert het echtpaar Wulfse - op vrijwillige basis - als huismeester in het woningencomplex. En warm was de belangstelling die ze dinsdagmiddag van hun medebewoners ondervonden tijdens de receptie. Wellicht heeft dat ook te maken met het feit dat Henk en Riet, beide 79 jaar oud, zo veel klaarstaan als er m of om het complex iets op te knappen valt. Dat kan variëren van een lekkende kraan of defecte verlichting, tot het leegmaken van een appartement toe. En niet alleen voor de bewoners van de appartementen, maar ook voor de Middelhamisse woningbouwvereniging, die eigenaar is van Breeje Veertien, zijn de vele werkzaamheden die deze huismeesters vemchten, waardevol, want deze vrijwilligers ontlasten hen van heel wat kopzorg en arbeidsuren.

Henk Wulfse is geboren en getogen in Krimpen aan den IJssel en heeft er ook z'n hele arbeidzame leven gewerkt. Maar z'n vrouw. Riet, is van Stellendamse komaf. Ze is geboren in Kavel Elve, dat door de watersnoodramp geheel werd weggevaagd. Toen ze achttien jaar was, is ze naar Krimpen aan den IJssel vertrokken, waar ze 'bij opoe' moest zorgen, die daar ziek lag. En 't mag duidelijk zijn: daar in Krimpen heeft ze Henk leren kennen. Die was toen scheepstimmerman bij Van der Giessen-De Noord, een baan die hij ruun zestien jaar heeft gehad. Totdat hij - ze waren toen natuurlijk al lang getrouwd - voor leraar ging studeren. Een opleiding die acht jaar duurde. En dat was best een zware tijd: overdag werken en 's nachts leren. En voor Riet betekende 't dat ze er thuis veelal alleen voorstond, terwijl de zoon die uit hun huwelijk geboren werd, al groter groeide. Op twee maanden na heeft Henk dertig jaar in het technisch onderwijs gezeten, in Krimpen aan den IJssel. En op de dag dat 'ie in de vut ging, kreeg het echtpaar een woning in Sommelsdijk toegewezen. Ze hadden al een caravan op camping De Klepperstee in Ouddorp en ze vonden de mensen hier op 't eiland beslist gemoedelijk, zodat ze graag op Goeree-Overflakkee wilden gaan wonen. Dat werd dus in Sommelsdijk, waar ze ruim zes jaar hebben gewoond en als vnjwilligers zeer actief waren bij wijkgroep 'De Zwaluw'. Toen ze naar de Breeje Veertien in Middelharnis verhuisden, zijn ze daar mee gestopt. Maar negen jaar later is Henk er - net als toen ze nog in Sommelsdijk woonden - opnieuw voorzitter geworden. Overigens waren Henk en Riet ook in Krimpen als vnjwilligers jarenlang zeer actief in het verenigingsleven, zowel hij als zij voor de plaatselijke gymnastiekvereniging en hij daarnaast ook voor de zwemvereniging.

Nü maken ze zich dus nuttig in Middelharnis. Vanuit hun bovenwoning aan de Donkereweg kijken ze uit op de verkeersdrukte in de Hobbemastraat. Hij heeft er een ruimte waar hij veel op de computer bezig is en zij heeft er een atelier waarin ze schildert. Ze heeft daarvoor cursussen gevolgd bij de Middelhamisse kunstenares Suzan Offereins, en nu mag ze graag diverse tafereeltjes aan het doek toevertrouwen. De vele wandversieringen in de recreatiezaal van de Breeje Veertien zijn dan ook van haar hand! Zowel Henk als Riet genieten nog een goede gezondheid en samen met hun zoon, drie kleinkinderen en twee achterkleinkinderen vierden ze deze week hun huwelijksjubileum.

Van Dam-Brooshoofd

Op dinsdagmiddag en -avond herdacht ook het Nieuwe-Tongse echtpaar Van Dam Brooshoofd hun zestigjarige echtvereniging. Zij vierden dit jubileum met familie en bekenden in een zaal van m.f.g. 'Grutterswei' te Oude-Tonge, waar ook zij verrast werden door een grote en warme belangstelling. Die belangstelling bestond overigens niet alleen uit het bezoek tijdens hun receptie, maar ook uit de bijna 140 kaarten die ze thuisgestuurd kregen! Zowel de bruid als de bruidegom hebben hun

Zowel de bruid als de bruidegom hebben hun leven lang op Goeree-Overflakkee gewoond, zij het dat ze tot twee maal toe geëvacueerd werden - éénmaal in de oorlog en éénmaal tijdens de watersnoodramp - en zij het ook dat de bruidegom voor z'n werkgever ruim een halfjaar in Duitsland heeft gewerkt.

Hij, Hans van Dam, werd achtentachtig jaar geleden in Ooltgensplaat geboren en zij, Jobje Brooshoofd, ruim 82 jaar geleden in Nieuwe-Tonge. Toen ze allebei veertien jaar waren, zijn ze van school gekomen en - zo ging dat toen - moesten ze aan 't werk. Hans op het land, en ook Jobje moest 's morgens heel vroeg al uien rapen en wieden langs de buitendijk.

- En zoals het in die tijd zovele aanstaande stelletjes verging, is het ook met Hans en Jobje gegaan: 's zaterdagsavonds rondjes rond de kerk lopen - de jongens aan de ene kant van de weg en de meisjes aan de andere kant - en zo een oogje op elkaar krijgen... Al weet Jobje best nog dat ze in 't begin "niks van z'n most. 't Hei wel drie maenden geduurd..." Bovendien, zo vertelde ze, moest Hans naar Nieuwe-Tonge komen als hij met 'r trouwen wilde, "anders gieng mar met 'n aore mee!" Zo kwam de Plaatse Hans van Dam dus in Nieuwe-Tonge terecht. Ze trokken na hun huwelijk in het huisje van Jobje's opoe, aan de Molendijk, waar ze negen jaar hebben gewoond. Daarna verhuisde het gezin naar de Van Baerlestraat, om hier met minder dan achtenveertig jaar te blijven wonen. Terwijl manlief in de loop der jaren bij diverse werkgevers de kost verdiende - eerst als boerenknecht, later bij de Heidemij, daarna bij Heijmans Wegenbouw, gevolgd door de Rotterdamse havens en scheepswerf Verolme, om daarna tot aan z'n vut bij Hoogenboom Spijkenisse te blijven - beijverde moeder de vrouw zich in het huishouden; ook heeft ze dagelijks de Rabobank en het Groene Kruisgebouw in haar dorp schoongemaakt. Enerverend zijn ook voor dit echtpaar de gebeurtenissen geweest rond de watersnoodramp van 1953.

Tijdens hun evacuatie, naar Huis ter Heide, zijn ze hun twee oudste jongens kwijtgeraakt. Gelukkig niet langer dan twee dagen, maar toch.De bus waarin de kinderen zaten, was vertrokken zonder de ouders. En al vrij gauw kwam het bericht door dat er een bus met hoofdzakelijk kinderen was verongelukt... Maar in de Jaarbeurshallen in Utrecht werd het gezin vnj onverwachts weer herenigd. Het echtpaar weet nog goed hoe ook Koningin Juliana, die daar aanwezig was, meehuilde om het zware leed dat vele van haar landgenoten had getroffen. En als Hans erover begint, zo zegt hij zelf, kan hij wel uren vertellen. Nu wonen ze al weer bijna drie jaar in een

Nu wonen ze al weer bijna drie jaar in een bejaardenwoning aan de Frank van Borselenstraat en ook dit jubilerende echtpaar geniet nog een redelijke gezondheid. Daardoor is het mogelijk dat Jobje nog aan de zang is, lid is van de vrouwenvereniging en van de bejaardenclub, en dat ze allebei nog graag naar de bingo gaan. Bovendien is Hans in de zomer nog regelmatig op het land te vinden om "aerpels en juun te lezen". Maar het meeste daarvan komt bij de kinderen terecht: drie zonen, vijf kleinkinderen en één achterkleinkind, terwijl er nóg een achterkleinkind op komst is, en däär genieten ze van.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 september 2005

Eilanden-Nieuws | 1 Pagina's

Twee echtparen vieren zestigjarig huwelijksjubileum op dezelfde dag

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 september 2005

Eilanden-Nieuws | 1 Pagina's