Van politieagent tot radioman: Johan Kolff blijft het eiland trouw

Uit het gesprek met Kolff blijkt dat Goeree- Overflakkee - gewild of ongewild - altijd aantrekkingskracht op hem heeft uitgeoefend. Johannes Kolff is in 1947 geboren op het buureiland, de Hoeksche Waard, in het dorpje Westmaas. De keuze van zijn voornaam is niet 'zomaar' geweest. "Het was in onze familie gebruikelijk als er een baby geboren werd deze te vernoemen. Het eerst naar iemand in de familie die overleden was. Ik ben genoemd naar een oom van me die in de oorlog politieagent was in Utrecht. Hij stopte met dit beroep toen er een NSB-burgemeester in de stad kwam. Daarna ging hij in het verzet. Dit heeft hem uiteindelijk het leven gekost. Hij deed mee aan de bekende overval op de strafgevangenis in Leeuwarden (waarvan de speelfilm 'De Overval' werd gemaakt) en werd vlak voor het einde van de oorlog bij zijn onderduikadres doodgeschoten. Vandaar mijn voornaam". Het blijkt dat er ook achter de achternaam Kolff nog een verhaal zit. "Iedereen in mijn familie heet Kolf met één 'f', maar door een fout bij de aangifte bij de burgerlijke stand kwam achter de achternaam van mijn vader dubbel 'f' te staan. Dit is niet meer veranderd!"

Keuterboertje

Johan Kolff groeide op als zoon van een keuterboertje en hij herinnert zich nog dat in de jaren vijftig al het landwerk met de hand geschiedde. Dat landwerk trok Johan helemaal niet en hij koos na het behalen van zijn Mulo-diploma voor een andere richting. Hij zou graag politieagent worden. En dan niet zoals zijn oudere broer in een grote stad, maar hij prefereerde de Rijkspolitie, waarbij hij erop mikte om in een kleine gemeente te gaan werken. Hij herinnert zich nog goed dat hij werd aangenomen op de poUtieschool in Arnhem. "Deze school was in een oud klooster gevestigd en we sliepen met zestig man op één slaapzaal". Na zijn opleiding werd hij als 'aspirant jongere categorie' in Oud- Beijerland geplaatst en mocht hij het politiewerk leren onder toezicht van een mentor. Oud-Beijerland ligt op nog geen steenworp afstand van zijn geboorteplaats Westmaas. "Maar ik mocht niet thuis gaan slapen want je was toentertijd verplicht om in je standplaats te wonen. Deze regel heeft overigens nog lang bij de politie gegolden. Dus kreeg hij een 'kosthuis' aangewezen. Zijn tweede standplaats was Alblasserdam.

Zijn tweede standplaats was Alblasserdam. Een groot deel van zijn politietaak bestond toen al uit snelheidscontroles. "Samen met een collega zat ik dan bij de brug over de Noord in een auto, waar het heel druk en gevaarlijk was. Er lagen twee kabels over de weg waar de snelheid werd gemeten. Als er een overtreder langskwam, nam één man de foto en de andere noteerde het kenteken van de overtreder. Dit was nodig omdat het kenteken met het blote oog werd opgenomen. Op de foto kon je later zien of je het kenteken juist had genoteerd.", zo verduidelijkt Kolff. "Het gebeurde in die tijd dat we in drie maanden tijd zo'n duizend bekeuringen uitschreven. Er moest van iedere overtreding met een typemachine een proces-verbaal worden gemaakt".

Inmiddels leerde hij zijn vrouw kennen en trouwde hij, waarna zij hun intrek namen in een flat.

Doetjes

Tijdens zijn loopbaan in Alblasserdam was Johan al enkele keren elders gedetacheerd geweest. Zo had hij ook al een maand in Ouddorp zijn diensten moeten aanbieden. En omdat het werken in kleine gemeenschappen hem wel trok - "ik ben geen grotestadsmens" - solliciteerde hij naar de functie van wachtmeester in Dirksland. De overkomst naar het eiland bleek nog niet zo eenvoudig te zijn. "Ik had vanuit Alblasserdam al aangegeven dat ik graag in de Rijkspolitiekapel zou willen spelen. In Alblasserdam kon dat niet omdat daar al iemand lid was van de kapel. Maar in Dirksland was nog niemand lid. Daarom dacht men dat ik naar Dirksland gesolliciteerd om bij de Rijkspolitiekapel te kunnen gaan. Hel lidmaatschap van de kapel werd mij sterk afgeraden want mijn meerderen in Dordrecht vonden dat de Politiekapel alleen maar geschikt was voor doetjes en ik kreeg de waarschuwing om geen lid te worden van de Rijkspolitiekapel. Een eventuele promotie zou dan volgens hen uitgesloten zijn". Het heeft nog even geduurd, maar in april 1972 kwam hij in Dirksland terecht. "Ik woonde toen tegenover De Schakel naast opperwachtmeester Leetlang". Tot eind 1974 bleef Kolff in Dirksland en vervolgens solliciteerde hij naar de functie van opperwachtmeester in Hoornaar. Door de bekende burgemeester Maarten Schakel (hij was jarenlang kamerlid voor het CDA) werd hij aangenomen. "In dat kleine dorpje heb ik een goede tijd gehad. Er gebeurde niet veel. Wel waren er twee discotheken en met de eigenaren ervan had ik een heel goede relatie. Als er bijvoorbeeld ergens een brommer was gestolen dan informeerde ik bij één van de discotheekeigenaren en even later was die brommer weer terecht. Dat kon toen allemaal nog".

Ouddorp

In zijn standplaats kwam een gemeentelijke herindeling, waardoor zijn post niet meer bezet hoefde te worden. In die tijd werd er een plaatsvervangend groepscommandant in Ouddorp gevraagd. "Dat is wel iets voor inij", dacht Johan en hiermee begon zijn eilandelijke carrière. ''Ik werd door burgemeester Van Velzen aangenomen, ik kon per 1 februari 1986 aan de slag en ging er ook wonen. Ik kwam bij een geweldige club mensen terecht", zo verzekert Kolff. Maar ook hier gingen de reorganisaties door en er kwam, ondanks de bezwaren, één groep voor geheel Flakkee, waardoor hij vanuit Middelhamis moest gaan werken. Nog waren de reorganisaties niet ten einde

Nog waren de reorganisaties niet ten einde en ging Kolff na verschillende veranderingen afwisselend vanuit Spijkenisse en Hellevoetsluis werken. Hij werd chef Directe Hulpverlening en was vaak chef van dienst. Dan had hij de dagelijkse aansturing van de politie in het hele district. En een chef van dienst wordt ook bij ernstige ongevallen, branden, zelfmoord, e.d. geroepen.

Voordat Kolff in april dit jaar vervroegd uittrad, was hij als hulpofficier van justitie veelal op pad met een deurwaarder.

Omroep

De politieman kan veel verhalen vanuit zijn actieve loopbaan, maar daarnaast spreekt hij ook graag over zijn huidige werkzaamheden. Want naast zijn bekendheid als politiefunctionaris is hij op het eiland wellicht nóg meer bekend als medewerker van Radio Flakkee. "Het zal zo'n jaar of vijftien geleden zijn geweest dat Gerard van der Linde (inmiddels oud-medewerker) van Radio Flakkee vroeg of ik eens in de studio kwam kijken. Ik heb dat gedaan en zodoende ben ik erin gerold en de sfeer daar beviel mij wel." Korte tijd later deed toenmalig voorzitter van Radio Flakkee, Jaap Reedijk, een voorstel aan Kolff: "Is het niet iets voor jou om het programma 'Wissel' te presenteren?" Dat is het actualiteitenprogramma van Radio Flakkee, dat in die tijd nog live werd uitgezonden. "Ik weet nog dat ik in mijn eerste uitzending iemand telefonisch moest interviewen over het 'Monster van het Haringvliet'. Ik dacht eerst aan een soort Monster van Loch Ness, maar later bleek dat het om een tekenwedstrijd ging!" Vanaf toen had het 'radiovirus' hem te pakken. Sinds 10 september 1991 presenteert Kolff het programma waarvan zijn stem het meest bekend is geworden: 'Muzikale Hartewensen', een verzoekplatenprogramma met geestelijke muziek. Het blijkt dat dit één van de meest beluisterde programma's is van Radio Flakkee.

Eigenlijk is Johan Kolff een 'vreemde eend in de bijt' van de geestelijke muziek want hij verklaart geen binding meer te hebben met een de kerk, ofschoon hij 'degelijk gereformeerd' is opgevoed. Een opvoeding met regeltjes die hij niet begreep: "Op zondag mocht ik niet op de fiets naar een familielid, maar ik mocht wel te voet." Wél is hij een liefhebber van koor- en orgelmuziek en dat is voor de presentatie van dit programma heel belangrijk. In de studio van Radio Flakkee toont Kolff de indrukwekkende collectie cd's, platen en bandjes met geestelijke muziek. "Door deze voorraad kunnen we aan bijna ieder verzoekje voldoen". Door de jaren heen is deze verzameling fors uitgebreid. Kolff heeft aan de uitbreiding van de voorraad geluiddragers een belangrijk steentje bijgedragen. Van veel koren en muziekuitgevers krijgt men bij Radio Flakkee nieuwe cd's aangereikt. "Hierdoor kunnen we aan bijna iedere verzoekje in het programma voldoen. De aanvragers kunnen bijvoorbeeld kiezen uit een keur van gezangen, opwekkingsliederen, maar ook psalmen, zowel ritmisch als nietritmisch gezongen. We hebben hiervoor een systeem opgezet waardoor we heel vlug het aangevraagde nummer kunnen vinden".

Veel tijd

In het werken voor Radio Flakkee gaat heel veel tijd zitten, want Kolff wil er alles aan doen om de luisteraars een zo goed mogelijke kwaliteit te bieden. Voor het programma Muzikale Hartewensen bijvoorbeeld is hij met enkele andere medewerkers onlangs afgereisd naar Hilversum om bij EO-voorzitter Arie van der Veer enkele meditaties op te nemen, die hij speciaal voor Goeree-Overflakkee op de band insprak.

Ook aan het verzorgen van de dagelijkse programmering heeft Johan bijna een dagtaak. Hij wijst erop dat hij probeert bij zoveel mogelijk evenementen aanwezig te zijn met zijn microfoon. "Maar als ik de opname heb gemaakt moet deze worden gemonteerd: onbelangrijke zaken worden uit een toespraak gehaald en bij een interview haal ik de 'euhs', kuchjes en andere storende zaken eruit, zodat het een glad verhaal wordt. Ik ben hierin eigenlijk wel een beetje te perfectionistisch. Het gevolg is dat ik soms vele uren werk heb voor een uitzending van tien minuten".

Een andere taak van Johan Kolff is het inlezen van persberichten die door verenigingen en organisaties worden ingestuurd. Deze berichtjes worden ingesproken, overgezet in een computer en op maandag- en donderdagmiddag tussen 17.00 en 18.00 uur automatisch uitgezonden.

Eén eilandelijke omroep?

Als we aan de radioman vragen of het niet tijd wordt voor één eilandelijke omroep in plaats van vier verschillende zenders, antwoordt Kolff dat wat hem betreft er wel één omroep mag komen, maar hij benadrukt dat dit zijn privé-mening is. "Ik vergelijk het wel eens met kranten: er valt op het eiland een fiks aantal verschillende kranten in de bus, die veelal hetzelfde schrijven. Voor mij mogen die ook wel samengevoegd worden. Ditzelfde geldt voor koren: er zijn heel veel kleine koren op het eiland. Wat minder koren, maar wel grotere koren, zou een hele verbetering kunnen zijn. Nu smeken vele koren om nieuwe leden terwijl er nog regelmatig nieuwe koren worden opgericht. Maar dit is niet te verwezenlijken want iedereen wil toch heel graag zelfstandig blijven". Kijk maar eens hoe men denkt over de samenvoeging van de gemeenten op Goeree-Overflakkee en hoe verschrikkelijk is het niet afgelopen bij de samenvoeging van de kerken'? En juist bij de overige omroepen op het eiland signaleert hij een duidelijke onwil tot samenwerking of samengaan. "Jammer, maar het is niet anders!"

Het blijkt dat het heel moeilijk is voor de omroepen om medewerkers te werven. Kolff zou dan ook graag zien dat er zich wat meer vrijwilligers bij 'zijn' omroep zouden aanmelden. "Ook zijn we nog op zoek naar enkele bestuursleden." Het is een uitstekende hobby voor mensen die bijv. niet (meer) aan sport kunnen doen maar toch graag in contact blijven met anderen.

Graag zou hij dan ook wat meer belangstelling zien van vrijwilligers voor het radiowerk "Want het blijft toch een heel leuke hobby...", zo verzekert de oud-politieman en volbloed radiomaker.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen