Witte kangoeroes nieuwste attractie op Goeree-Overflakkee

De meeste mensen weten niet van het bestaan van witte kangoeroes. Ze kennen bruine, grijze en mis.schien /.clfs rode kangoeroes. Maar een wit exemplaar /uilen ic zelden zijn tegengekomen: en dal maakt hun aanwezigheid in Sommelsdijk al lot een bijzonderheid. De verklaring voor hiui witte vacht is even eenvoudig als treurig: de/e kangoeroes lijden aan albinisme. Het ontbreekt ze aan pigmentkleuren in de weefsels, met name in de huid. Het zijn, met andere woorden, albino kangoeroes.

Parmantig

Astrid en Peter van der Put zijn de eigenaren van deze opzichtige buideldieren. Beiden zijn verzot op dieren, en zo belandden zij al eerder eens in het Eilanden-Niemvs: in ändere weiden rond hun huis houden zij alpaca's. Dit zijn in Nederland al even zeldzame dieren, met een parmantig loopje, een plukje wol op het voorhoofd, ranke benen en lange wimpers.

Hoewel hun vacht zorgt voor de duurste, warmste en fijnste wol ter wereld, was d;it niet de reden waarom het echtpaar alpaca's liet rondlopen. "We doen het voor de lol. niet voor de wol", verklaarde Astrid \an der Put.

Nog niet zo lang geleden kwamen de witte kangoeroes er als nieuwe aanwinst bij. Astrid vertelt dat de dieren zijn gekocht in Friesland en dat de aanschaf een tweeledige aanleiding had. De ene was dat weitje waar de albino kangoeroes nu van hot naar her hupsen en hun .schamele, houten onderkomen hebben. "Zolang we hier nu wonen", zegt Astrid, met gezin afkomstig uit de Langstraat bij Acht-huizen, "stond het weitje leeg. al zeven jaar. Voor ons betekende dat: maaien, maaien en nog eens maaien."

Geen troep

Maar de kinderen zijn inmiddels wat groter en "wilden nu zelf ook beestje hebben om voor te zorgen". Maar welk? Het echtpaar wilde per se geen dieren die troep in de wei maken, zoals ook bij hun keuze voor alpaca's speelde. Want een kip krauwt. een konijn graaft en een geit sloopt de omheining én maakt bij regenval mei zijn hoefjes een modderpoel van de grond. Zo ontstond het idee om kangoeroes te gaan houden.

Maar waarom dan witte, een soort die in Nederland hoogst schaars is? Astrid: "Het is weer eens wat anders dan grijs of bruin en wit zie je daarnaast beter in de wei zitten." Er was nog een aanvullende reden: haar man Peter, aannemer van beroep. Glimlachend: "Die moet altijd iets hebben wat een ander niet heeft." Aan de andere, noordelijke zijde van Som

Aan de andere, noordelijke zijde van Sommelsdijk. aan de Nieuwlandsedijk, geeft ze eerlijk toe. is nog een witte kangoeroe te vinden, kind van een bruine moeder. "Maar die eigenaar kreeg een albino-kangoeroe per ongeluk als baby. Wij hebben bewust voor witte kangoeroes gekozen." Ze denkt trouwens dat een voorouder van de baby-albino ook wit moet zijn geweest. "Albinisme zit in de genen: het is een genetische afwijking. Heb je het eenmaal, dan is jouw nageslacht ook wit."

Ondersoort

De witte kangoeroes van de familie Van der Put zijn zichtbaar kleiner van formaat. Het zijn dan ook. legt Astrid uit, Bennett's Wallaby's. Dit is een kleinere kangoeroesoort, met een langere en ruigere vacht. De Bennett Wallaby, wetenschappelijk Macropus rufogriseiis ntfogriseiis genaamd, is een ondersoort van de zogeheten Red-necked Wallaby en komt normaal gesproken alleen voor op Tasmanië. het eiland tweehonderd km ten zuiden van Australië. Daar verblijven ze in de regenwouden en volgens Astrid schuilen haar kangoeroes ook nauwelijks in hun stalletje. "Zij zijn dol op regen." Voor de volledigheid: Bennett's Wallaby's

Voor de volledigheid: Bennett's Wallaby's worden frequent geboren, doordat hun ouders het hele jaar door paren. Dertig dagen na de paring komt een baby ter wereld, zo klein als een grote erwt. Dit jong komt in de buidel terecht, waar het zich hecht aan een tepel die meegroeit. Na drie tot vier maanden komt de mini-kangoeroe voor het eerst te voorschijn en trekt er op uit; na tien maanden verlaat het jong de buidel voorgoed.

Volwassen exemplaren worden tussen de 70 en 80 cm hoog, met een gewicht dat varieert van 14 tot 20 kilo. De dieren blijven hun hele leven groeien. Alleen gaat dat bij de vrouwtjes wat langzamer, omdat zij ook hun jongen moeten grootbrengen. Op Tasmanië zijn de Bennett's Wallaby's ondertussen een ernstig bedreigde diersoort geworden, in Nederland zijn ze als huisdieren te bestellen bij hobbyfokkers.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen