Ds. A.A. Egas doet vanavond intrede als predikant van de Ciiristelijk Gereformeerde Kerk te Middelharnis

Op 30 mei 1957 werd ds. Egas in het Noord- Brabantste plaatsje Werkendam geboren, als oudste jongen van een gezin met zeven kinderen. Het gezin waarin hij opgroeide, behoorde tot de plaatselijke Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland. Na zijn jeugdjaren is hij gaan studeren aan de PABO en leraar in het voortgezet onderwijs geworden waar hij Nederlands en Maatschappijleer doceerde. In 1974 verhuisde het ouderlijke gezin Egas naar Bilthoven. "Tijdens het lesgeven aan het 'Driestar College" in Gouda ben ik rechten gaan studeren aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Mede in verband met deze studie ben ik na zeven jaar voor de klas te hebben gestaan, van baan veranderd en juridisch beleidsmedewerker geworden bij de VGS, een organisatie die schoolbesturen binnen het reformatorisch onderwijs adviseert en namens deze besturen overlegt met de overheid. Een organisatie waarbinnen ik ook de onlangs benoemde rector van Chr. Scholengemeenschap 'Prins Maurits', vriend M. Harkema, heb leren kennen, die ook in zeker opzicht mijn opvolger bij de VGS geworden is". Door zijn huwelijk keerde Egas met zijn vrouw, die in Werkendam woonde, terug naar zijn geboorteplaats, waar ze lid werden van de Christelijke Gereformeerde Kerk.

Sterke betrokkenheid

Egas vertelt dat hij van huis uit een sterke kerkelijke en maatschappelijke betrokkenheid heeft meegekregen. "Vanuit de liefde tot de kerk raakte je er ook snel intens bij betrokken. Zo werd ik voorzitter van de jeugdvereniging en de bibliotheekcommissie. Nooit zal ik vergeten het geheel onverwachte sterven van een diaken op de morgen dat onze oudste jongen zou worden gedoopt. Hij was ook organist en leed aan astma; daarom had hij mij in het verleden al eens gevraagd om voor hem in te vallen als organist wanneer hij het weer benauwd had. Maar nu was hij in zo'n benauwdheid gebleven, wat ook betekende dat ik hem die zelfde zondag nog achter het orgel moest vervangen", zo vertelt Egas.

"Later werd ik zelf door de Heere geroepen tot het ambt van diaken", zo vervolgt de predikant. "In die tijd ontstonden ook de eerste contacten met Middelharnis, want onze kerkenraad had besloten tot nieuwbouw van de kerk en het architectenbureau van D. Vroegindeweij werd gevraagd het ontwerp te maken. Er was een hele fijne en intensieve samenwerking, waar ik als lid van de toenmalige bouwcommissie goede herinneringen aan bewaar Tenslotte raakte ik ook betrokken bij de plaatselijke politiek en heb jaren in de gemeenteraad gezeten namens de SGP en ook nog als wethouder de burgerlijke gemeente gediend."

gemeente gediend." Gezin

"Van de Heere hebben wij zes kinderen gekregen, waarvan de oudste inmiddels is getrouwd en in ons geboortedorp Werkendam is gaan wonen. Ze verwachten in december hun eerste kindje en je begrijpt dat we daar bijzonder naar uitzien. Onze oudste zoon werkt bij een bedrijf dat handelt in veevoeder en doet daar de planning. De twee daarop volgende dochters studeren aan de Pabo in Gouda. Gerrie doet dat via het duale traject, van werken en leren. Ze houdt het contact met Urk nog levendig omdat ze daar nog twee dagen werkt. Arike, onze andere dochter, woont in het internaat en doet dus de voltijdsopleiding.

Jonneke, onze derde dochter volgt de opleiding Verzorgende aan het Hoornbeeckcollege te Rotterdam en ontmoette daar ook een domineesdochter uit Sommelsdijk. Dat was echt wel fijn. Onze Niek zit in de brugklas van de Prins Maurits en onze jongste dochter Marije zit in groep vier van 'de Groen'. We mogen dankbaar zijn dat we van de Heere een hecht gezin gekregen hebben, waarin ook vaak vrienden en vriendinnen van onze kinderen te vinden zijn".

Urk en Middelharnis

Ds. Egas vind het moeilijk om antwoord te geven op de vraag wat de verschillen en overeenkomsten zijn tussen Urk en Middelharnis. "Vooral omdat ik de men.sen uit Middelharnis nog moet leren kennen. De Urkers heb ik wel leren kennen en misschien kan de lezer dan zelf wel de overeenkomsten en verschillen ontdekken. Een Urker is een vrij open en direct mens. Hij zegt wat hij op zijn hart heeft. Kan soms heftig reageren, maar is het daarna ook direct kwijt. Het zijn mensen die heel sterk zijn in het improviseren. Spontaan iets opzetten of ergens helpen zit ze in het bloed. Het zijn niet van die lange termijn denkers, maar echte doeners.

Ze hebben een hele sterke familieband en zijn sociaal erg op elkaar betrokken. Het is een hechte dorpsgemeenschap. Wat natuurlijk overal bekend is, maar ook echt zo is; Het is een hele kerkelijke gemeenschap. Ongeveer 90% van de mensen gaat naar de kerk. Ze komen ook heel trouw in de kerk, op catechisatie en verenigingen. Maar ook deze samenleving ligt buiten het

Maar ook deze samenleving ligt buiten het Paradijs en kent z'n schaduwzijde. Problemen rond alcohol- en drugsverslaving zijn ook daar nadrukkelijk aanwezig. Ook het uitgaansleven van een deel van de jeugd geeft de nodige zorgen. Maar ondanks alles is het een volk waar we ontzettend veel van zijn gaan houden."

Roeping

Desgevraagd vertelt Egas over zijn roeping tot predikant. "Al heel jong heeft de Heere mij door Zijn Heilige Geest sterke indrukken gegeven van dood en eeuwigheid. Onder meer tijdens de belijdeniscatechisatie heeft de Heere mij uit zondag 7 de weg tot behoud gewezen. In die tijd ontstond ook het verlangen om de Heere te mogen dienen in het ambt van dienaar van het Woord. Ik ben toen ook Grieks en Latijn gaan studeren aan de Universiteit van Utrecht. Toen heb ik collega ds. R. van Mourik, nu in Sommelsdijk, leren kennen. Maar aan het eind van die studie liet de Heere me heel duidelijk zien, dat het Zijn tijd niet was. Jaren later is de Heere met mij doorgetrokken en mocht ik onder de prediking uit 1 Johannes 1 vers 9 "Indien wij onze zonden belijden. Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve en ons reinige van alle ongerechtigheid", de vergeving der zonden mocht ontvangen. Ik weet dag en plaats om het zo te zeggen nog. toen de Heere in deze woorden overkwam en ik mocht geloven vrij gesproken te zijn van straf en schuld. Kort daarop heeft de Heere mij geleid aan Zijn Tafel en mocht ik weten uit louter genade Zijn kind te mogen zijn. alleen om de verdienste van Christus, mijn getrouwe Zaligmaker.

Onmiddellijk daarop kwam de roeping van bijna 20 jaar geleden met zo'n kracht terug dat ik er niet meer onderuit kwam. En het is zo wonderlijk, dat de Heere daar dan ook getuigenis van geeft. Want toen ik het mijn vrouw wilde vertellen, zei ze; "Ik weet al wat je gaat zeggen; Je moet dominee worden." Het heeft haar overigens zes jaar gekost om het daar mee eens te worden. En toch heeft de Heere haar daarin steeds nabij willen zijn, zo wist zij nog eerder dan ik zelf, dat we nog eens op Urk predikant zouden worden."

Naar Middelharnis

"Het is me nog steeds een wonder dat de Heere daarin zo duidelijk de weg heeft gewezen. Krachtig heeft de Heere in de weg van Zijn Woord, maar door Zijn voorzienige leiding in verschillende zaken tot ons. ik zeg dat ook met betrekking tot mijn vrouw, gesproken, dat we niet anders konden, dan Zijn weg volgen. En dan brengt de Heere ook alles mee. Hij geeft dan ook genade om Urk los te laten. Dit is ons bijzonder zwaar gevallen. Het afscheid heeft ons diep geraakt en het was ook heel ingrijpend, maar toch was er ook het diepe besef; Hier is onze taak voorbij en de Heere heeft ons een andere gemeente gewezen. Heel dankbaar zijn we ook voor de bijzonder hartelijke wijze waarop we in Middelharnis door de gemeente zijn ontvangen. We voelen ons hier echt thuis. En dat is nu Zijn werk!

Fijn is het ook dat we een tijdelijk onderkomen hebben gekregen in de pastorie van de Hersteld Hervormde Gemeente hier, zodat de komende maanden de pastorie gerenoveerd kan worden. Ook daarin proefje iets van de zorg van de kerkenraad en de gemeente voor het predikantsgezin. Om heel dankbaar voor te zijn."

Onvergetelijke gesprekken

Tijdens zijn theologische studie aan de Theologische Universiteit van Apeldoorn liep Egas stage in de Christelijk Gereformeerde Kerk van Middelharnis. "Dat was een hele leerzame tijd. Ds. P. den Butter kende ik al middels het Curatorium waar hij toen deel vanuit maakte en zij vroegen hem of ik -bij hem stage mocht lopen. Drie weken heeft hij mij meegenomen op zijn pastorale wandel door de gemeente en later heb ik drie weken zelfstandig pastoraal werk gedaan. Onvergetelijk zijn de gesprekken die we samen hebben gevoerd over prediking en pastoraat. Het is echt een vormende periode geweest. Hij had ook een heel boeiend en afwisselend stageprogramma voor mij opgesteld, waardoor ik in aanraking kwam met tal van aspecten van het predikantswerk. Vanuit die gegroeide band heeft ds. Den Butter mij ook op Urk in het dienstwerk ingeleid en het is mij een wonder, dat ik hem nu hier mag opvolgen en dat hij mij opnieuw hoopt te bevestigen. Wat me verder bijgebleven is. zijn de pastorale gesprekken die ik mocht hebben met diverse kinderen Gods. Bijzonder jammer vmd ik het dan ook dat verschillenden van hen inmiddels zijn overleden.

Toch is het mijn uitzien en verlangen dat de Heere de prediking hier gebruiken mag, dat ook onder dit opgroeiende geslacht Zijn Koninkrijk mag worden uitgebreid, naar de belofte van Psalm 72; 'Zijn Naam zal zijn tol in eeuwigheid; zolang als er de zon is, zal Zijn Naam van kind tot kind voortgeplant worden en zij zullen in Hem gezegend worden.'"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen