Eerste zwarte bezocht in 1927 Goedereede

De bestseller 'Sonny Boy', gepubliceerd in 2004, vertelt een waar gebeurd verhaal over heel gewone mensen. Namelijk over een onmogelijke liefde tussen de jonge Surinaamse emigrant Waldemar Nods, nog geen twintig, en de oer-Nederlandse vrouw Rika van der Lans, getrouwd, al bijna veertig en moeder van vier kinderen,

In de herfst van 1928 zien zij eikaar voor de eerste maal, in Den Haag. Kort daarop blijkt zij zwanger te zijn en het schandaal is niet te overzien, aldus een samenvatting van Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar. "Toch weten ze middenin de crisistijd een voorspoedig bestaan op te bouwen met elkaar en hun zoon Waldy, hun eigen 'Sonny Boy'. Tijdens het uitbreken van de Tweede Wereldooriog wagen Waldemar en Rika hun leven om joden te redden - met alle consequenties van dien," De omslag van het boek 'Soiiiiy Boy\ waarin Goeree- Overjlakkee (niet altijd even strelend) wordt

Rijkswaterstaathuis gekarakteriseerd.

Rika van der Lans woonde, voordat zij terug naar Den Haag vluchtte omdat haar huwelijk uiteenrafelde, in Goedereede. Daar was haar man, WiUem Hagenaar, in de herfst van 1924 benoemd (Foto: Uitgeverij Nijgh Van Dilmar) tot dijkgraaf van Goeree-Overflakkee. Het echtpaar betrok het Rijkswaterstaathuis. Als volbloed (Haags) stadskind kon mevrouw Van der Lans niet aarden op het "uiterst gei'soleerd" liggende Goeree, "waar de tijd leek te hebben stilgestaan, en erger, dat nog heel lang zou blijven doen", zoals Van der Zijl schrijft. Maar daar gaat het verder niet om in dit verband, interessanter is het bij haar te lezen hoe Goeree-Overflakkee reageerde op de komst van de eerste zwarte vreemdeling.

In de lente van 1927 deed de verloofde-in-spe van Rika's nicht Cristien het eiland aan. Deze David Millar was een zwarte man, afkomstig uit "het donkere Suriname". Op zijn motor met zijspan verkende hij uitgebreid Nederland, waar hij in 1921 van de boot was gestapt, zo ook Goeree-Overflakkee.

Na zijn rit, heeft Van der Zijl gereconstrueerd, "was het eiland in rep en roer geweest - een zwarte man hadden ze hier nog nooit gezien, laat staan eentje op zo'n brullend gevaarte. Het scheelde niet veel of oudere dorpelingen kondigden het einde der tijden aan. Maar het gezin Hagenaar had, uitgedost met leren motorhelmen en googles, trots rond hun bijzondere oom en zijn machine geposeerd.

"Vooral Rika kon het opperbest met de Surinamer vinden. Zijn makkelijke, luchthartige manier van doen, de geur van avontuur en weidse vertes die hij meebracht - ze vond het een verademing in de benauwenis van Goeree."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen