Maatschappelijke betekenis van de kerken

In het nieuws

Men kon in de afgelopen week geen krant opslaan of daarin werd melding gemaakt van de maatschappelijke hulp die kerken bieden.

Het initiatief tot het onderzoek in de stad Rotterdam is genomen door een motie van een lid van de gemeenteraad. Remco Oosterhoff (vertegenwoordiger van de Christen- Unie en de SGP) had per motie om een dei^elijk onderzoek gevraagd. Het Nijmeegs Instituut voor Missiologie van de Radbout-Universiteit heeft dit onderzoek uitgevoerd.

Hulp in Rotterdam

De Kerken, waaronder ook in niet geringe mate de immigrantenkerken (!), bieden hulp aan 500.000 tot 600.000 mensen - voor een bedrag van 110- 130 miljoen Euro.

86 procent van de hulpverlening vanuit de kerken wordt verricht door vrijwilligers.

Door de uitslag van dit onderzoek is de stad Rotterdam - het gemeentebestuur en de raad - op de feiten gewezen. Wat misschien enigszins vermoed werd maar nooit met cijfers gestaafd is, staat nu als een paal boven water: de maatschappelijke betekenis van de kerkelijke hulpverlening - op psycho-sociaal en maatschappelijk terrein.

NRC Handelsblad van 18juli citeert de opgetogen ainclusie van het genoemde gemeenteraadslid. "Het rapport betekent publieke erkenning van wat de kerk op maatschappelijk terrein betekent. Zelf zijn de kerken zich de laatste jaren weer bewuster geworden van hun missionaire taak in de samenleving. Ooit hebben ze, vaak tegen hun zin, een deel van hun sociale activiteiten aan de overheid afgestaan. Nu is er sprake van een beweging terug, waarbij de overheid met de kerken wil samenwerken"; eind van dit citaat uit de toelichting van Oosterhoff voor de situatie in het Rotterdamse!

Ook Trouw informeert

Trouw heeft het overzicht van maatschappelijke hulpverlening door de Kerken verbreed. Zie 'De verdieping' in Trouw van 19 juli 2008. Het blad kopt: "vrijwilligers van Kerk onbetaalbaar". Het blad gebruikt op de voorpagina zelfs een werkwoord dat ik in Van Dale (1999) niet tegenkom, namelijk: Kerk ontzei^ Nederlandse samenleving.

Ik vermeld dat het maatschappelijk rendement neerkomt op 442.355 euro, waarvan 378.311 euro door vrijwilligers wordt opgebracht. Nadere specificatie laat ik achterwege.

Wel noem ik een aantal activiteiten van de kerk - ziekenbezoek, hulp bij rouwverwerking, relatietherapie, kleding inzamelen en verdelen, financiële nood-hulpverlening, kerk openstellen als inloophuis, hulp aan dak- en thuislozen, slachtofferhulp, hulp aan prostituees, cursussen, lezingen, workshops, taalles, jongerenkampen, huiswerkbegeleiding en open maaltijden.

Ik vermeld deze gegevens niet om de Kerken zich op de borst te laten kloppen.

Ik releveer deze gegevens om naar de samenleving toe te laten zien dat de Kerk haar diaconale roeping in de twintigste en eenentwintigste eeuw verstaat.

De_ Kerk niet langer buiten spel

Toen in 1965 De Algemene Bijstandswet werd ingevoerd, heb ik gewezen op het feit dat daarmee de Kerk door de overheid buiten spel dreigde gezet te worden. Er was toen iets van een euforie in de samenleving: we hebben het kerkelijk diaconaat niet meer nodig. De overheid voorziet zelf in de behoeften van haar burgers. Daarop leek het toen. Desniettemin heb ik mijn twijfels geuit bij het socialistisch streven van de overheid. We zijn nu bijna vijftig jaar

We zijn nu bijna vijftig jaar verder en we zien dat de overheid deze naar zich toegetrokken hulpverlening niet meer aankan.

Kerkelijk diaconaat

Het heeft me getroffen dat een vertegenwoordiger van twee kleine partijen om dit onderzoek heeft gevraagd. Wat in zekere zin in stilte

Wat in zekere zin in stilte door de kerken op een breed maatschappelijk terrein werd en wordt gedaan, is nu uit de anonimiteit gehaald.

Mijn conclusie - niet om onszelf op de borst te slaan, maar om aan de werkelijkheid recht te doen - is dat de samenleving gebaat is bij, ja in zekere zin niet kan buiten de diaconale hulpverlening van christenen.

Ik noemde het diaconale hulpverlening. Dat wil niet zeggen dat het kerkelijk diaconaat zich overal in mengt.

Men mag dit vrijwilligerswerk van christenen ook als diaconale dienst typeren, zelfs zonder dat daarbij officiële diaconieën betrokken zijn.

Terug als in de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis

Dit doef mij denken aan de verbreiding van het christelijk geloof in de eerste eeuwen van onze jaartelling. Die verbreiding ging gepaard met diaconaal dienstbetoon aan de samenleving. Soms ging dat dienstbetoon voorop.

Zo moge het ook nu zijn. Als de Kerk maar dezelfde boodschap brengt als in die eerste eeuwen: Redding en behoud door Jezus Christus; gekruisigd om onze zonden, opgestaan tot ons eeuwig behoud.

De Kerk verstaat haar roepmg in apostolaat en diaconaat - ook in deze eeuw!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen