Herdenkingsdienst 25 jaar Lukaskapel

Voorafgaand aan de dienst sprak interim­directeur Wim Driesse een kort welkomstwoord, waarin hij zijn waardering uitsprak voor de bewogenheid die men zoveel jaar geleden al met de bewoners had en waardoor het mogelijk werd om het gebouw uit te breiden met een ruimte waarin de bewoners, al kunnen ze niet meer 'van huis', toch nog onder Gods Woord worden gebracht. "Dankbaarheid hiervoor, ook aan God".

Aan het eind van de dienst hield ook HDG bestuursvoorzitter Arie­Jan Heij een korte toespraak. Hij memoreerde hoe al in de beginjaren de huisgemeente van De Samautaan 's zondags bijeenkwam in de recreatiezaal en hoe er begin jaren tachtig behoefte ontstond aan een eigen ruimte hiervoor. Door financiële ondersteuning door de HDG kon die ruimte rn 1983 worden gerealiseerd. "Een plaats waar het leed en verdriet van bewoners en nabestaanden voor Gods aangezicht wordt gebracht en waar het hart van de huisgemeente klopt. Velen worden hier 's zondags binnengebracht, door familie of door vele vrijwilligers. Daarnaast hebben we hier predikanten, een kostersechtpaar en organisten. Veel dus om dankbaar voor te zijn, en daarom: Soli Deo Gloria."

Schuilplaats

Ds. Van Bennekom leidde zijn preek in met aan te geven dat de Lukaskapel een gewoon, maar toch bijzonder gebouw is. Mensen kunnen' er binnen gaan om even te gaan zitten. "Dan mag je stil zijn en tijd hebben voor jezelf en voor God Daar mag je een aparte ruimte voor hebben." En ondanks de onrust die er is rondom het voortbestaan.van de Lukaskapel ­ i.v.m. de nieuwbouwplannën voor De Samaritaan ­ zei de predikant moed te hebben voor het voortbestaan van de Lukaskapel ook in de nieuwe situatie: "Er liggen toezeggingen'waardoor we goede hoop hebben dat er ook in de toekomst zo'n ruimte zal zijn, een ontmoetingsplaats tussen de mens en God."

De spelonk van AduUam was óók zo'n bijzondere ruimte. Ds. Van Bennekom had als schriftlezing o.a. 1 Samuel 22:1­5 gekozen. Over David die z'n toevlucht zocht in de spelonk van AduUam, en dat er nog vele anderen waren die daarin hun toevlucht zochten bij David. "Zo'n speciale ruimte had David nodig. Nergens was hij veilig omdat z'n schoonvader, koning Saul, hem telkens zocht te doden. En toen hij, nadat hij aanvankelijk daarheen was gevlucht, ook uit Ziklag weg moest, vluchtte hij de bergen in en vond daar achter een gat een spelonk, een schuilplaats die hij van God ontving. De spelonk van Adullam. Adullam betekent toevlucht. Maar ook Davids familie en anderen voelden zich niet veilig onder koning Saul, en toen zij hoorden dat David in die spelonk zich schuilhield, zochten ook zij daar een heenkomen: armen, lammen, bitter bedroefden, schuldenaars wier kinderen verkocht zouden worden. Ellendigen waren het die hun toevlucht tot David zochten. En David ontving ze allen. David lijkt hier op de Heere Jezus. Tot Hém komen ook mensen die vermoeid en belast, beladen zijn, ellendigen, benauwden, en mensen die een Schuldeiser hebben. En tot zulke mensen zegt Jezus nu: 'Kom tol Mij'. Niemand wijst Hij af U mag naar Jezus toe, want ook u hebt een Schuldeiser! Mensen die God kwijt zijn, mogen naar dé Spelonk van Adullam: Jezus, de Zoon van God. Bij Hém mogen ze hun Toevlucht hebben en in Dïe Spelonk rust vinden. Ook als onze gedachten minder worden, want daar werkt God tóch doorheen. Want Hij is en blijft Dezelfde, nu en tot in alle eeuwigheid!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen