Van Weel Bethesda Ziekenhuis 75 jaar

Leidt marktwerking in de zorg tot meer klantgerichtheid of staat marktwerking op gespannen voet met de zorg? Dat is het onderwerp van het symposium, dat op maandag 9 maart plaatsvindt in de hervormde kerk te Dirksland. Het symposium is alleen voor genodigden. Dezelfde dag komen schoolkinderen in het jarige ziekenhuis zingen voor patiënten. Voor de bevolking van Goeree-Oveiflakkee en omstreken is de open dag in september hét feestmoment. De laatste open dag, begin deze eeuw, trok circa 20.000 mensen naar het Vém Weel Bethesda Ziekenhuis. "Een blik in de wereld van het ziekenhuis", omschrijft directielid en oncoloog EC. van der Velden de inhoud van de open dag.

"Het is belangrijk dat het 75-jarig bestaan van het ziekenhuis gevierd wordt", vindt gepensioneerd kinderarts J. van Loo. "Zeker ook met de bevolking, want het Van Weel Bethesda Ziekenhuis leeft echt bij de mensen op Goeree-Overflakkee. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het geld dat ze bijeen hebben gebracht voor een CT-scan - een enorm bedrag was dat - en al eerder 40.000 gulden voor een röntgenapparaat. De bevolking heeft altija een band met het ziekenhuis gehad."

Eieen ziekenhuis

Ook Van der Velden vindt de vieting van 75 jaar Van Weel Bethesda Ziekenhuis van belang. "Kijk je op de kaart van Nederland, dan is Goere.e-Overflakkee nog altijd een redelijk geïsoleerd gebied. Het gevoel is duidelijk dat de mensen blij zijn met hun eigen ziekenhuis en niet voor elk wissewasje naar een ziekenhuis in Rotterdam of Goes hoeven. Het Van Weel Bethesda Ziekenhuis leeft echt bij de bevolking. Het voortbestaan is in het verleden wel eens bedreigd, maar nu zijn w;e vitaler dan ooit. We groeien en staan voor onze zorg."

Volgens directielid Van der Velden ziet de toekomst van het Dirkslandse ziekenhuis er oed uit. "Zeker als we onze f asisfilosofie trouw blijven. Die korht er op neer dat we een basisziekenhuis zijn, dus zonder ons te richten op technische hoogstandjes, en dat we willen excelleren in patiëntvriendelijkheid." Van der Velden voegt daaraan toe dat er een zeker spanningsveld zit tussen groei en kleinschalige aandacht voor de patiënt, maar dat er alles aan gedaan zal worden om het individu maximaal tot zijn recht te blijven laten komen. Hij spreekt in dat verband over de menselijke maat. "Daar kiezen mensen voor. Er verschijnen regelmatig enquêtes over de Nederlandse ziekenhuizen in de kranten. De uitslagen daarvan wisselen, maar één ding springt er bij ons altijd uit: aandacht voor de individuele patiënt. Dat moeten we koste wat het kost handhaven. Tussen de post die wij krijgen zitten loftuitingen over de manier waarop wij zorg verlenen. Er zitten ook klachten tussen. En die zijn ook zeer welkom, want klachten zijn kansen om het functioneren van het ziekenhuis verder te verbeteren."

De groei van het ziekenhuis is ongekend. "Stormachtig", kenmerkt het directielid de kwarteeuw die hij in Dirksland werkzaam is. "Het houdt niet op en het gaat steeds harder. In zes jaar tijd zijn we van 30 naar 64 specicilisten gegroeid."

Drie specialisten

Meer dan vijftig jaar geleden, in 1957, was het heel anders. J. van Loo trad toen in dienst van het ziekenhuis als kinderarts. "Er waren toen, met mij erbij, drie specialisten. Mijn collega s waren een chirui^g/gynaecoloog en een internist/röntgenoloog/apotheker/hoofd van het laboratorium. Het was een klein en erg indem ziekenhuisje. Het gebeurde wel dat er 's nachts een opname was en de directrice er vanuit haar flatje - trip trip trip via de trap - op af kwam om te vragen of ze kon helpen. Nee, dat zie je tegenwoordig niet meer." De kinderarts werkte tot 1993

De kinderarts werkte tot 1993 in het Van Weel Bethesda Ziekenhuis. "Toen waren er al twee chirurgen, drie internisten, een neuroloog, een KNOarts en een anesthesioloog. Die laatste ging trouwens wel eens met de kabelbaan naar Schouwen-Duiveland als er in Zierikzee een moeilijke operatie was. Aan de andfere kant van het water stond een taxi voor hem klaar en daarmee werd hij naar het ziekenhuis gebracht om te helpen. De kabelbaan werd gebruikt om de dam tussen Goeree-Overflakkee en Schouwen-Duiveland te maken, maar hij kon dus ook voor het overzetten van een anesthesioloog worden gebruikt." •

Van Loo herinnert zich ook het plan om aan diezelfde dam een nieuw ziekenhuis voor beide eilanden te bouwen. Maar dat ging dus niet door. Hetzelfde geldt voor een bouwplan nabij Stellendam. "Als dat plan was uitgevoerd, zou het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse er waarschijnlijk nooit zijn gekomen", aldus Van der Velden. "Nu ligt het Van Weel Bethesda Ziekenhuis nog altijd mooi centraal op Goeree- Overflakkee. Voor uitbreiding in Dirksland is er weinig ruimte. Wel zijn er mogelijkheden in Hellevoetsluis door het uitbreiden van de huidige polikliniek of door het bouwen van een nieuwe poli."

Legaat

Voor Van der Velden staat het vast dat de basis van het ziekenhuis in Dirksland blijft. Op de plaats dus, waar het in 1934 allemaal begonnen is dankzij het legaat van Paulina van Weel. Van der Velden: "Niet voor niets houden we haar naam in ere. Bijvoorbeeld door consequent de naam Van Weel Bethesda Ziekenhuis te hanteren en definitief afscheid te nemen van de ook wel gebruikte naam Ziekenhuis Dirksland. Dat is een bewuste keuze."

"Zonder dat legaat was het ziekenhuis er nooit gekomen", zegt Van Loo. "Het legaat van Paulina van Weel was voor de on- en minvermogenden van Dirksland bestemd. Die wer-' den opgenomen in het Van Weel Ziekenhuis, het voorste stuk van het gebouw. Ging je een klapdeur en een gangetje door, dan kwam je in het Bethesda Ziekenhuis. Dat was voor de rest van de eilandelijke bevolking. Op een gegeven moment is het één geworden."

De voormalig kinderarts, die nog altijd in Dirksland woont, kijkt met enige nostalgie terug op het oude ziekenhuisgebouw. Het gebouw waar het licht van zijn werikamer bijna altijd brandde. "Ik had gewoon altijd dienst: zeven keer 24 uur Het was moeilijk een waarnemer te vinden, dus ik ben ook jarenlang niet met vakantie geweest. Nu zijn er vijf kinderartsen. Het oude gebouw? Ach, dat was uiteindelijk met te handhaven."

De stormachtige groei die het ziekenhuis doormaakt blijkt niet alleen uit de groei van net aantal specialismen en patiënten, maar ook uit nieuwe afdelingen. De jongste loten aan de stam zijn de nieuwe gynaecologiepoii, een chemotherapieafdeling en - per 1 maart - een grote intensive care op drie locaties (met het Maasstad Ziekenhuis, waarmee het Van Weel Bethesda Ziekenhuis al een , langdurige samenwerkingsrelatie heeft, en het Ruwaard van Putten Ziekenhuis), dat Van der Velden een voorbeeldproject noemt voor de rest van Nederland. Van fusie met andere zieken

Van fusie met andere ziekenhuizen is, 75 jaar na de suchting van het Van Weel Bethesda ZieKenhuis, geen sprake, aldus het bestuurslid. "Kleinschaligheid is prachtig, maar ter wille van de kwaliteit hebben we wel een samenwerkingsverband. Niet hapsnap, maar festructureerde samenwering." Volgens Van der Velden is het idee van hoe gi-oter hoe beter al weer passé. "Momenteel hoor je weer dat het goed is onr dichterbij de mensen te staan. Nou, kwaliteit en dichtbij de mensen staan, dat is ons handelsmerk."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen