Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Voetwassing

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voetwassing

4 minuten leestijd

In de Bijbel

De titel doet denken aan wat we lezen in Johannes 13. Daar wordt ons verteld wat de Heere Jezus heeft gedaan aan Zijn discipelen. Het gebeurde kort voor het Paasfeest. De Heerè Jezus heeft Zijn kleren afgelegd en de voeten van zijn discipelen gewassen. Aan het eind van dat ritu

Aan het eind van dat ritueel heeft Jezus weer plaatsgenomen aan tafel. Hij zei: "U noemt Mij Meester en Heere, en u zegt het terecht, want Ik ben het. Als Ik dan, de Heere en de Meester, uw voeten gewassen heb, moet ook u eikaars voeten wassen"(I3:I3,14).

In 2009

In de 'Kerkklok', orgaan ten dienste van de Christelijke Gereformeerde Kerken in de classis Apeldoorn (10 juli 2009), trof ik het volgende verhaal aan over een voetwassing tijdens de Nijmeegse Vierdaagse.

Ik vertel het verhaal zoals ik het daar las.

"De finish is op de Wedren. Daar staat ook de Christelijke Gereformeerde Kerk. Wandelaars die op de derde dag binnenkomen worden uitgenodigd voor een voetenbad.

Ook op de laatste dag, als ze net hun medaille hebben opgehaald, nodigen we ze uit. Velen nemen de uitnodiging aan. Nogal wat wandelaars lopen alleen of moeten wachten op hun maatje die een ander tempo liep. Als je dan aan het eind een voetenbad kunt krijgen, is dat erg aantrekkelijk. Je krijgen een stoel onder een partytent in de tuin van de kerk. Élke wandelaar krijgt een kop koffie of thee. Een vrijwilliger trekt je sokken en schoenen uit en stopt je voeten in een lauwwarm bad met een bruistablet. De verhalen komen vanzelf, 't Gaat altijd over het geloof Op de achterkant van de uitnodiging staat Johannes 13.

Gesprekken

Er komen allerlei verhalen los. Mensen die vroeger naar de kerk gingen, maar ervan vervreemd zijn geraakt. De een heeft mooie herinneringen, anderen juist weer niet. Na een kwartier drogen we de voeten af en helpen we de wandelaars weer in de sokken en de schoenen en nemen we afscheid.

Als mensen vragen waarom we dit doen, vertellen we wat het geloof voor ons betekent en waarom we het voorbeeld van Jezus volgen.

Soms vragen mensen gebed. Dan zoeken we een rustig plekje in de kerk en bidden we samen.

Het is voorgekomen dat mensen in de knoop zitten en een volgend jaar terugkomen. Ze mogen dan vertellen dat het beter gaat. Dat deed de helpster denken aan Andreas, die zijn broer Simon (Petrus) ging halen.

Een andere man kwam het volgende jaar vertellen dat hij mede door het gesprek bij de voetwassing tot geloof is gekomen.

Er zijn er ook, die geen persoonlijk . gesprek willen maar toch wel even binnen, in de kerk willen kijl;en".

Een voorrecht

De zuster die dit verhaal op schrift heeft gesteld, vertelt hoe de medewerksters het een voorrecht vinden dit werk te mogen doen.

Ik ben nooit in Nijmegen geweest tijdens de Vierdaagse. Wel heb ik meermalen in het desbetreffende kerkgebouw gepreekt. Als ik er weer kom zal ik zeker aan dit gebeuren denken. Ook wil ik dan, hoewel het op een ander tijdstip van het jaar is, met de gemeente God danken voor dit dienstbetoon. Er gaat zonder woorden iets van uit. Vaak is deze voetwassing aanleiding tot een gesprek over Hem, Die aan Zijn discipelen - zo zegt Hij het Zelf in Johannes 13 - een voorbeeld heeft gegeven.

En (n)u?

Over het algemeen zullen de lezers van Eilanden-Nieuws niet letterlijk hetzelfde kunnen doen als wat in Nijmegen gebeurt. Een vergelijkbare daad, uit evangelische bewogenheid, kan ook in andere delen van het land verricht worden.

De ander de voeten wassen lijkt ons vaak niet de meest aangename dienstverlening. Er zullen nogal wat mensen zijn die een ander liever de oren wassen. Volgens Van Dale betekent dat: iemand geducht de waarheid zeggen.

Iemand de voeten wassen is precies het tegenovergestelde hiervan.

Zouden wij in navolging van Christus (een term die onder ons niet zo vaak wordt gebruikt, misschien zelfs wel niet geliefd is) niet moeten nagaan wiens voeten wij kunnen wassen, als een vorm van christelijke dienstbetoon.

De vorm kan veranderen, de zaak is ook in de een en twintigste eeuw urgent. Jezus' woord verliest immers zijn actualiteit niet.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 juli 2009

Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's

Voetwassing

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 juli 2009

Eilanden-Nieuws | 8 Pagina's