Dreigende kerksluiting

Trieste berichten

Heel wat maanden geleden al werd ik diep geraakt door het bericht in het Reformatorisch Dagblad dat de Protestantse Kerk in Nederland verwachtte dat in de komende 25 jaar maar liefst 500 kerken zouden afgestoten moeten worden vanwege tanend kerkbezoek. En dat geldt niet slechts de protestantse gemeenten. In Limburg verdwijnen ook een behoorlijk aantal parochiekerken. Ook daar wordt de kerkgang kleiner en priesterroepingen worden minder. Omstreeks half september was te lezen dat in de protestantse gemeente van Den Haag worden binnen twee jaar zeven van de nog veertien in gebruik zijnde kerkgebouwen gesloten.

Aanwijsbare oorzaken?

Van de nu nog bestaande veertien wijkgemeenten in die stad blijven er straks nog maar vier over! Dit besluit van de algemene kerkenraad is onvermijdelijk. Moet men spreken van 'vergane glorie'? Er is toenemende vergrijzing onder de leden van de kerk.

De sterke afname van het ledenbestand en de kerkgang zou om te beginnen toegeschreven moeten worden aan de verhuizing van veel kerkgangers naar omliggende plaatsen, zoals Zoetermeer, Rijswijk, Voorschoten, om maar enkele te noemen. Ernstiger is zeker de in ons land toenemende secularisatie of verwereldlijking. En heel'wat jongeren zien kerkbezoek en lidmaatschap niet meer zitten.

Zijn de kerk en gemeente wellicht te zelfgenoegzaam geweest? is een diepgravender vraag. De voorzitter van de Haagse Kerkenraad laat de woorden vallen 'we moeten snoeien om te groeien'.

Heeft de afname van het kerkbezoek soms ook te maken met verandering van de prediking en van de inhoud van de kerkdienst? Wordt over de bekering niet meer gesproken? Zoekt God nog niet het verlorene en weggedrevene?

Het is altijd goed om bij vermindering van kerkleden en van kerkgangers niet meteen anderen de maat te nemen maar eerlijk zelfonderzoek te doen. Ook reeds in de Schrift zegt God dat 'Hij de kandelaar kan wegnemen', zie Openbaring 2.

En moeten we vrezen dat de Heere op het punt staat Nederland te verlaten, omdat de (eerste) liefde aan het tanen is?

De Heere kan ons ook naar elkaar toe brengen zo niet drijven! Opmerkelijk is dat juist in Den Haag een samenwerkingsverband tot stand kwam van reformatorische kerken. Achter kerkelijke verdeeldheid - en bestaat deze vooral niet in ons land? - kan de zonde van hoogmoed schuil gaan.'Ik ben beter dan u en jij'.

Mogelijk kan ook gedacht worden aan de zorg voor en het werk in de zo te noemen 'migranten kerken'. Zou de eeuwen geleden gedoopte Moorman - zie Handelingen 8 - ons wellicht nog kunnen onderwijzen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen