Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jongeren nog ter kerk? (1)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jongeren nog ter kerk? (1)

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

De minst hoopvolle plaats? Meer dan 30 jaar geleden deed Dr.Okke Jager, inmiddels al overleden, een opmerkelijke uitspraak. Hij noemde de kerk 'de minst hoopvolle plaats' Hij wees daarbij op het versnelde proces van totale vervreemding van kerk en godsdienst bij jongeren. Zij zien kerk en geloof niet meer zitten. En verdrietige en onthutste ouders en grootouders zien hun (klein)kinderen in dat opzicht 'uit de boot vallen'. Juist zij zijn vaak vertegenwoordigers van een heel ander levenspatroon.

Een veranderde wereld

Wij als ouderen kennen nog de vooroorlogse 'christelijke'wereld. Daarin hadden kerk, geloof en ook God nog een centrale rol en plaats. De wereld daarbuiten was het geheel andere, het vreemde. En die wereld werd gevormd door de bioscoop, de zondagsontheiliging en de sportverheerlijking. Dat was ook de wereld van echtbreuk en het onwettige kind, van de ongelovige. Van hen die toen niet naar de kerk ging werd wel gezegd 'hij doet nergens aan'.

In 'de christelijke wereld' van toen was een stevig steigerwerk van gebod en gebed, van kerkgang en catechese en soms nog een jeugdvereniging, waarbinnen je leefde en opgroeide. Maar dat steigerwerk lijkt weggeslagen. En als tijdens het huisbezoek de

En als tijdens het huisbezoek de dominee of ouderling vraagt 'gaan uw kinderen nog naar de kerk?' Is er bij de ouders verdriet en pijn in het hart.

Goede leiding nodig De kerk heeft en is geen macht meer

De kerk heeft en is geen macht meer in de samenleving van nu. Door wie laten we ons leiden? Het aanvaarden van leiding betekent wel dat we wat moeten inleveren, want we laten dan immers toe dat een ander meer of minder de richting van je leven bepaalt. In de Bijbel lezen we dat Mozes aan God vraagt iemand (na zijn dood) aan te stellen die hen uitleidt en inleidt of thuisbrengt. En ten tijde van Samuel vraagt Israel om een koning. Maar David werd de eerste theocratische vorst. Bij de Bijbelse dichters en profeten werd vaak gebruikt het motief van de herder en de schapen. Helaas is onze moderne en westerse leefcultuur daar vreemd aan. Welke leiding hebben wij en welke hebben de jongeren, of menen wij en zij dat zelf wel te kunnen? Laat de bede bij de ouderen zijn, die doorgegeven wordt aan de kinderen:

'Leid mij in Uw waarheid, leer ijv'rig mij Uw wet betrachten Want Gij zijt mijn heil o, Heer' 'k Blijf U al de dag verwachten

Dan zijn we niet eigenwijs of waanwijs maar echt wijs, toch?

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 28 december 2011

Eilanden-Nieuws | 36 Pagina's

Jongeren nog ter kerk? (1)

Bekijk de hele uitgave van woensdag 28 december 2011

Eilanden-Nieuws | 36 Pagina's