Echtpaar Soldaat - de Jong 60 jaar getrouwd

Mevrouw Soldaat is afkomstig uit SteDendam en zoals ze zelf zegt een echte gornetsnokker'. Garnalen pellen kon ze als de beste. Hoewel het hard werken was, soms van 's morgens 6 tot 's avonds 12 uur, had ze veel plezier in haar werk. De prijs per ons gepelde garnalen was in die tijd 2,5 cent! De bruid maakte zich ook na haar huwelijk verdienstelijk op de arbeidsmarkt, zo had ze een krantenwijk en ze werkte tevens met plezier op het land. En ook in Melissant werden de garnalen aan huis bezorgd om gepeld te worden. "Ik heb van alles aangepakt", zegt ze. Ze werden de trotse ouders van een zoon. De familie werd later nog uitgebreid met vier kleinkinderen en een achterkleinkind.

ï'ersoneelsbus van Vermaat

De heer Soldaat, geboren en getogen in Melissant, woonde als kind aan de Molendijk. Hij begon zijn werkzame leven in de akkerbouw. Daarna deed nij naar eigen zeggen 'van aUes en nog wat'. Hij werkte onder andere in de bouw en bij de marine. De laatste werkgever van de heer Soldaat was het havenbedrijf Pakhoed.

"Een mooie tijd", vindt hij. Vooral de tijd dat hij chauffeur was op de personeelsbus van de firma Vermaat staat hem nog goed bij. "Ik had altijd gedacht dat ik een gat in het plafond zou springen als ik met de VUT zou gaan, maar het ging anders. Ik zat met natte ogen bij het afscheid van mijn werk!" Tas met trouwfoto

Tijdens de watersnoodramp verleende de heer Soldaat op allerlei manieren hulp in de omgeving van Stellendam. De ouders van zijn vrouw waren in eerste instantie vermist, en het ergste werd gevreesd toen in het water een tas met de trouwfoto van het bruidspaar werd gevonden. Aanvankelijk werd aangenomen dat het de tas van de moeder van de bruid was. Groot was de opluchting toen bleek dat ze gespaard waren maar tevens was er verdriet omdat de tas van een vriendin van Trui was. Ze was samen met haar gezin verdronken. Toen de heer Soldaat op weg was naar de haven van Stellendam om bij de marine te assisteren, trof hij een vrouw aan in het prikkeldraad.

Ze was vanuit Canada op familiebezoek en hier verdronken. De heer Soldaat wordt stil en kijkt uit het raam. "Zulke dingen blijven je altijd bij", vertelt hij. In de Tweede Wereldoorlog werd hij als vijftienjarige jongen wonderlijk gespaard tijdens de ontploffing van een fosforbrandbom. Een jongere vriend die bij hem in de polder was, kwam hierbij om het leven.

Dankbaarheid

De heer en mevrouw Soldaat zijn erg dankbaar dat ze nog samen zijn en zelfstandig kunnen wonen. Hoewel mevrouw Soldaat diabetes heeft en wat mmder goed ziet en de heer Soldaat in het verleden een hartinfarct doormaakte verkeren ze verder in redelijk goede gezondheid. In het verleden was fotografie de grote hobby van de heer Soldaat. Vanaf de intrede van de digitale fotografie beoefent hij deze hobby inmiddels niet meer.

Felicitaties

Net als in 1952 vieren of liever gedenken ze, zoals de heer Soldaat aangeeft, hun trouwdag thuis.

"Zoals een verjaardag" licht mevrouw Soldaat toe. Gastvrij onthaalt ze het bezoek op een glas bowl en een tompouce. Op tafel staat een bloemstuk, een geschenk van de gemeente Dirksland. Op de schouw staan schriftelijke felicitaties van de Commissaris van de Koningin en van Koningin Beatrix. Ook burgemeester Stoop en zijn echtgenote luisterden deze dag op met hun komst en felicitaties.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen