Platina huwelijk voor echtpaar Mierop-Breen

Beide echteheden zijn rasechte Ouddorpers. Hij zag in 1913 het eerste levenslicht in het inmiddels verdwenen huisje op 'de Punt', waarin hij ook na zijn trouwdag nog heeft gewoond, zonder elektriciteit'... Zij werd in 1922 geboren in een huisje aan de Oudelandseweg. Moeder heeft zij nooit gekend, die is haar op zeer jonge leeftijd ontvallen. Dit betekende dat zij flink moest aanpakken: niet alleen om kousen te stoppen, maar ook te helpen het koren op zolder te brengen, de paarden in te spannen, enz., dus al vroeg het harde leven in. Bij 'Klaos' lag dat wat anders: hij groeide op midden in de natuur. Hij hoort in gedachten nóg de vogeltjes en de kikkers, terwijl hij zelf op bed lag. "Een lusthof", zo herinnert hij zich. Zes en een halve kilometer van het dorp en de samenleving vandaan, geen gebaande wegen zoals we die nu kennen, geen fiets, alleen maar harde klompen... én lopen. "We zorgden overal zélf voor, we bakten zelf ons brood. Een beetje mensenschuw was ik wel, toen ik voor 't eerst naar school moest", bekent hij. Later is het gezin naar de Dorpsweg verhuisd. Aanvankelijk verdiende Mierop de kost in de landbouw, later is hij in de wegenbouw gegaan. De heer en mevrouw Mierop hebben elkaar leren kennen van de zaterdagavondrondjes rond de kerk lopen, zoals dat in die tijd veelal ging. De jongens aan de ene kant van de straat en de meisjes aan de andere kant. En intussen spieden naar de overkant. Of hij of zij er tussen zat die je wel eens thuis zou willen brengen... Na de huwelijksdag, 29 januari 1942, is het gezin Mierop wel elf keer verhuisd, dikwijls gedwongen door de omstandigheden, zoals de oorlog en de watersnoodramp, met zich meebrachten.

Hun woninkje aan de Vliedberglaan achter zorgcentrum 'de Vliedberg', waar ze de laatste 18 jaar woonden, is inmiddels afgebroken i.v.m. de nieuwbouwplannen voor De Vliedberg. Nu wonen ze al weer ruim een jaar in het zorgcentrum. "Wel een beetje wennen hoor", zegt Mierop. "Vroeger stapte je veel gauwer naar buiten, maar dat is er niet meer bij".

Bovendien gaat het lopen hem toch al niet best meer af Zo'n twee jaar geleden nog wel. Toen ging hij, op z'n 96e, nog gewoon de pad op. Dan ging hij nog naar 't hof, dat hij bij een van de kinderen had. Mevrouw Mierop heeft recent een zorgelijke periode meegemaakt, toen er een gezwel uit haar gezicht moest worden verwijderd. "Maar ondanks alles mogen we er nog zijn", zei ze maandagmiddag. Hij is nu 98 en zij 89. Met hun vijf

Hij is nu 98 en zij 89. Met hun vijf kinderen, veertien kleinkinderen en achttien achterkleinkinderen voelen ze zich gelukkig. ledere dag komen een of meerdere van hen wel even bij ze langs. Ondanks dat ze niet veel meer van hun kamer afkomen, hebben ze daardoor toch nog vertier genoeg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen