�De troost van Christus�

De mensen hadden een geweldige dag beleefd. Zij waren zo geboeid geweest door het onderwijs van lezus, dat zij vergeten waren op tijd naar huis te gaan. De avond viel reeds en zij waren hongerig. Maar Jezus had hen geboden in groepen te gaan zitten. Hij had de vijf broden en twee vissen, die een jongen bij zich had vermenigvuldigd, en de discipelen hadden brood en vis aan de schare uitgedeeld. De mensen waren verbaasd en verwonderd over de krachten waarover Jezus scheen te bezitten. Zi) geloofden dat met Hem de beloofde Messias verschenen was en wilden Hem koning maken. Maar Jezus ontvluchtte de enthousiaste menigte. De andere dag zoeken de mensen Jezus. Zij varen zelfs met scheepjes naar de overzijde van het meer om Jezus te vinden. Er is hen geen moeite te veel. Zij vinden Hem tenslotte in de buurt van Kapernaüm en hopen ook deze dag weer bijzondere dingen mee te maken. Vandaag vermenigvuldigt Jezus echter geen broden, maar begint met hen te spreken over brood voor hun zielen. Hij leert hen dat Hij het Brood is dat uit de hemel is neergedaald en dat zij in Hem moeten geloven om gered te worden van de eeuwige dood. De menigte verzet zich tegen deze boodschap. Zij zijn niet de eersten de besten. Zij zijn nakomelingen van Abraham en hun vaders hebben het manna hebben gegeten in de woestijn. Dat was nog eens echt brood uit de hemel! Wilde lezus beweren dat Hij meer was dan het manna? Jezus zegt daarop tot hen, dat hun vaders inderdaad manna hebben gegeten in de woestijn, maar dat zij toch gestorven zijn. Het manna heeft hen niet van de dood kunnen redden. Hij verklaart daarna vrij en duidelijk, dat Hij het ware Brood is dat uit cie hemel is neergedaald en dat zij in Hem moeten geloven om zalig te worden. Wanneer de menigte dit aUes hoort worden ze echter aan Hem geërgerd. Zij zeggen: Is Hij niet de zoon van Jozef de timmerman en wil Hij zeggen, dat Hij het ware Brood des levens is? Zij keren zich massaal van Hem af en verlaten Hem. Is dit niet om moedeloos te worden? De dag is begonnen met 5000 discipelen en eindigt met twaalf En dan is één van die twaalf nog een Judas. Het is inderdaad om moedeloos te worden. Heeft het nog wel zin om te preken? De mensen zoeken slechts aards brood. Zij zijn niet geïnteresseerd in een Messias, Die Zijn lichaam zal verbreken en Zijn bloed zal vergieten om hun zielen te spijzen en te laven tot het eeuwige leven. Alles loopt stuk op de aardsgezindheid en eigen gerechtigheid van de Joden. Toch is Jezus niet moedeloos. Er is

Toch is Jezus niet moedeloos. Er is één zaak, die Hem zelfs deze dag troost. Jezus weet:"Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen". Hoevelen zich ook van Hem afkeren; hoe blind en vol eigengerechtigheid de mensen ook zijn, degenen die de Vader aan Hem heeft gegeven zullen tot Hem komen.

De uitverkiezing is Jezus tot troost. Allen die de Vader Mij heeft gegeven, zullen tot Mij komen. Het is geen misschien maar een zekerheid. Al hebben zeven duivelen Maria Magdalena in haar macht; al zit Levi nog zo vast in zijn tolhuis; al zijn de Joden nog zo zelfingenomen; al zijn heidenen nog zo blind en onwetend. Al de zondaren, die God de Vader aan Jezus heeft gegeven om voor hen de zaligheid te verwerven, zullen tot Hem komen.

Dat is de blijde zekerheid van Jezus. Het is een zekerheid waarmee Hij Zich juist nu vertroost, nu de mensen Hem met grote aantallen de rug toekeren. Hij ziet ze gaan, die eerst zo enthousiast tot Hem kwamen. En toch is Hij niet moedeloos. Hij vindt troost en sterkte in de leer van de verkiezing.

De leer van de verkiezing moet ook ons troosten in een tijd waarin velen zich van God en de kerk afkeren. Christus zal nooit zonder onderdanen zijn. Het Woord zal nooit ledig wederkeren. En onze arbeid zal niet ijdel zijn in de Heere. God zorgt er voor dat zondaren tot Christus zuUen komen. Jezus zal de oogst van Zijn kruisdood zien.

Tegelijk wordt ons hier een onbedrieglijk kenmerk van de uitverkiezing gegeven. Allen, die uitverkoren zijn, zullen in de tijd tot Christus komen. Zie daar komen reeds een bloedvloeiende vrouw en een Nicodemus. En u ? Wat doet u? U moet niet wachten tot u weet een uitverkorene te zijn. U moet doen wat de elf ware discipelen deden. Al gaan er nog zo veel weg en al staat er nog zo veel tegen op. U moet aan Jezus' voeten blijven liggen en zeggen:"Heere, tot Wien zuUen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen