Frans Weller nam vervroegd afscheid van Tanzania

'Zoals ik vorige keer vertelde was er veel onrust in onze buurt. Teveel. In onze straat gebeurden dingen, zo voor de deur, die u niet eens weten wil. Maar wij waren er getuige van.

Meerdere malen. Zelfs de boys hadden angst. Tot er 's nachts iets gruwelijks aan de overkant gebeurde. Twee longens werden zomaar doodgeschoten.

ten. Dat was het moment waarop wij vaststelden dat het niet veilig meer was voor ons. En dat er werd besloten zo snel mogelijk te vertrekken. Dit was een moeilijke beslissing. Ook omdat Sam en ik niet tegelijk konden vertrekken. Mijn visum moest die week verlengd worden. Wij hadden net het plan bedacht, CH Kenia te bezoeken, zodat ik mijn visum zelf kon verlengen. We keken er naar uit. Ik vooral, omdat Kenia mijn eerste wens was, voordat ik naar Tanzania zou gaan. Deze plannen bleven slechts plannen

Deze plannen bleven slechts plannen Voor mijn visum verliep moest ik Tanzania uit zijn. En dat was binnen een paar dagen. Helaas kon Sam pas vier dagen later vertrekken. Dat vond ik erg moeilijk. Ik moest al weg. Hij bleef achter.

Alle vroegte

De KLM was mij ter wiUe en de volgende dag zou ik m alle vroegte vertrekken. Philbert heeft mij nog met veel dingen geholpen. Allerlei zaken die ik zelf nooit zo snel voor elkaar had gekregen. Diezelfde avond hebben alle boys bij ons gegeten en afscheid genomen. Dat viel niet mee. Allemaal hebben ze een tekst voor mij opgelezen. En het ging niet zonder een traan. Wat een afscheid. Van Bahati mijn kleine vriend. Van Peeter die zo graag in Nederland bij ons wil logeren. Van kleine Ibra die ons altijd aan het lachen bracht. Van Dorcas die het computeren zo verschrikkelijk leuk vond. Van Samweli die altijd in mijn buurt was. Nee, dat viel niet mee.

Doordat alles in een stroomversnelling ging was er geen gelegenheid meer om afscheid van mijn CP kids te nemen. De kids van Sahara en van Mabatini. Dat deed pijn. Ik had nog veel plannen voor alle lesjes die ik zou geven. En nu zou ik ze nooit meer zien. De volgende morgen vertrok ik al snel naar het vliegveld. En daar ging ik. Terug naar Nederland.

Sam en Philbert brachten mij naar het vUegveld. Ik had met Philbert geregeld dat hij bij Sam in huis zou blijven wonen totdat Sam ook kon vertrekken. En dat hij Sam zou helpen met alle voorbereidingen. Maar toen moest ik ook hen gedag zeggen. Sam hoop ik nog te ontmoeten. Wat wij samen hebben meegemaakt, zeker de laatste weken, is met geen pen te beschrijven. Afscheid van Philbert was anders. Eigenlijk voorgoed. Tenzij ik terugkom. Er is geen mogelijkheid om te mailen ofte bellen. Zelfs schrijven gaat niet. Het laatste wat we tegen elkaar zeiden was God bless you. En dat is genoeg.

Stukje achterbleef Toen ik de trap van het vliegtuig

Toen ik de trap van het vliegtuig opliep, en achter mij keek, zag ik daar Tanzania en het voelde alsof er een stukje van mij achterbleef. Ik ben van Afrika gaan houden. Ik heb er ook een hele goede tijd beleefd. Mijn leven is door deze periode verrijkt. Het heeft mij veranderd. En mijn

Het heeft mij veranderd. En mijn wens is om na mijn studie terug naar Afrika te gaan en weer te gaan werken onder de straatkinderen. Ik heb geprobeerd dit stukje uit mijn leven met u te delen. In de hoop dat u de kinderen uit Afrika zal gedenken in uw gebed. Om u te laten weten dat er ook in Afrika mensen wonen voor wie een plaats bereid is in de Hemel. Uit heel de wereld zullen ze immers

komen. Wat de nare dingen betreft, veroordeel hen niet. Want dan kent u uzelf niet. Wij verkeren niet in hun, vaak uitzichtloze, omstandigheden. Omringd door Aids, wat zoveel slachtoffers maakt. Veel moest ik achterlaten. Maar veel nam ik mee naar huis. Via Kilimanjaro en Dar Es Salaam landde ik donderdagmorgen om 6.45 uur op Schiphol. Wat een weerzien! Toch waren we pas gerust toen we hoorden dat Sam maandag ook vertrokken was. Alles ging anders. Onverwacht en ongedacht. Maar zoals Sam het verwoordde:

Moge Gott es leiten. Daar stem ik mee in".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen