De doden herdacht

Als de stille tocht bij het graf van Verolme aankomt, speelt het muziekkorps het lied ‘Wat de toekomst brenge moge, mij geleidt des Heren hand’. Van Alphen legt in zijn toespraak uit dat op de begraafplaats de geschiedenis van Nieuwe-Tonge voorbij trekt. “De fietsenmaker van de Molendijk, de koster die het gazon rondom de kerk zo netjes bijhield. De begraafplaats herinnert ons aan de mensen die we gekend hebben.”

Het raadslid noemde de namen van alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Plechtig klinken de namen op de stille begraafplaats. Van Alphen besluit zijn toespraak met het feit dat er steeds meer mensen van na de oorlog zijn. Om dat te kunnen blijven zeggen moeten we blijven gedenken. Arenda Evers leest een gedicht voor, ze licht toe dat je de oorlog als jongere eigenlijk niet kunt beseffen. De dochter van Verolme legt een bos bloemen bij graf, daarna volgen er meer bloemen van verschillende mensen en organisaties. Tot slot klinkt het Wilhelmus vers 1 en 7 op de begraafplaats: “Den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood.”

Lees meer herdenkingsverslagen in de krant van as. vrijdag 8 mei.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen