Jongeren zien het eiland langzaam verdwijnen in de achteruitkijkspiegel

Toen ik vertrok naar Amersfoort was ik helemaal klaar met de rust op het eiland en had ik wel zin in alle mogelijkheden die de stad te bieden had. En begrijp me niet verkeerd, nog steeds vind ik het heerlijk dat ik in principe alles op de fiets kan doen, dat supermarkten tot 22.00 uur open zijn en mocht je daarna echt nog iets nodig hebben, is daar altijd nog de nachtwinkel. Toch zie ik mezelf ooit wel weer terug verhuizen

Ik weet ook wel dat ik niet de enige ben die op een gegeven moment het eiland voor de stad heeft verruild. Jongeren gaan studeren, wonen op kamers, vinden vrienden verderop in het land en het eiland verdwijnt langzaam in de achteruitkijkspiegel. Deels is daar natuurlijk niets aan te doen, aangezien de hogere scholen en universiteiten niet bepaald om de hoek zitten. Maar ook is het eiland voor de jeugd niet heel aantrekkelijk en daar zou wel iets aan veranderd kunnen worden. Bijvoorbeeld een bioscoop, die dan ook nog eens goede films draait, zou geen overbodige luxe zijn. Flakkee hoeft absoluut niet door te groeien naar een grote stad, waar alles maar moet kunnen. Rust is juist het kenmerk waarvoor veel mensen wel op het eiland blijven of ernaar terug komen. Flakkee over vijftig jaar zal zeker weten heel anders zijn. Of we dan eindelijk vliegende auto's zullen hebben, dat is nog even afwachten. Maar over dertig jaar mag ik toch wel hopen dat er eindelijk een McDonald's staat. Of is dat nog minder realistisch dan een vliegende auto?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen