Snoeitijd

Dat weet je toch nog wel, Chiel?'

'Maar nu, de laatste tijd? Is er nog wel een dominee? Gaan Lode en Catharina nog naar de kerk?'

'Als het zondag is, hè?' weifelt Mijntje. 'Maar 't is nou nooit zondag meer.'

'Jawel, morgen is het zondag!'

Hij ziet haar gezicht verbaasd en blij worden, alsof haar een verrassing in het vooruitzicht wordt gesteld.

'Echt waar?' lacht ze met een verbaasde frons.

Het spijt hem nu al dat hij zijn mond niet gehouden heeft. Wat bereikt hij hiermee? Is het niet dom verwachtingen te wekken, alleen maar omdat hij wil weten welke regels hier nog gelden en welke aan de kant gezet zijn? Hij kan die vragen beter aan Willemijn stellen. Die lijkt er los van te staan, haar antwoorden zijn onbevangen. Voor Willemijn zit er geen verleden aan vast.

Mijntje veegt over haar droge lippen en smakt een beetje.

'Heb je dorst? Zal ik wat te drinken halen?'

'Ja, ga jij maar een paar sinaasappels voor je moeder uitpersen!' zegt ze ineens heel kordaat. estage groei zijn wij ect op zoek naar een

Chiel laat de deuren open als hij gaat zien of hij die klus kan klaren.

Vanuit de schuur klinkt gelach; het is weer erg gezellig. Sinaasappels heeft hij snel gevonden en de sinaasappelpers staat op het aanrecht. Het onwennige valt langzamerhand weg nu hij hier alleen met zijn moeder is. Hij moet oppassen, zich niet al te gretig een plaats zoeken. Hij woont hier niet meer.

enals nauwkeurigheid, 'Ik moet plassen, geloof ik!'

enals nauwkeurigheid, programmeren en scripting. icatief sterk en weet r die wij het ontwerp en Mijntje zit met een benauwd gezicht op het randje van het bed en Chiel vermoedt dat het al te laat is. Maar toch schuift hij de postoel dichterbij en helpt haar opstaan. Terwijl ze opgelucht haar 'hè, hè,' zit te zuchten, zoekt hij met onhandige gebaren een schone onderbroek in de kast.

Ergens diep binnenin hem ontstaat een gevoel dat op een milde manier de spot drijft met alle tegenzin en verzet. Het maakt zijn scepsis niet minder, maar dragelijk. Het is voor één moment gewoon goed zo, een sinaasappeltje persen en een onderbroek zoeken. Hij is een heel stuk verder dan eergisteren toen hij hier binnenstapte!

Als Mijntje zielstevreden aan tafel zit en haar best doet om zonder morsen het glas leeg te drinken, slaat hij toch maar een vest om haar schouders. Hij gaat naast haar aan tafel zitten. Voor hem liggen ordners, giroboekjes en bankafschriften. Lode heeft de sprong gewaagd en Meijlanden op tafel gelegd.

'Het is wat!' zegt Mijntje, met ontzag op de papieren wijzend.

'Dat is allemaal van Lodewijk!'

'Ja, Mijntje,' zegt hij met een zucht, 'dat is allemaal van Lodewijk.'

Al bladerend komt hij veel debetmeldingen tegen. Blauwe be lastingenveloppen en zelfs een deurwaardersbericht. Com plete jaarboekhoudingen in de vorm van exploitatieoverzichten en verlies- en winstrekeningen zijn er tot 1998. Daarna is het een amateurboekhouding geworden. Als Chiel het laatste of?ciële stuk openslaat, valt de nota van de accountant eruit. Hij schrikt van het bedrag en vermoedt dat hij deze rekening nog wel vaker zal tegenkomen bij de crediteuren. Het amateurgedeelte slaat hij voorlopig over. Dat gaat in een doos apart. Catharina, of Lode zelf, zal naast hem moeten zitten om uitleg te geven. Op de volgende doos staat in Lodewijks handschrift: plannen. Echt iets voor Lodewijk om vlak voor zijn faillissement een doos met plannen te bezitten. Boven in de doos ligt een haastig opengescheurde envelop met het gemeentewapen in de linkerbovenhoek.

Het geeft een gênant gevoel andermans post te bekijken, maar hij doet het toch.

Het is een uitnodiging voor een vergadering van de commissie-Herindeling Buitengebied. Terwijl Chiel tot zich door laat dringen wat er bedoeld wordt met herindeling, vliegen zijn ogen over de namen van de sprekers: J. Kortleve van de Nederlandse Fruittelers Organisatie, A.J. van Haastert, planologisch medewerker Gedeputeerde Staten, burgemeester J.H. Kleisterman, een landbouwspecialist voor de PvdA. Het zegt hem allemaal niets, behalve de info natuurlijk. De vergadering is dinsdag over een week. Kan hij Lode vragen of hij mee mag?

In de doos een aantal mappen met tekeningen, verslagen van eerdere vergaderingen, kaarten van de infrastructuur. Indrukwekkende papieren van het ministerie. Een nieuwe plattegrond van de omgeving. Ha, daar heeft Lode met rode pen de percelen van Meijlanden omcirkeld. Chiel spreidt de plattegrond voor zich uit.

Naast hem sukkelt Mijntje in slaap. Het stoort hem niet, het is zelfs wel prettig, de rustige ademhaling te horen. Het geeft een gevoel van saamhorigheid.

Hij buigt zich over de kaart. Dat wat nu het buitengebied wordt genoemd, was vroeger het landschap tussen de rivier en het kanaal. De snelweg loopt er doorheen en het spoor snijdt er een hoek uit. De dijkverhoging in de jaren zeventig heeft er voor gezorgd dat het laagliggende gebied nooit meer onderliep.

Hij ziet hoe het dorp gegroeid is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen