Adriaan van Klinken is professor in Leeds: "Vanaf de Haringvlietbrug het eiland oprijden voelt als thuiskomen"

"Ik ben geboren en getogen op Flakkee. Ik ging in naar de Groen van Prinsterer, en daarna naar de Prins Maurits. Met mijn havodiploma op zak verliet ik het eiland, inmiddels meer dan twintig jaar geleden, om te gaan studeren. Eerst aan de Christelijke Hogeschool Ede en vervolgens aan de Universiteit Utrecht. Maar mijn ouders, broer en zus met hun gezinnen wonen nog steeds op het eiland. Dus de familiebanden houden de link met het eiland warm, en elke keer als ik op bezoek kom en vanaf de Haringvlietbrug het eiland op rijd, voelt het een beetje als thuiskomen op mijn geboortegrond."

Dierenarts

Leeds als grote stad met haar multiculturele bevolking verschilt behoorlijk met Goeree-Overflakkee. "Ik hou van de dynamiek en diversiteit van de stad en kan me niet voorstellen weer in een dorp te wonen. Af en toe verlang ik terug naar de rust en ruimte van Goeree- Overflakkee. Maar Yorkshire, de regio waar Leeds in ligt, heeft gelukkig zelf veel natuurschoon, inclusief een prachtige kustlijn." Het zag er niet altijd naar uit dat Van Klinken professor zou worden. "Ik wilde dierenarts worden – maar toen ik flauwviel in de behandelkamer van de dierenarts bij ons in de straat heb ik dat idee snel opgegeven. Een docent van de opleiding theologie had lang in West Afrika gewerkt en zo ging het balletje rollen." In 2006 studeerde hij kort in Zuid-Afrika, daarna deed hij veldwerk in Zambia. Na zijn promoveren in 2011 ging hij naar Engeland. In 2013 startte hij in Leeds als docent aan de universiteit, en nu is hij dus sinds kort professor.

Religieuze leiders In zijn werk als professor voor Religie en Afrika-studies richt Van

In zijn werk als professor voor Religie en Afrika-studies richt Van Klinken zich vooral op verschillende christelijke groeperingen in Afrika en hun sociale en politieke betekenis. Daarnaast is hij directeur van het centrum voor Afrikastudies. Tot slot geeft hij les, doet onderzoek en begeleidt hij leerlingen. "De baan brengt veel verantwoordelijkheid met zich mee en allerlei verwachtingen, maar ook veel vrijheid. Het is stimulerend om studenten, die bij aankomst vaak weinig tot niets weten over mijn vakgebied, enthousiast te maken, en om hen terug te zien komen aan het einde van hun studie als ze hun scriptie bij me willen schrijven."

"Ik reis veel, met name voor onderzoek in verschillende Afrikaanse landen. Daarbij ontmoet je veel interessante mensen – andere wetenschappers, maar voor mijn onderzoek ook religieuze leiders en maatschappelijke organisaties in Afrika. Het werk is ontzettend veelzijdig." Hoe voelt het eigenlijk om professor te zijn? "Het is nog te vroeg om daar iets over te zeggen. Ik moet vooral nog wennen aan die nieuwe titel. Ik ben momenteel met onderzoeksverlof, dus richt me op het schrijven van mijn volgende boek en het opzetten van een nieuw project."

Struinen

Afgelopen maand was Van Klinken nog op bezoek bij familie op het eiland. "Via mijn ouders blijf ik een beetje op de hoogte van wat er zich afspeelt. Maar om eerlijk te zijn, ik ben inmiddels een groter deel van m’n leven van het eiland af dan dat ik er heb doorgebracht. Het is leuk om af en toe terug te zijn en oude bekenden te zien, en om weer eens over het eiland te fietsen of over de Slikken van Flakkee te struinen – zoals ik in mijn jeugd vaak deed. Goede herinneringen, maar om nu te zeggen dat ik heimwee heb, nee. Voorlopig heb ik het erg naar m’n zin in Engeland!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen