Daan Verkerk: "In muziek kun je kwijt wat er in je hart leeft"

“Ik had een heel goede pianoleraar, waarvan ik jazz-piano heb leren spelen. Op een gegeven moment ben ik meer gaan zingen. Eerst alleen als er niemand aanwezig was om te zingen, na verloop van tijd steeds meer, omdat het steeds beter ging klinken.’’ Op z’n zeventiende ging hij gitaar spelen. “Hoewel het er altijd al was, begon ik steeds meer te genieten van het maken van muziek. Orgel, piano, keyboard, gitaar, basgitaar… oh ja, en ik heb een jaartje terug een cello gekocht. Het oefenen is nog wel een dingetje, want hij maakt nogal veel geluid. Omdat ik op een Rotterdams zolderkamertje zit met veel buren om me heen, probeer ik niet op vervelende tijdstippen te spelen.’’ Grijnzend: “Ik wil m’n buren een beetje te vriend houden.’’

Wat trekt hem zo in muziek? “Ik hou van zelf dingen creëren. Naast mijn werk doe ik ook regelmatig grafisch ontwerpen, dat zit daar ook in. Zelf iets maken vanuit het niets.’’ Jazz spreekt hem in het bijzonder aan. “Daar zit veel improvisatie in. Dat heeft een geschiedenis: vroeger werd jazzmuziek vaak niet opgeschreven. Op basis van wat je hoorde van meestal oudere jazzmuzikanten ging je zelf ook de nummers spelen, waarbij je er je eigen draai aan kon geven. Daarnaast houd ik van de vrijheid in muziek. Als ik een nummer schrijf, heb ik echt de tijd om na te denken over wat ik wil zeggen. In discussies in het dagelijks leven vind ik het wel eens lastig om mijn eigen mening te geven,’’ licht Daan toe. “Terwijl ik in muziek kwijt kan wat er in mijn hart leeft. Ik kan er rustig over nadenken, zodat het precies klopt met wat ik echt wil zeggen.’’

Diepe vragen

“Inspiratie haal ik eigenlijk overal vandaan. Als ik bijvoorbeeld buiten loop en iets moois zie, of in gesprek ben met iemand. Dan valt mijn oog ergens op, of blijven mijn gedachten ergens hangen. Dat noteer ik dan, zodat ik dat later uit kan werken. Oké, dit klinkt

misschien allemaal wel erg doordacht,’’ grinnikt hij. “In het begin is het nog een willekeurige woordenbrij in mijn hoofd, die letterlijk nergens op slaat, maar dan komen er langzaam zinnen bovendrijven. Voeg die samen en je hebt een liedje.” Maar het kan ook anders. “Soms, als ik een avond vrij heb en niemand is in de buurt, dan duik ik achter de piano en ga ik gewoon spelen wat bij m’n gevoel past. Dan komt de melodie dus tegelijk met de tekst. En als ik eenmaal een refreintje of een melodie heb, probeer ik de zinnen ertussen in te vullen.’’

Wat voor soort liedjes schrijft hij meestal? Lachend: “Ik ben niet van de liefdesliedjes. Ik hou ervan om over dingen te schrijven die me aan het denken zetten, en ik hoop dat andere mensen dat dan ook hebben.’’ Daarin speelt zijn christelijke achtergrond ook een rol. “In het dagelijks leven merk ik dat er weinig aandacht is voor dingen die dieper dan de oppervlakte liggen.

Zelf ben ik christelijk en ik heb ook op een christelijke studentenvereniging gezeten, waar juist wel heel interessante en diepe vragen worden gesteld. Om me heen merk ik dat jongeren best wel met vragen zitten. Wat is waar, en wat moet ik geloven?’’

Geluk

Zijn eerste album is ingedeeld in vier delen. Het eerste deel heet ‘Search for myself ’: de zoektocht naar hemzelf in wat andere mensen over hem zeggen. Het tweede deel is ‘Search for happiness’, over wat geluk geeft in het leven. “Voor mijzelf zijn dat bijvoorbeeld goede vriendschappen.’’ Het derde deel is ‘Search for peace’, zoeken naar rust. “Ik hoef niet altijd mensen om me heen te hebben.

Onze maatschappij gaat altijd door, en soms heb ik ook even tijd voor mezelf nodig. Tot slot heet het vierde deel ‘Search for Myself ’, met een hoofdletter. Dat gaat over wie ik écht ben. Daarbij speelt mijn geloof een rol: ik mag geloven dat God mij op een bepaalde manier bedoeld heeft. Dat maakt me minder afhankelijk van wat andere mensen over mij zeggen.’’

Het idee om een album uit te brengen, ontstond toen hij verschillende liedjes schreef. “Eén liedje is leuk, maar het leek me ook gaaf om een groter, overkoepelend geheel te maken.’’ Een album dus. “Liedjes had ik toch genoeg. Eigenlijk stond ik er zelf verbaasd van, maar ik was echt tevreden over het eindresultaat.

Het gaf weer nieuwe motivatie en ik kan er echt nog steeds van genieten. Dat had ik in eerste instantie helemaal niet verwacht.’’ Het album is te beluisteren via Spotify en YouTube en is zelfs op cd verkrijgbaar.

Horizon

Daan – als artiestennaam Danny Yellow – wil niet alléen voor christenen muziek maken. “Ik benoem het wel, omdat het voor mij veel betekent in mijn leven. Maar ik hoop juist dat álle mensen er door aan het denken worden gezet, en niet alleen maar christenen.

Mijn doel is het overbrengen van een boodschap die zoveel mogelijk mensen aan het denken zet over die diepere laag. Graag zou ik meer met muziek willen doen. Maar daarin ben ik afhankelijk van of mensen het willen luisteren, en het is best lastig om als beginner mensen te bereiken. We zien het wel. Er komt vast weer een nieuw project aan de horizon.’’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen