De goed-genoeg-ouder – handboek voor hoopvol opvoeden

Zoals een bergbeklimmer een goede uitrusting verzamelt voor hij de berg gaat beklimmen, zo kunnen ouders zich via tips, handvatten en de ervaringen van andere ouders zo goed mogelijk toerusten op de opvoeding van hun kinderen. De uitrusting van de goed-genoeg-ouder wordt uitgewerkt in het eerste deel van het boek. Dit gedeelte gaat van start met de basis van het kind: het is onderdeel van een familie. Hoe heeft God familie-zijn bedoeld? Wat is een functioneel gezin, hoe raakt een kind veilig gehecht en welke plaats neemt het kind in binnen het gezin?

Gezonde grenzen

Het (leren) herkennen en benoemen van de eigen emoties en die van hun kind hoort bij de basisuitrusting van ouders. De theoretische informatie over de verschillende (basis) emoties wordt gecombineerd met voorbeelden uit de praktijk. Door het leren kennen van eigen emoties en die van anderen leren kinderen empathie ontwikkelen. Bij opvoeden hoort het stellen van grenzen. Veel volwassenen vinden het moeilijk om op een goede manier grenzen voor zichzelf te kunnen stellen. Zij lopen er vervolgens soms in de opvoeding tegenaan dat ze hun kinderen geen grenzen durven stellen. Toch is het belangrijke dit wel te (leren) doen. Gezonde grenzen geven veiligheid, structuur en uiteindelijk meer zelfvertrouwen.

Het vieren van uniciteit binnen het gezin is een ander gereedschap voor de goed-genoegouder. Om meer te weten te komen over de verschillende persoonlijkheidstypen binnen een gezin, wordt ingezoomd op de kenmerken van onder meer introverte en extraverte kinderen en zintuigelijke en intuïtieve persoonlijkheden.

Soms worden kinderen binnen het gezin met elkaar vergeleken. “Je kinderen vergelijken met anderen, veel ouders zijn er goed in. ‘Ben je het nu alweer vergeten? Je broer heeft altijd zijn huiswerk op tijd klaar.’ ‘Schiet eens op, je zus heeft allang gekozen.’ Als een tuinman tegen een perenboom zou zeggen: ‘Waarom geef je geen appels, zoals die boom naast je?’, zouden we vreemd opkijken. (…) Binnen een gezin moeten we blij zijn dat iedereen uniek is, oftewel: uniciteit vieren. Net zoals een tuinman doet. Hij vergelijkt de perenboom niet met de appelboom, maar ziet wel dat de perenboom meer vrucht draagt in vergelijking met vorig jaar.” (p.83).

Ontwikkeling van het brein

Verder is er aandacht voor de vijf talen van de liefde voor kinderen en de vijf geloofstalen volgens theologe Ingrid Plantinga: geloofskennis, geloofservaring, geloofsgemeenschap, geloofsrituelen en geloofspraktijk. Dan komt de eindfase van de opvoeding in zicht. Wat zijn de kenmerken van een gezonde en mondige jongvolwassene aan het einde van de opvoedingsperiode?

Het tweede deel van het handboek bespreekt de ontwikkelingsfasen van baby tot adolescent. Hier wordt uitgebreid stil gestaan bij de lichamelijke ontwikkeling en die van het brein in de periode van baby tot volwassene.

Ook biedt dit gedeelte per leeftijdscategorie een kader met helpende zinnen om in gesprek te blijven met je kind. De theorie wordt afgewisseld met columns van Michelle en Willemijn over herkenbare opvoedingssituaties in hun eigen gezin.

Het handboek is praktisch en liefdevol van toon, bevat humor en is informatief. De Bijbel vormt steeds het uitgangspunt. De auteurs hebben de intentie naast ouders te staan in het stap voor stap opvoeden en begeleiden naar een Hoopvolle toekomst. Inclusief een uitgebreid nawoord en bronvermelding. Het handboek is een aanrader voor ouders en daarnaast geschikt voor gebruik binnen bijvoorbeeld een opvoedkring.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen