Kees Witte gaat noodgedwongen stoppen als KiKa-ambassadeur
Elk kind kankervrij was zijn ‘medicijn’ om door te gaan
SOMMELSDIJK – Eind mei gaf Kees Witte (op het eiland bekend als 'KiKakees') aan dat hij met ingang van 1 september zijn inzet en werkzaamheden als ambassadeur op Goeree-Overflakkee voor de Stichting Kinderen Kankervrij (KiKa) neerlegt. "Met pijn in het hart. Maar het kan niet langer. Mijn toenemende longproblemen met voortdurende benauwdheid en sterk dalende energie noopten mij tot dit besluit." Emotioneel geeft hij aan: "Mijn gezondheid is hard achteruitgegaan. Kika was jarenlang mijn 'medicijn' om door te gaan. Nu is het op."
"Kinderen hebben een warm plekje in mijn hart. Zeker kinderen die met ernstige ziekte te maken hebben. Die niet ongedwongen en vrij kunnen opgroeien, maar die hulp nodig hebben. Waarvoor onderzoek moet worden verricht om hun levenssituatie te kunnen verbeteren of zelfs dat het tot genezing kan leiden", vertelt Kees Witte. "Dat vraagt om ondersteuning, om support. De missie van de stichting is duidelijk: Ieder kind kankervrij. Ik ben blij dat ik daaraan mijn steentje heb mogen bijdragen. Maar dat kan je niet alleen. Ik dank mijn gezin dat mij de steun gaf om dit werk te doen. Samen met talrijke vrijwilligers, bedrijven, organisaties, verenigingen en individuele burgers die spontaan hun hart openden voor acties. Zonder hen was dit niet mogelijk geweest. Ja, ik ben er trots op dit werk te hebben mogen doen."
Meer dan 1 miljoen euro
De periode terugkijkend: om welke financiële bijdragen gaat het dan? "Ik schat dat wij gezamenlijk tussen één en anderhalf miljoen euro hebben kunnen overmaken aan de Stichting KiKa", zegt Kees. Er waren topjaren bij van 162.000 euro en 139.000 euro. Elke gedoneerde euro was en is voor KiKa. Gelden overgemaakt via een bankrekening of overhandigd (checks), in een envelop, of rechtstreeks.
Dat vertrouwen heb ik mogen opbouwen en daar ben ik, daar zijn wij dankbaar voor." Omdat hij met geld omgaat, moest Kees Witte bij zijn aantreden als ambassadeur een schriftelijke verklaring ondertekenen. Wekelijks had en heeft hij contacten met de Stichting Kika over acties en over de financiële aspecten.
Kees van Klaartje van Kees van Pouw
Zestien jaar (vanaf 2007) was hij als ambassadeur voor KiKa op ons eiland en directe omgeving actief. Wie kende hem niet? Zich presenterend in een eigen outfit en op 'zondagse klompen' was en is Kikakees een begrip. De woning van de familie Witte aan de Fazantstraat in Sommelsdijk was een centrale Kika-post. Maar waar lagen voor Kees Witte zijn roots? Hij werd ruim 65 jaar geleden geboren in Ouddorp. In de Scheerhoek (Kelderweg) als Kees van Klaartje van Kees van Pouw. Zo was dat voor eenieder op z’n Ouddurps gezeid, direct duidelijk. Zijn tweede woonstek werd Sommelsdijk waar hij nu woont. Hij is gelukkig getrouwd met zijn Wilma, vader van zoon René en dochter Stephanie. Kees werd als opa werd verrijkt met, zoals hij het noemt, zijn twee prinsesjes, de kleinkinderen Liz en Jazzlyn. Als oppas is Kees in zijn element, al kost het hem wel heel veel energie. Maar dat heeft hij er, zolang het kan, graag voor over.
Intensief bezig zijn
Als je 16 jaar intensief bezig bent geweest voor KiKa, is er ongetwijfeld een aantal momenten dat je direct voor de geest komt. "Ja maar ik vind dat je geen onderscheid moet maken tussen grootschalige evenementen of wat kleinschaliger gebeurtenissen", aldus Kees Witte. "Het gaat om emotionele betrokkenheid. Waar het hart spreekt. Waardoor je bent geroerd. Dan toch één, dat was in 2017 toen opnieuw de Avondvierdaagse Middelharnis terug op de kaart kwam. Weer die emotie toen peuter Noud Bellekom, die op dat moment kinderkanker had, met zijn moeder Sandra, vader Steef en broertje Timo ‘meeliep’. Dat ontroerde eenieder. Niet alleen mij, maar ook de toeschouwers en deelnemers aan de wandeltocht. Er werden spontaan acties opgezet en die leverden een geweldig bedrag op dat ik in de vorm van een cheque in ontvangst mocht nemen. Gelukkig is Noud van zijn ziekte mogen genezen."
Dankbaarheid
Hij zal het missen, de betrokkenheid en saamhorigheid bij de inzamelingen van kroonkurken, plastic doppen, lege blikjes en oud ijzer, het aanwezig zijn in KiKa-stands met het enveloppen trekken op markten, braderieën, bij clubs en evenementen en bingo’s en aanwezigheid op de jaarlijkse Ouddorpse Toeristendagen. Overal was hij welkom. Ook buiten het eiland, op Vestingdagen in Hellevoetsluis, in de Hoeksche Waard. Het is nu bijna voorbij. Kees heeft er vrede mee. Loslaten valt hem zwaar, maar het kan niet meer. Hij hoopt dat hij iets voor de maatschappij heeft kunnen betekenen. Voor ernstig zieke kinderen. Dat geeft hem een trots gevoel en reden tot dankbaarheid.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 augustus 2023
Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 augustus 2023
Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's