Jan van Hoorn: "We mogen weten dat er een toekomst is voor Israël”

In zijn ruime, zonnige hoekappartement in Nieuw Rijsenburgh staat een groot drieklaviers Johannusorgel. Van Hoorn was organist in de Gereformeerde Gemeente van Middelburg en leerling van de onlangs overleden Arie J. Keijzer. Een half jaar geleden maakte hij een lelijke val, waarbij hij op zijn hoofd terechtkwam en waar hij een voortdurende tinteling in zijn vingers aan overgehouden heeft. "Sindsdien gaat het orgelspel niet zo lekker meer."

Mulo

Zestien jaar lang was hij directeur van de Prins Maurits in Middelharnis. "Ik ben eigenlijk op een heel merkwaardige manier in het onderwijs terechtgekomen", blikt hij terug. Van Hoorn had de mulo (de latere mavo) niet afgemaakt. Daarna werkte hij op verschillende kantoren. Toen heeft hij in de avonduren de mulo toch maar afgemaakt.

De oorlog en het onderwijs

In de oorlog kregen onderwijzers vrijstelling, zodat ze niet naar Duitsland hoefden te gaan. "Daarom ben ik naar de kweekschool in Utrecht gegaan", vertelt de van oorsprong Zeistenaar. "De klassen zaten bomvol. De meesten hebben na de oorlog gewoon weer hun kantoorbaan opgepakt. Ik niet. Ik heb me in het onderwijs altijd als een vis in het water gevoeld. In de oorlog had ik een docent als begeleider: Bobeldijk. Die man gaf zo geweldig fijn les. Hij heeft ontzettend veel voor me betekend."

Van Hoorn gaf handel, Duits en zang. "Handel is een heel fijn vak, maar ik gaf ook dolgraag Duits, hoor." Voordat hij in Middelharnis als directeur aan de slag ging, werkte hij eerst achtereenvolgens op scholen in Gouda, Dirksland, Middelburg en Zetten.

Dammen

Van Hoorn vertelt hoe hij bij de damvereniging terechtkwam: "Ik ben er eigenlijk ingerold. Een goede kennis van me zei tegen me: 'Joh, jij zit de hele dag in het onderwijs. Je moet ook eens even ontspannen. Je moet eens meegaan naar de damvereniging.' Zo ben ik daar terechtgekomen." Vanwege zijn hoge leeftijd komt hij niet zo gemakkelijk meer uit de voeten. Tijdens de damavonden die op de maandagavonden in de nabijgelegen 'Den Hoogen Caemer' plaatsvinden, komt er steevast een opponent bij Van Hoorn langs om een potje te spelen.

Israël

Met Amicitia is hij twaalf keer in Israël geweest, waarvan zes keer als reisleider. Zijn liefde voor het volk Israël blijkt ook uit een serie interviews met hem die in 'Zicht op de Kerk', het kerkblad van de Hersteld Hervormde Kerk waar Van Hoorn lid is, verschijnt. "We mogen weten dat er een toekomst is voor Israël. Dat geloof ik vast en zeker."

Van Hoorn sluit af: "Waar ik me zorgen om maak, is dat er zoveel mensen de kerk in de steek laten. We denken het allemaal zelf wel te kunnen. Maar, dat zien we ook in de geschiedenis, het is God Die leiding geeft en de touwtjes in handen heeft."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen