Het einde van het jaar

In de wereld is het er niet rustiger op geworden. Naast de oorlog in Oekraïne hebben we ook een conflict tussen Israël en Hamas gezien. Tal van belangrijke dingen zijn in dit conflict wel duidelijk geworden. Het zal voor Israël nog veel moeite kosten om deze terreurgroep onder de duim te krijgen. Dat laatste is natuurlijk nodig, want Hamas heeft gijzelaars en is in staat om weer nieuwe gijzelaars te maken. Ook komen er dagelijks raketten op burgerdoelen in Israël. Helaas wordt daar in de media maar weinig over bericht, maar het geeft wel te denken dat mensen in Israël niet veilig zijn en de wereld maar bezig is om Israël op te roepen om de wapens neer te leggen. De logica van dit VN-standpunt, wat helaas door grote delen van de main stream media wordt gedeeld, valt voor mij moeilijk te begrijpen. Een overheid die haar burgers maar laat afslachten en raketten toelaat hoeft niet op veel steun van de bevolking te rekenen. Het lijkt mij dus logisch dat Israël nog wel een tijdje door moet gaan met deze oorlog. Overigens doet dan niets af aan het leed van de mensen in Gaza. Maar ook die zouden misschien we duidelijker afstand kunnen nemen van het beleid van Hamas. Dat zou al een flinke stap in de goede richting zijn.

Daarnaast is er in Nederland ook het een en ander aan de hand. We hebben in november verkiezingen gehad en de uitslag wat helder. Grote delen van de bevolking zijn niet echt tevreden met het gevoerde beleid. Er is een tekort aan woningen, de prijzen stijgen en in de zorg is amper personeel te krijgen. En ondertussen gaat het kabinet maar door met allerlei maatregelen rond klimaat en stikstof. Ook komen er elke week weer veel vluchtelingen ons land binnen. De opvang van deze mensen gaat niet overal goed. In Ter Apel en Budel hebben de mensen veel last van het gedrag van sommige vluchtelingen. Helaas geven de media ook niet altijd een eerlijk beeld van de situatie. Vooral de integratie van mensen verloopt moeizaam. Ergens denk ik dat dit te maken heeft met het liberale klimaat in onze samenleving. Als er wat duidelijker regels worden gehandhaafd, waren er mogelijk ook minder problemen. Ook rond allerlei protestacties zien we dat. Het is stuitend dat er actie mag worden gevoerd voor terreurorganisaties als Hamas in Nederland en dat er vrij gezegd mag worden dat de Joodse mensen maar in de zee moeten verdwijnen. Het is weerzinwekkend en veel mensen accepteren dit niet langer. Het zou goed zijn als de overheid wat duidelijker ging optreden. In de coronatijd is gebleken dat men daar best toe in staat is.

Maar laat ik ook nog iets zeggen over de kerk in Nederland. Ook daar is veel onrust. Als we het beperken tot de gereformeerde gezindte dan zijn er discussie over de Bijbelvertaling, de vrouw in de politiek en het aanbod van genade. Op al die terreinen zouden er eigenlijk geen vragen hoeven of moeten zijn. Ze zijn er echter wel en het vermogen om goede en eerlijke antwoorden te geven ontbreekt helaas maar al te zeer. Het lijkt soms wel alsof we met onmacht en onwil geslagen zijn. Het geeft een wat triest beeld aan het slot van het jaar.

En toch is hopeloosheid niet nodig. Christus is een eeuwig Koning die niet zonder onderdanen kan zijn. Ook in het achterliggende jaar ging Gods welbehagen voort. En bouwde Christus Zijn kerk. Die wetenschap doet ons het hoofd opheffen. Voor Gods kinderen gaat de beste tijd nog komen. De Heere heeft een nieuwe hemel en een nieuwe aarde beloofd. En Gods beloften worden allemaal, een voor een, vervuld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen