Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hospice Calando

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hospice Calando

3 minuten leestijd

Met een lichte kriebel in m’n buik stap ik tegen zevenen op de fiets. Het is nog donker. Ik ben blij dat ik een e-bike heb. Verwachtingsvol fiets ik richting Dirksland, zet m’n fiets op de oprit en roep vrolijk ‘goedemorgen’ door het raam wat op een kier staat.

De deur gaat open en een nog slaperige vrijwilliger staat voor me.

Met een brede glimlach en een lieve blik.

Het is een relatief rustige nacht geweest. Omdat de verpleegkundige weet dat dit m’n eerste dienst is, neemt ze alle tijd.

Als ze naar huis is check ik even welke medicatie er in Medimo staat en dan loop ik naar de kamer waar een man ligt. Hij is net wakker. ‘Goedemorgen, meneer van Duin. Goed geslapen?’ Ik vraag of hij een ontbijt wil en of hij straks gedoucht of gewassen wil worden. Of geen van beiden. Alles mag hier. Het wordt me al snel duidelijk dat alles gericht is op comfort, bewonersgericht werken, warme en liefdevolle zorg, aandacht én tijd nemen voor de mensen. Vooral dat!

Ik loop naar de volgende bewoner, een zeer oude dame die nog heerlijk ligt te slapen. Ik kijk even om een hoekje.

Een ander bewoner slaapt ook nog. Erg diep. Nauwelijks meer aanspreekbaar. Gister niets gegeten en gedronken. Hij bevindt zich, zoals we inschatten, in het laatste stukje van zijn leven. Straks overleg ik met de arts of het Zorgpad* opgestart mag worden.

Na een kopje koffie beginnen we met de zorg. De dame van bijna honderd wil gewassen worden op bed. Ze is erg helder. Haar ogen kijken me vriendelijk aan en langzaam beweegt haar hand richting mijn gezicht en streelt ze mijn wang. ‘Wat ben je mooi’, zegt ze met zachte stem. ‘Kijk maar uit voor de mannen’. Ik glimlach terug. ‘Gelukkig ben ik getrouwd’, zeg ik. ‘Ik heb vijf kinderen’. Ze slaakt een zachte kreet van verbazing. ‘Vijf kinderen? Wat een rijkdom? En dan nog tijd om te werken?’ Ik moet goed luisteren om haar te kunnen verstaan, zo zacht praat ze.

Gezellig converserend, maar tegelijk oplettend dat het haar niet te veel vermoeit, was ik haar met m’n collega. Een zacht crèmetje op haar gezicht, de lakens verschoond, schone sloop om het kussen en voilá: ze ligt er weer heerlijk bij!

Wordt vervolgd

* Het Zorgpad Stervensfase is een hulpmiddel om de palliatieve zorg in de laatste levensdagen van een patiënt te verbeteren. De volledige en eenduidige manier van rapporteren en communiceren maakt de zorg overzichtelijk. Het draagt onder andere bij aan betere symptoomcontrole.


Maria Vroegindeweij werkt als verzorgende op een woongroep voor ouderen met dementie. In haar columns neemt ze lezer mee naar ‘haar’ woongroep, waar ze al sinds jaar en dag haar talenten gebruikt om deze generatie ouderen te begeleiden en ze een mooie oude dag te bezorgen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 januari 2024

Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's

Hospice Calando

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 januari 2024

Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's