De ontvreemde dorpsziel moet terug naar Melissant

Kuipers, tot voor kort voorzitter van de dorpsraad, en Spahr van der Hoek, lid van de dorpsraad, wekken de indruk in hoge mate geëmotioneerd te zijn. “We zijn in paniek”, zegt de een. De ander maakt het nog een graadje erger: “We zijn woedend en ondergedompeld in rouw. De identiteit van ons dorp is gestolen…”

Klokkendieven

Misschien hebben De Klokkendieven het gedaan, opperen ze, de toneelvereniging in Goedereede. Maar het ligt wellicht meer voor de hand de veroorzakers van deze criminele daad elders te zoeken. Meer in oostelijke richting…

De klok verdween namelijk na de gemeentelijke fusie van 1966. In dat jaar ging de gemeente Melissant, evenals de gemeente Herkingen, op in de nieuwe gemeente Dirksland. “In de nasleep van deze samenvoeging is de klok uit het hart van ons dorp gehaald”, zeggen beide heren bijna in koor. De emotie is nog altijd duidelijk zichten hoorbaar.

Identiteit

Het duo ontwikkelde het voornemen om werk van de ontvreemde klok te maken toen de gemeente Goeree-Overflakkee, waar de gemeente Dirksland op haar beurt in opging, recent met een woonvisie en een omgevingsvisie op de proppen kwam. Daarin staat dat een dorp vooral zuurstof krijgt van… identiteit.

“Wij vroegen ons af: wat is onze identiteit? Wat is de ziel van Melissant? Wie bepaalt dat? Welnu, wij zeggen: wat is het dorp zonder dat karakteristieke geluid? Die klok vertelt het verhaal van ons dorp en van de mensen die er wonen. Lange tijd stond het luiden van de klok op het oude gemeentehuis centraal in het leven van de dorpelingen. De klok waarschuwde hen als er brand was en kondigde vreugdevolle en minder vreugdevolle gebeurtenissen aan: een geboorte of een overlijden. Maar ook de schafttijd tussen de middag. De klok was wat de mobiele telefoon nu is.”

Niet bekend

Was het klokje in het torentje op het voormalige gemeentehuis aan het Plein van gietijzer? Van zilver of van koper? Kuipers en Spahr van der Hoek weten het niet. “Het enige wat we weten is dat de klok weg is”, zeggen ze ontdaan over het aan Melissant toegebrachte onheil.

Zou burgemeester Bos zich het voorwerp wederrechtelijk hebben toegeëigend toen hij de ambtsketen van Melissant in 1966 aan de wilgen moest hangen en zijn bestuurlijke carrière voortzette als eerste burger van de nieuwe gemeente Dirksland? Ook dat is niet bekend. Al zijn er wel sterke geruchten in omloop: de door Dirksland geannexeerde klok zou in het gemeentehuis aan de Dirkslandse Voorstraat zijn opgehangen en later op zolder terecht zijn gekomen. Waar dit belangrijke onderdeel van de Melissantse identiteit vervolgens, na het opdoeken van de gemeente Dirksland, is gebleven is… niet bekend.

Meer dan alleen tijd

Kuipers en Spahr van der Hoek zullen al hun Sherlock Holmes-kwaliteiten uit de kast moeten trekken om het met de noorderzon verdwenen voorwerp te vinden. Maar ze maken een strijdbare indruk en laten met grote stelligheid weten dat ze niet zullen rusten voordat de klok weer terug is op zijn plaats. Daarbij krijgt het tweetal steun van kernwethouder Jaap Willem Eijkenduijn, zoals hij tijdens de nieuwjaarsreceptie van de dorpsraad bekendmaakte.

“Wij zijn ervan overtuigd dat de klok weer een belangrijke rol gaat spelen in Melissant”, luidt de verwachting van de twee klokkenzoekers. “Zowel symbolisch als praktisch. Zo kan de klok luiden tijdens de Dodenherdenking op 4 mei, als eerbetoon aan hen die hun leven gaven voor onze vrijheid. Op die manier kan de klok niet alleen een tastbare herinnering aan vroeger zijn, maar ook een uitdrukking van verbondenheid en respect. In het nostalgische geluid schuilt zo veel meer dan alleen tijd, het is een symbool van verbinding en een belofte voor de toekomst.”

De teruggekeerde klok hoeft van Kuipers en Spahr van der Hoek niet per se in het klokkentorentje op het gemeentehuis komen te hangen. Een goede locatie van een nieuw torentje met de klok zou volgens hen het monument ‘… nooit meer …’ bij wooncentrum Vollenhove zijn.

Aanknopingspunten en nieuwe vragen

Navraag bij de gemeente levert misschien al wat aanknopingspunten op voor de heren van de Melissantse dorpsraad. De voormalige gemeentesecretaris van de gemeente Dirksland zegt dat het klokje volgens hem in de hal van het nieuwe gemeentehuis hing, vlak bij de bodekamer.

Een andere functionaris van de gemeente Goeree-Overflakkee, werkzaam op het streekarchief, beaamt dat: “De bel hing vroeger bij de entree tot de raadzaal.” Nu ligt hij in de kleine kluis van het archief. Deze bel is in 1768 gegoten in Rotterdam. Het gemeentehuis van Melissant is echter gebouwd in 1858. Is hier toen een negentig jaar oud tweedehands klokje aangeschaft? Of hing de klok in het later gesloopte torentje op de voormalige kapel aan het Plein? Zou de klok in het archief wel de klok zijn die vroeger galmde over de straten, wegen en landerijen van Melissant ? Er valt nog wel wat uit te zoeken…

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen