"Ik heb toen echt naar beneden geschreeuwd: We hebben een hond!"

Toen Zhou Chen vier jaar oud was, werd vastgesteld dat ze slechtziend is. "Het is progressief, dus vroeger zag ik meer dan nu", vertelt Zhou Chen. "Ik zie met mijn beide ogen samen tussen de tien en vijftien procent, met een bril. Ik ben nachtblind, dus als het gaat schemeren zie ik veel minder dan een normaal persoon op dat moment ziet. En als ik te lang vooruit kijk, gaan mijn ogen heel snel bewegen. Daar krijg ik hoofdpijn van."

Zhou Chen is ook gedeeltelijk kleurenblind en ziet geen diepte. Een heleboel verschillende belemmeringen, maar dat houdt Zhou Chen niet tegen om leuke dingen te doen. Zo houdt ze ervan om muziek te maken, te schrijven, haken, films en series kijken, lezen en veel sporten. Ze is bijvoorbeeld van plan om aan de Omloop mee te gaan doen. "Ik ben al flink aan het trainen. De laatste paar kilometers van de Omloop zal Fleur ook met me mee gaan lopen."

Geleidehond aanvragen

Stilzitten is niets voor Zhou Chen, dus een geleidehond was een goede uitkomst. Zo kan ze veel zelfstandiger zijn. Toch kwam Fleur er niet zomaar: Zhou Chen heeft anderhalf jaar gewacht op een geleidehond. "Als eerste heb je een belgesprek waarin je aangeeft hoeveel je ziet. Ik was een twijfelgeval. Ik zit net op de rand van het percentage tussen het wel of niet mogen hebben van een hulphond. Ze trekken de grens namelijk tussen de vijf en tien procent. Hulphonden zijn ook erg duur en er is veel vraag naar."

Gelukkig werd duidelijk dat ze in aanmerking kwam om een geleidehond te krijgen. "Ik weet nog heel goed hoe ik het te horen kreeg", zegt ze lachend. "Ik woonde toen in Ede op kamers en had de ontgroening van mijn studentenvereniging. Ik was het ene moment vies eten aan het eten en het andere moment huppelde ik rond van vreugde."

Eisen

Voordat ze op de wachtlijst werd gezet, moest ze aangeven aan welke eisen haar hond moest voldoen. Zo kon ze kiezen tussen een reutje of een teefje, langharig of kortharig en welke kleur de hond zou moeten krijgen. Hoe meer eisen ze zou stellen, hoe langer ze op de wachtlijst zou staan. "Ik had alleen als eis dat ik een kortharige hond zou willen hebben. Ik heb geen andere voorkeuren gegeven, want dan sta je zo lang op de wachtlijst." Zhou Chen heeft haar geleidehond bij KNGF aangevraagd. Zij matchen je hond op je persoonlijkheid en het werkaanbod voor de hond, maar ook naar de grootte van je toekomstige hond en de loopsnelheid. "Sommige honden lopen langzamer dan andere honden. Het moet wel goed passen bij jouw looptempo", vertelt Zhou Chen.

Fleur

Na anderhalf jaar kreeg ze dan eindelijk het telefoontje. "Ik was thuis aan het sporten op mijn kamer, toen ik gebeld werd. Ik heb toen echt naar beneden geschreeuwd: We hebben een hond!" Toen haar geleidehond Fleur voor het eerst kwam kennismaken, was de klik er meteen. "We gingen samen lopen, om te kijken of het tempo goed zou zijn. We kregen allerlei informatie hoe de komende weken eruit zouden komen te zien. De eerste twee weken komt de trainer langs. Maar na de kennismaking krijg je eerst drie dagen om te bedenken of je het aan wilt gaan met deze geleidehond. Vervolgens moet de trainer akkoord geven, en jij zelf." Zhou Chen’s moeder geeft aan dat het eigenlijk al direct wel duidelijk was. "Die drie dagen had jij niet nodig. Je hoefde er echt niet lang over na te denken of je haar zou willen houden." Het was wel een grote verandering dat er ineens een hond in huis liep bij Zhou Chen, maar na een aantal weken was ze helemaal gewend. En inmiddels kan en wilt ze niet meer zonder. Het is echt haar maatje geworden.

Zekerheid

Door Fleur is Zhou Chen nu veel zelfstandiger. “Toen ik tussen de vijftien en zeventien jaar oud was, moest ik vaak gebracht en gehaald worden door pappie en mammie. Dat is niet ideaal op die leeftijd. Maar nu ik Fleur heb, kan ik gewoon zelf ergens naartoe gaan zonder dat er iemand mee hoeft. Ik voel me ook veel zekerder nu. En daarnaast is het gewoon een maatje, het is een enorm lieve hond en ook eigenlijk m’n beste vriendin.”

Werk

Op dit moment werkt Zhou Chen niet meer. Ze krijgt snel hoofdpijn, waardoor werken erg zwaar voor haar kan zijn. Ze heeft inmiddels een Wajong-uitkering aangevraagd. Toch wil ze wel graag wat doen, maar met een geleidehond is het soms lastig om aan werk te komen. "Ik ben zelfs een keer afgewezen omdat ik een geleidehond heb, terwijl ik al een contract had gekregen." Toch wil Zhou Chen graag veel dingen doen, dus heeft ze een heleboel reisjes op de planning staan. Ze gaat in september naar internationale vrienden uit Duitsland en Denemarken en naar Praag. Natuurlijk gaat Fleur met haar mee. "Ik ga wel met het vliegtuig, al kan ik ook met de trein naar Duitsland gaan. Je moet namelijk zo’n zeven keer overstappen als je met de trein reist en dat is niet zo handig. Dus ik betaal liever iets meer, zodat het reizen wat makkelijker voor mij wordt."

Reacties omgeving

Hoewel haar directe omgeving goed reageert op haar geleidehond, doet niet iedereen dat. Zhou Chen: "In mijn directe omgeving houdt iedereen van haar. Maar daarbuiten wordt er soms minder op gereageerd. Zo worden mijn grenzen niet gerespecteerd en is er veel onbegrip. Vaak zien mensen ook alleen de hond en vergeten ze de persoon." Zo gaf iemand haar geleidehond aandacht, terwijl ze in tuig rondliep en dus aan het werk was. “Diegene ging Fleur toch aaien, ondanks ik aangaf dat dit niet de bedoeling is. Ook gaf die persoon haar snoepjes. Dit gebeurt helaas vaker dan je zou denken." Als je Zhou Chen vraagt hoe dit komt, heeft ze daar wel een idee bij. "Mensen vinden honden zoals Fleur gewoon heel leuk en weten dat ze lief zijn. Ook is het een instinct van mensen om zo’n hond aandacht te geven. Dat kan ik wel begrijpen." Zhou Chen geeft aan dat vragen altijd welkom zijn, dus dat als je haar tegenkomt je dat zeker kunt doen.

Nieuwe geleidehond

Over ongeveer twee jaar zal Zhou Chen opnieuw een traject moeten starten voor een hulphond, ook al is Fleur dan nog in staat om voor haar te werken. "Een geleidehond moet minimaal zes jaar en maximaal acht jaar voor je werken. Ook al zijn ze gezond genoeg om door te gaan, ze moeten op hun tiende echt stoppen met werken om van hun oude dag te genieten." Als eigenaar van een geleidehond mag je kiezen of je de hond wilt houden. "Er zijn drie opties wanneer je hond moet stoppen met werken: je mag hem zelf houden, naar vrienden, familie of kennissen brengen of hem teruggeven aan KNGF. Zij hebben een wachtlijst voor mensen die een gepensioneerde hond willen adopteren. Die wachtlijst is heel erg lang, want veel mensen willen zo’n goed getrainde en lieve hond wel hebben. Ik zou haar wel liever naar vrienden of familie willen brengen, want het is voor mij niet haalbaar om in de toekomst twee honden te hebben."

Japan

In de toekomst ziet Zhou Chen zichzelf niet in Nederland wonen. "Ik heb grootse plannen. Ik wil zeker niet achter de geraniums gaan zitten. Het liefste ga ik in Japan wonen, ik vind dat een heel leuk land en ben geïnteresseerd in de Japanse cultuur en een bepaalde studie: Asian Culture en Business. Japan is ook een heel respectvol land, ik denk dat ik als slechtziende daar sneller geaccepteerd word." Toch twijfelt Zhou Chen nog wel. "Als ik Japans burgerschap zou aanvragen, krijg ik geen geleidehond meer van KNGF. Misschien dat ik wel in Nederland blijf wonen, maar werk ga doen waarvoor ik af en toe naar Japan mag." Daar is Zhou Chen’s moeder een voorstander van. "Dat lijkt me wel een goed idee. Dan ben je niet zo ver bij je moeder vandaan", lacht ze. Waar Zhou Chen dus later gaat wonen weet ze niet. "Dat zie ik later wel weer."

Bekijk op ons TikTok-kanaal @nieuwsvango of op Instagram @eilandennieuws de video die we samen met Zhou Chen hebben gemaakt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen