Verlangen naar het Avondmaal

Hoe vaak heeft God binnen de muren van de kerk het breken van het brood niet gezegend, zodat zielen tot bekering kwamen! Laat me de herinneringen hieraan vernieuwen. Sommigen van u keken toe vanuit de kerkbank, u durfde niet naar voren te komen om met het volk van God samen te zijn, maar u hield er niet van om uit de kerk weg te blijven. Daar zat u, u keek toe, uw mond was dorstig, niet naar het brood en de wijn, maar naar Christus. U wilde Hem hebben en geleidelijk aan was u als een roodborstje op een koude winterdag. U tikte als het ware eerst heel voorzichtig op de ruit van de kerk; u was bang en deed een stap achteruit. Maar de hele wereld was koud en er was geen kruimeltje brood voor u. Toen zag u het openstaande raam van een genadige belofte: ‘Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen’ (Joh. 6:37). Gedrongen door absolute noodzaak kwam u tot Jezus. Wat was u blij, want u kwam in de familiekring van het volk van Jezus Christus en u vierde feest. Ik hoop dat dit een aansporing mag zijn voor twijfelende zielen.

Deze meditatie is ook gepubliceerd in Zondagen met Spurgeon, Apeldoorn, 2019. ISBN: 978 90 8718 1963.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen