Noem mijn naam

Firas laat zijn vrouw Layla en hun twee kinderen achter in de hoop hen later een betere toekomst te kunnen bieden in Europa. Voor veel geld brengen mensensmokkelaars hem over de grens met Turkije. Zijn hachelijke reis brengt hem dwars door Syrië via Turkije over zee in een gammel rubberbootje naar Griekenland.

Via Lesbos belandt Firas in een asielzoekerscentrum in Nederland. Hier probeert hij onder een valse naam een nieuw bestaan op te bouwen. Firas draagt naast een oorlogstrauma een vreselijk geheim met zich mee. Een confrontatie met zijn beste vriend Omar heeft de mannen kortgeleden lijnrecht tegenover elkaar gezet. Ooit waren de beide jongens als broers voor elkaar. Ze groeiden samen op, studeerden aan dezelfde universiteit in Bagdad en werden zelfs verliefd op hetzelfde meisje. Yoruba – de vader van Omar – beschouwde Firas als zijn eigen zoon.

De flashbacks in ‘Noem mijn naam’ onthullen stukje bij beetje de aanloop naar de vreselijke gebeurtenis tussen de boezemvrienden.

De impact en trauma’s van de oorlog komen door de ogen van Firas – het boek is geschreven in het ik-perspectief – heel dichtbij. Je kruipt als het ware in de huid van de hoofdpersoon en kijkt door zijn ogen naar de morele dilemma’s die een oorlog met zich mee brengt. Wat is goed en fout? Mag ik voor mezelf kiezen in gevaar? Moet ik vechten of vluchten? De worsteling met zijn schuldgevoelens over de laatste ontmoeting met Omar vormt een zware – bijna onmogelijk te torsen – last voor Firas

Lam en identiteit

Een ontluisterende rol is in dit verhaal weggelegd voor malafide mensensmokkelaars die er niet voor terugdeinzen tientallen vluchtelingen tegen betaling van duizelingwekkende bedragen op een te klein rubberbootje de zee op te sturen. Of domweg het geld van de vluchtelingen in hun zak steken om hen vervolgens iets verderop, ergens aan de kant van de weg te dumpen.

Geloof in genade, herstel en hoop op een toekomst waarin recht zal zegevieren speelt een subtiele maar doorslaggevende rol in ‘Noem mijn naam’.

Omar is christen, Firas is moslim. Tijdens de maaltijden op hun studentenkamer in Bagdad bediscussiëren ze de verschillen en overeenkomsten van elkaars geloof.

De verschillende passages in het boek waarbij een lam een rol speelt, met zelfs de verwijzing naar ‘een volkomen lam’ dragen een sterke, ontroerende symboliek. Ze verwijzen ook naar het opschrift van de auteur.

Passages uit ‘1984’ het boek dat George Orwell in 1948 schreef spelen een andere belangrijke rol in dit verhaal.

Een naam dragen die bij je identiteit past – of juist niet – is een ander thema. Firas verandert voortdurend zijn naam en daarmee zijn identiteit tijdens zijn vlucht en verblijf in Europa.

De auteur deelde via de stichting TakeCareBNB – deze stichting koppelt statushouders uit het AZC aan mensen die hun tijdelijk onderdak willen geven tot ze een eigen woning krijgen toegewezen – een aantal maanden haar huis met een Syrier. Zijn levensverhaal raakte haar. En bracht inspiratie voor het schrijven van ‘Noem mijn naam’. Naast gesprekken met veel verschillende vluchtelingen deed de auteur uitgebreid research voor haar boek door onder meer gesprekken met het IND en COA.

Een ontroerend, onopgesmukt en bij tijden rauw verhaal waarbij je als lezer veel denkstof meekrijgt.

Noem mijn naam

Monica Nieuwenhuijse

KokBoekencentrum € 23,99

336 blz., € 23,99 (E-book € 11,99)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen