SGP(-Burgemeester) en Het Carnaval

Verwonderlijk is het dan ook niet dat in de gereformeerde gezindte, onder andere van diverse kansels, regelmatig ernstig tegen deelname aan dit goddeloos feest gewaarschuwd is. In carnavalsplaatsen waar van vroeger uit een deel van de bevolking gereformeerd en een ander deel rooms is, heeft niet zelden ook de SGP in de gemeenteraad haar stem tegen dit jaarlijks terugkerend liederlijk feest verheven. In dit artikel willen we daarvan enkele navolgenswaardige voorbeelden geven, en vervolgens - ter waarschuwing hoe het niet moet - een voorbeeld dat niet navolgenswaardig is: een SGP-burgemeester die zich in februari dit jaar in het openbaar met het carnavalsfeest heeft ingelaten. Het is haast onvoorstelbaar, maar helaas wel de waarheid. Diverse media hebben erover bericht en er foto’s van gepubliceerd. Omdat dit een grote blaam op de partij werpt, die schadelijk is voor de doorwerking van de staatkundig gereformeerde beginselen, hebben we niet langer willen wachten om dit aan de orde te stellen, in de hoop dat voor het volgende carnaval Deo volente de desbetreffende burgemeester tot inkeer gekomen mag zijn.

Algemene informatie

De herkomst van het woord carnaval moet waarschijnlijk gezocht worden in het Italiaanse carne levare, dat zoiets als ‘opvrolijking van het vlees’ betekent. Dit ‘vrolijke’ feest - dat overigens heidense wortels heeft en later door de kerk gekerstend is - was in de late Middeleeuwen populair en ging ook toen gepaard met uitspattingen. De Reformatie en de Nadere Reformatie hebben het houden van vastenavonden, zoals carnaval in die tijd werd genoemd, resoluut als zondig en ijdel van de hand gewezen. “Lange tijd leidde het carnaval” in Nederland “een sluimerend bestaan, tot het in de loop van de negentiende eeuw werd herontdekt. Vooral na 1945 werd het snel populair”, aldus drs. W. Bouman in de Christelijke Encyclopedie. 2

Officieel wordt carnaval gehouden op de drie dagen die aan de Aswoensdag (het begin van de periode van veertig dagen vasten tot aan Pasen) voorafgaan, van zondag tot dinsdagavond. In de praktijk begint echter het feest al eerder. Op zaterdag zijn er vaak al in diverse plaatsen carnavalsoptochten met praalwagens, georganiseerd en gemaakt door carnavalsverenigingen. In andere plaatsen vinden deze optochten zondags plaats en wordt de zaterdag gevuld met andere carnavalsactiviteiten.

Carnaval werd lange tijd voornamelijk in het roomse zuiden van Nederland gevierd - vier dagen lang was en is daar het normale leven grondig ontregeld! -, maar tegenwoordig wordt ook in menige plaats ‘boven de rivieren’ carnaval gehouden. Het is van een rooms feest een seculier feest geworden. De deelnemers zijn meestal verkleed en niet zelden vermomd. Bij de aanvang van het carnaval ontvangt meestal de in iedere deelnemende plaats aangestelde Prins Carnaval symbolisch de sleutel van die plaats uit handen van de (loco-)burgemeester, die gedurende het carnaval zogenaamd de ‘macht’ aan Prins Carnaval overdraagt.

Inhoudelijk is het feest door de jaren heen weinig veranderd. Het uitbundig eten en het rijkelijk drinken van alcoholische drank, of beter gezegd: het zwelgen, gepaard met zedeloosheid, is ook anno 2015 nog steeds kenmerkend voor dit feest. Jaarlijks belanden er tijdens het carnaval tientallen personen in het ziekenhuis vanwege een alcoholvergiftiging. Een carnavalsvierster vertelde (2009): “Met vrienden gingen we lasagne eten en toen naar de kroeg tot vier uur ’s nachts. ’s Ochtends sliepen we en in de loop van de middag gingen we weer naar de kroeg. Vijf dagen lang doorzakken en helemaal losgaan.” Een andere carnavalsvierster karakteriseerde carnaval met de woorden: “zuipen en zoenen”. ³ Niet iedereen doet er overigens in Brabant en Limburg aan mee. Er zijn verscheidene burgerlijk nette mensen die ‘nergens aan doen’ of zelfs rooms zijn, die een grondige afkeer van dit wanordelijk en losbandig feest hebben en het daarom mijden. Zij zijn hierin zelfs de genoemde SGP-burgemeester tot een voorbeeld!

Vóór de oorlog

In De Banier van vóór de Tweede Wereldoorlog kwam het carnaval zelden concreet ter sprake. Hoewel er in die tijd binnen de SGP expliciete aandacht voor het roomse gevaar en voor de misstanden van rome was, speelde de viering van dit feest zich kennelijk grotendeels buiten het gezichtsveld van de staatkundig gereformeerde (voor)mannen af. Begrijpelijk, want de carnavalsviering bleef in die tijd nog grotendeels of geheel tot de roomse streken beperkt en ook in die streken werd het toen nog minder massaal en/of minder op de openbare weg gevierd dan nu. Hierdoor zullen vóór de oorlog heel weinig SGP-vertegenwoordigers er concreet mee geconfronteerd zijn. Toch ontging het de redactie van De Banier niet geheel. Zo werd in De Banier van 16 maart 1932 uit het maandblad Volksadel - uitgegeven door de vereniging ‘Voor eer en deugd’ - een gedeelte van een artikel overgenomen, waarin de relatief grote zedelijke gevaren voor de vrouw tijdens het carnaval te ’s-Hertogenbosch aan de kaak werden gesteld. Dit gedeelte werd in De Banier geplaatst onder de veelzeggende kop ‘De goddeloze carnavalsfeesten’. Aan het einde van dit artikel voegde de redacteur van De Banier er zelf nog aan toe dat de enige “remedie tegen deze losbandige, onwaardige en goddeloze feestviering” was: “Geheel verbieden, in iedere vorm. En zulks direct”. ⁴ Dit geeft goed aan hoe er toen in de SGP over dit feest gedacht werd. Niet anders dan hoe evangelist H.J. van den Boogaart van de evangelisatiepost van de gereformeerde gemeente in Tilburg het in 2009 in het RD verwoordde: “Het is een goddeloos feest van eten, drinken en vrolijk zijn”. 5 Het is een feest van veel eten, drinken en lallen, al zullen er natuurlijk ook zijn die meer voor de gezelligheid en de intimiteit gaan.

Kortom, het is een feest dat geheel haaks staat op de Bijbelse matigheid, zedigheid en eerbaarheid.

Een ander zwaarwegend, ja, onoverkomelijk bezwaar tegen dit feest is dat Gods dag door het carnaval zo zeer ontheiligd wordt. In De Banier van maandag 20 februari 1939 werd dit onder de kop ‘Carnaval op zondag in Brabant’ aan de kaak gesteld. Na met een aantal voorbeelden aangetoond te hebben dat rome het geenszins nauw met de zondagsheiliging nam, merkte de Banierredacteur op:

“Ook mag men [van rome] plezier en pret maken op de dag des Heeren. Dit blijkt wel uit hetgeen op de dag van gisteren wederom te ’s-Hertogenbosch heeft plaatsgehad in verband met het carnaval. Daar kwam de zogenaamde Prins Carnaval om kwart voor twaalf per extra trein op het station aan, waar hij officieel ontvangen werd om vervolgens met gevolg en muziek een rondgang door de stad te maken. Vervolgens was er een zogenaamde matinee [een toneel- of muziekuitvoering in de middag; AV], waar een revue [een theatervoorstelling met toneel, zang en dans; AV] vertoond werd. Dit alles geschiedde op zondag, de dag des Heeren (…), waarvan God nadrukkelijk bevolen heeft dat hij geheiligd moet worden.” ⁶

Alleen al de verregaande zondagsontheiliging tijdens het carnaval behoort voor eenieder een niet te nuanceren reden te zijn om dit feest geheel te mijden en moest voor de overheid ook zonder meer een reden zijn om het te verbieden en te bestrijden.

Vanaf 1945 tot heden

Na de oorlog nam de populariteit van het carnavalsfeest snel toe. Onder andere omdat de mensen meer geld te besteden hadden dan vóór de oorlog. In de jaren vijftig en zestig werden in de steden beneden de rivieren carnavalsverenigingen opgericht die aan het feest zijn massale karakter gaven. Later kwamen er ook boven de rivieren op diverse plaatsen carnavalsverenigingen die ook daar carnavalsvieringen op touw zetten met een Prins Carnaval en een carnavalsoptocht. ⁷ In de loop der jaren is in diverse gemeenten hiertegen door SGP-fracties principieel bezwaar aangetekend. Enkele voorbeelden willen we hiervan geven.

Goes

In februari 1975 verzond de SGP-fractie van de gemeente Goes de volgende heldere en waarschuwende brief naar het college van B en W:

“Uit persberichten is ons gebleken dat het carnavalsfeest in Goes dit jaar voor het eerst officieel van gemeentewege wordt aangemoedigd, doordat uw college morgenmiddag (zaterdag) om 4.00 uur Prins Carnaval en zijn gevolg in het stadhuis hoopt te ontvangen en dat daarbij op symbolische wijze het stadsbestuur zal worden overgedragen. Tegen het voornemen van uw college maken wij zeer ernstige bezwaren. Bij herhaling hebben wij in raadsen commissievergaderingen erop gewezen dat ook de gemeenteraad van Goes met besturen te allen tijde en overal rekening moet houden met de eis van Gods Woord en Wet. Deze ontvangst is hiermede duidelijk in strijd. De stichting die dit feest organiseert, ziet de ontvangst als een doorbraak en erkenning. Wij zijn van mening dat uw college officieel meehelpt, ja, de Goese bevolking openlijk aanmoedigt Gods geboden te overtreden en door te breken in de zonde. Want ook uw college is het bekend dat het carnavalsfeest met grote uitspattingen gepaard gaat. Uit de persberichten blijkt dat in Goes kroegentochten op zaterdag, zondag en maandag zullen worden gehouden. Zondagsontheiliging en overmatig drankgebruik met alle mogelijk daaruit voortkomende uitwassen moedigt uw college door zijn handelwijze in dezen aan. Onze fractie betreurt het in hoge mate dat de Christelijke meerderheid van uw college openlijk zo ondoordacht tot deze ontvangst heeft besloten. Daar er geen gelegenheid was en is om deze ontvangst tijdig in een raadsvergadering te bespreken, richten wij ons door middel van dit schrijven tot uw college met het verzoek om alsnog te besluiten van deze ontvangst af te zien en duidelijk te laten blijken dat uw college geheel, althans in meerderheid, zich wil laten leiden door Gods Woord. Het is onze vaste overtuiging dat uw college en onze stad hierdoor rijk gezegend zullen worden, want in het houden van Gods geboden ligt groot loon.” 8

Waarschijnlijk heeft deze brief binnen het Goese college van B en W niet geleid tot het herroepen van het genomen besluit, want het jaar daarop stuurde de SGP-fractie wederom een brief over deze zaak, waarin zij opnieuw ernstig bezwaar aantekende tegen het ontvangen van Prins Carnaval door het college. Onder meer schreef de fractie de bezwaren te gronden “op het onveranderlijke Woord van God, waarin van verdriet en vreugde wordt gesproken, maar niet van vreugde met zotterij.” 9 Het college liet toen bij monde van de burgemeester weten niet de vrijheid te kunnen vinden om van ontvangst af te zien. Het college stelde daarmee menselijke wetten en regelingen boven Goddelijke wetten!

Sprang-Capelle

In november 1981 drong de SGP-fractie in de toenmalige raad van de gemeente Sprang-Capelle er bij het college van B en W op aan het carnaval uit deze gemeente te weren. Het bedroefde de fractie dat nu ook al “in het nog overwegend protestantse Sprang-Capelle het Godonterende carnaval” gehouden zou worden. ¹⁰ Twee maanden later, in januari 1982, verzochten aldaar ook de kerkenraden van de drie hervormde gemeenten, de gereformeerde gemeente en de gereformeerde gemeente in Nederland (gezamenlijk per brief) aan het college van B en W om toch geen vergunning af te geven voor het houden van een carnavalsoptocht. Het college zag helaas geen reden om de vergunning te weigeren, ondanks dat zowel de SGP-fractie als de kerkenraden het college hadden voorgehouden dat het plicht van de overheid is om Gods geboden te onderhouden en daarom de carnavalsoptocht uit Sprang-Capelle te weren. Tijdens de carnavalsviering van dat jaar werden 25 glas-inlood-ramen van de hervormde kerk in Sprang door carnavalsvierders met bierflesjes en bierglazen ingegooid. ¹¹ Hun actie was vermoedelijk een reactie, omdat zij zich mogelijk geërgerd hadden aan het verzoek van de kerken.

Benschop

In januari 1985 heeft de SGP-fractie in de gemeente Benschop tijdens de algemene beschouwingen het college van B en W dringend opgeroepen om niet met het carnaval mee te doen. De fractie constateerde in ons land een toenemende viering van dit feest, waaronder ook in de gemeente Benschop. Scholen gingen eraan meedoen. “Zelfs ministers en andere bestuurders verlagen zich door dit feest mee te vieren”, aldus de fractie. “De SGP hoopte en bad dat het college zich niet tot carnaval zou laten verlagen.” ¹² Helaas heeft thans zelfs ook een SGP-burgemeester zich zover verlaagd; hij vereerde namelijk - tezamen met zijn vrouw - het carnaval in zijn gemeente met een uitgebreid bezoek.

Amerongen

De SGP-fractie in de gemeente Amerongen tekende in februari 1985 bezwaar aan tegen het feit dat de burgemeester op vrijdag namens het gemeentebestuur Prins Carnaval zou ontvangen om hem dan symbolisch de sleutel van Amerongen te overhandigen en daarmee aan de carnavalsvereniging een vrijbrief te geven voor het organiseren van een groot carnavalsfeest vanaf zaterdag tot dinsdagavond. De fractie achtte een en ander niet in overeenstemming met de roeping van de overheid, daar carnaval een heidens en antichristelijk feest is. ¹³

Rijssen

In november 1990 besloot de gemeenteraad van Rijssen tot het niet (officieel) ontvangen van Prins Carnaval op het stadhuis van Rijssen. De SGP-fractie merkte in die vergadering - terecht - op: “Mijnheer de voorzitter, wij zijn het principieel oneens met het karakter van dit feest. Juist aan de vooravond van de herdenking van de lijdensweken van de Zaligmaker van zondaren vindt er in ons land een uitbundig feest plaats dat in schrille tegenstelling staat met de Via Dolorosa [lijdensweg; AV] van onze Heere en Heiland. Voor onze fractie is dit een onaanvaardbaar gebeuren.” ¹⁴

Conclusie

Er zouden nog meer voorbeelden van SGP-fracties die hun stem tegen het carnaval verheven hebben, genoemd kunnen worden, maar dat is niet nodig. De gegeven vijf voorbeelden maken al voldoende duidelijk hoe de SGP dacht en denkt over het verlenen van vergunningen voor carnavalsoptochten, over het ontvangen van Prins Carnaval door de burgemeester en over het zich inlaten van overheidspersonen en inwoners met het carnaval. De SGP wees en wijst dit feest zonder meer van de hand, omdat het op velerlei wijze met Gods Woord en Wet in strijd was en is: zondagsontheiliging, gulzigheid, dronkenschap, toneel, dans, seksuele overtredingen, ijdel geklap, zotternij enz. Geheel terecht gaf dan ook SGP-burgemeester A.C.Ph. Hardonk aan het begin van zijn ambtsperiode in Barneveld te kennen dat hij Prins Carnaval niet wilde ontvangen. 15 En niet minder helder was het standpunt dat naar aanleiding van de hierboven aangehaalde weigering van de SGP-fractie van Rijssen om Prins Carnaval te ontvangen, de toenmalige Rijssense SGP-wethouder D. Kreijkes innam:

“Hier mag de SGP nooit een offer brengen aan de democratie in de vorm van een compromis, hoe zeer carnaval ook een volksfeest aan het worden is. We zijn ons ervan bewust dat het niet altijd even gemakkelijk is de buitenwacht duidelijk te maken wat de SGP beweegt in haar principiële stellingname. Dit mag ons echter niet van de plicht ontslaan om daar waar het nodig is een duidelijke keuze te doen, zonder te zoeken naar een compromis.” ¹⁶

Een voorbeeld hoe het niet moet

Van deze principiële lijn die de SGP steeds ten aanzien van het carnaval getrokken heeft, is helaas recent SGP-burgemeester H. van Kooten geheel afgeweken. Sinds 21 november 2014 is hij burgemeester in de gemeente Maasdriel, waar de gemeenteraad bestaat uit CDA (9 zetels), een lokale partij (6 zetels), VVD (2 zetels), GroenLinks (1 zetel) en PvdA (1 zetel). Tijdens het carnaval in februari dit jaar, dat in het overwegend roomse Maasdriel vrij massaal gevierd wordt, bezocht hij persoonlijk met zijn vrouw in vijf dorpskernen de carnavalsoptochten. Onder andere om zelf het geluidsniveau te kunnen controleren, daar hij als burgemeester verantwoordelijk is voor de openbare orde en veiligheid. Hij liet zich daar lachend fotograferen met verklede deelnemers aan het carnaval. Volgens een journalist hadden de burgemeester en zijn vrouw - die voor het eerst dit feest meemaakten - er “zichtbaar” van genoten, althans die indruk hebben zij gewekt. Persoonlijk had en heeft Van Kooten niets met het carnaval, zo zei hij eerder al. Maar als burgemeester liet hij enkele dagen later in een soort evaluatie of terugblik in de krant optekenen dat hij zeer tevreden was over het verloop van het carnaval. Er was betrekkelijk weinig geluidsoverlast geweest. Ook zei hij “veel waardering” te hebben voor “de saamhorigheid bij het bouwen van de wagens en ook langs de routes.” Bijzonder mooi vond hij dat de muziek op de wagens in Rossum uitging toen die het huis van een terminale patiënt passeerden. “Uit respect. Dat soort dingen vind ik dus geweldig. Als je met elkaar zo een grootschalig feest kunt vieren, heb ik slechts diep respect.” Eén aandachtspunt had hij nog wel: “Neem volgend jaar een vuilniszak mee op de wagen, want nu zag ik dat er lege bierflesjes op straat gegooid werden.” 17 Het sparen van het milieu en het schoonhouden van de straat vindt hij kennelijk belangrijker dan het sparen van Gods dag en het onderhouden van Gods Wet. 18 Dit is erg, dit is heel erg. Respect voor zo’n goddeloos feest, wie had dat ooit van een SGP-burgemeester verwacht. Dit klemt nog temeer als we weten dat dit jaar in de Maasdrielse dorpskern Alem in het kader van het carnaval een zogenaamde boerenbruiloft werd gehouden waarbij tot vermaak twee heren in de ‘onecht’ werden verbonden. 19

Kortom, het spreekt vanzelf dat hier een taak ligt voor zowel de SGP-kiesvereniging waarvan burgemeester Van Kooten lid is, alsook voor het SGPhoofdbestuur om te trachten hem te overtuigen dat hij een geheel verkeerde weg is ingeslagen. Zij moeten uit liefde proberen hem tot dat inzicht te brengen. Het is zeer te hopen dat het zover mag komen. Maar mochten die pogingen onverhoopt toch op niets uitlopen, dan blijft er maar één weg over: ontzetting uit het lidmaatschap van de SGP. De begane misstap is in het licht van de ere Gods te ernstig en de blaam die erdoor op de partij ligt, is te groot om het lidmaatschap dan nog langer te laten voortduren.

Ten besluite

Het feit dat in de gemeenteraad van Maasdriel, waar Van Kooten burgemeester is geworden, de SGP niet eens vertegenwoordigd is, geeft al bij voorbaat aan dat een staatkundig gereformeerde burgemeester daar niet naar eer en geweten kan functioneren, want hij zal daar uitvoering moeten geven aan vele zaken die strijdig zijn met de staatkundig gereformeerde beginselen. Burgemeester zijn, is naar eer en geweten sowieso al haast onmogelijk in onze huidige maatschappij, maar zeker in zo’n gemeente. We geven slechts één voorbeeld. Een inwoner van Maasdriel was begin dit jaar wereldkampioen Line Dance geworden, één van de vele danssporten. Burgemeester Van Kooten ontving hem, zette hem in het zonnetje en toonde zich onder de indruk van zijn prestaties. ²⁰ Het is duidelijk dat ook deze handelwijze van hem strijdig is met Gods Woord. Zo zijn er echter nog talloos vele zaken meer op te noemen waar een burgemeester voor kan komen te staan, maar die hij naar eer en geweten niet kan en mag uitvoeren. Het zou daarom van eerlijkheid getuigen als de SGP openlijk stelde dat het inmiddels niet meer mogelijk is om in ons land met behoud van de staatkundig gereformeerde beginselen burgemeester te zijn. Laat ons toch Gods geboden hoger achten dan ambten, carrière en beoogde goede doelen. De dichter van Psalm 119 vers 69 zingt daarvan:

Gij eist van ons, dat w’ op Uw waarheid letten;

Dat wij altoos op hogen prijs Uw leer

En ’t heilig recht van Uw getuig’nis zetten.

Noten:

1) Zie: http://www.rkk.nl/katholicisme/encyclopedie/c/carnaval

2) W. Bouman, ‘Carnaval’, in: Christelijke Encyclopedie, dl. 1, Kampen 2005, p. 283

3) Zie: S. Rebel, ‘Losgaan en doorzakken in clownskostuum. Carnaval? Wij noemen het zuipen en zoenen’, in: RD, 28 februari 2009 (hierna: ‘Losgaan en doorzakken’). En: ‘Meer alcoholgebruik tijdens carnaval’, in: RD, 21 februari 2012

4) Zie: ‘De goddeloze carnavals-feesten’, in: De Banier, 16 maart 1932

5) Zie: ‘Losgaan en doorzakken’; J. Visscher, ‘Met carnaval werd ik ladderzat’, in: RD, 13 februari 2015

6) Zie: ‘Carnaval op zondag in Brabant’, in: De Banier, 20 februari 1939

7) Zie: ‘Opmars van carnaval in ons land zet zich voort. Ook burgerrecht in protestantse plaatsen’, in: RD, 26 februari 1976

8) ‘Principiële bezwaren tegen carnaval’, in: RD, 10 februari 1975

9) ‘Bezwaren SGP-Goes over viering van carnaval’, in: RD, 21 februari 1976

10) Zie: ‘SGP wil viering carnaval weren. Beroep op B en W Sprang-Capelle’, in: RD, 28 november 1981

11) Zie: ‘Toch optocht carnaval in Sprang-Capelle. Ondanks protestbrief van kerken’, in: RD, 29 januari 1982. En: ‘Ruiten Herv. Kerk Sprang ingegooid’, in: RD, 26 februari 1982

12) Zie: ‘SGP Benschop waarschuwt voor carnaval’, in: RD, 11 januari 1985

13) Zie: ‘Bezwaar tegen ontvangst van Prins Carnaval’, in: RD, 13 februari 1985

14) Zie: ‘Geen officiële ontvangst Prins Carnaval Rijssen’, in: RD, 20 november 1990; zie ook: ‘Theocratie in de praktijk - stelling D. Kreijkes’, in: H.F. Massink e.a., Denken over theocratie, Leiden 1991, p. 47 (hierna: ‘Theocratie in de praktijk’)

15) Zie: ‘Hardonk wil Prins Carnaval niet ontvangen’, in: RD, 5 januari 1993

16) Zie: ‘Theocratie in de praktijk’

17) Zie: ‘Burgemeester tevreden over verloop carnaval Maasdriel’, in: Weekblad Het Carillon, 18 februari 2015, ‘Carnavaloptochten gemoedelijk verlopen in Maasdriel’, in: Het Kontakt, 17 februari 2015 en ‘Burgemeester Van Kooten tevreden over verloop carnavalsoptochten Maasdriel’, in: Brabants Dagblad, 16 februari 2015, digitaal in te zien via: http://www.bd.nl/regio/denbosch-en-omgeving/maasdriel/burgemeester-vankooten-tevreden-over-verloop-carnavalsoptochtenmaasdriel-1.4767483. Zie verder ook op twee digitale nieuwssites: ‘Optocht Schumersdurp actueel met een knipoog (fotoreportage)’, 16 februari 2015, te raadplegen via: http://www.digitaalburg.com/rn/optochtschumersdurp-actueel-met-een-knipoog-fotoreportage/…, en via: http://www.mooimaasdriel.nl/nieuws/ nieuws_foto_s/80730/optocht_schumersdurp_actueel_ met_een_knipoog. De officiële sleuteloverdrachten op het gemeentehuis van Maasdriel waren dit jaar uit kostenoverwegingen voor het eerst geschrapt. Zie: http:// www.bd.nl/xtra/carnaval/geen-sleuteloverdracht-voor-carnaval-meer-op-gemeentehuis-maasdriel-1.4713855. Wel heeft in kasteel Ammerzoden op zondag 15 februari 2015 een sleuteloverdracht plaatsgevonden. Die is echter niet door burgemeester Van Kooten uitgevoerd, maar door CDA-wethouder G. van den Anker. Overigens had burgemeester Van Kooten vóór zijn installatie als burgemeester van Maasdriel in een interview met Het Kontakt al aangegeven dat hij naar het carnaval zou gaan kijken. Zie het interview: ‘Henny van Kooten heeft er zin in’, 15 november 2014, digitaal te raadplegen via: https://www.hetkontakt.nl/bommelerwaard/ nieuws/henny-van-kooten-heeft-er-zin-in. Op de vraag van de verslaggever: ‘Gaat u in Maasdriel mee carnaval vieren?’, antwoordde hij: “Ik ben een jongen van boven de rivieren, dus met carnaval heb ik niet zoveel. Maar ik ga zeker kijken. Ik ben overigens wel bekend met het katholieke geloof, want ik had als kind een katholieke voogd. Ik heb mijn vader jong verloren - mijn ouders zijn gescheiden toen ik vier was, ik heb dat altijd als een verlies ervaren, al ben ik mijn jeugd heel goed doorgekomen samen met mijn moeder. Ik heb altijd contact gehouden met mijn voogd. Hij leeft nu helaas niet meer. En ach, ik zeg ook altijd maar: als mijn wieg in Brabant had gestaan, was ik waarschijnlijk katholiek geweest.” Van Kooten vond het humoristisch en heeft erom gelachen dat een groep burgers hem op een ludieke wijze had uitgebeeld in de optocht. In die zin heeft hij er wel van genoten.

18) Zie behalve de artikelen genoemd bij noot 17 ook: Th. Leerintveld, ‘Federatie Maasdrielse Carnavalsverenigingen luidt de noodklok: Maasdriel draait carnaval de nek om’, in: Het Carillon, 4 februari 2015, te raadplegen via: http://issuu.com/bommelerwaardgids/docs/carillon_week_6_fb2a52629e7e96

19) Zie: ‘Eerste homohuwelijk tijdens boerenbruiloft in Alem’, in: Brabants Dagblad, 26 januari 2015. Zie ook: ‘Programma carnaval 2015’, in: Weekblad Het Carillon, 11 februari 2015. En: ‘Gay-spreeuwen in de onecht’, in: Weekblad Het Carillon, 18 februari 2015

20) Zie: ‘Van Kooten eert wereldkampioen’, in: Weekblad Het Carillon, 18 februari 2015

Fotoverantwoording:

a) By bram_souffreau [CC BY-SA 2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)], via Wikimedia

b) By G. Lanting (Own work) [CC BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], via Wikimedia Commons (een gedeelte weggelaten)

c) By Lymantria (Own work) [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)], via Wikimedia Commons

d) Foto Th. Pompen

e) Foto Th. Pompen

Carnaval vanbinnen

Ds. A.D. Muilwijk: “Wij hebben pas in Dordrecht dat goddeloze carnaval gehad. Als je dan al die dwaasheid en gekkigheid zo langs je raam ziet gaan! Dat heet nu normaal. En dit zeg ik nu niet omdat wij beter zijn, hoor! Want als u uw eigen hart leert kennen, dan vieren ze vanbinnen ook genoeg carnaval, als u begrijpt wat ik bedoel. Dan kan ik er net niet bovenuit komen. En dan is het nog een wonder dat God ons voor de uitleving bewaart. Maar dan moet je wel jezelf een beetje leren kennen.”

-Ds. A.D. Muilwijk, in: Aan armen uit genâ, Putten 1995, p. 81-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen