Het Formulier van het Heilig Avondmaal.

Op de vraag, wat we hebben te verstaan door de gemeenschap der Heiligen antwoordt de Catechismus in Zondag 21: Eerstelijk, dat de geloovigen, allen en een iegelijk, als lidmaten aan den Heere Christus en al Zijn schatten en gaven gemeenschap hebben. Ten andere, dat elk zich moet schuldig weten, zijne gaven, ten nutte en ter zaligheid der andere lidmaten, gewillig en met vreugde aan te wenden. De gemeenschap der Heiligen is dus ten eerste gemeenschap met Christus en ten tweede gemeenschap der geloovigen onderling. Die mogen we niet beschouwen als een aantal enkele personen, maar als één lichaam, door hun verbinding met het Hoofd Christus ook nauw onder elkander verbonden.

Daar legt vooral de Gereformeerde Kerk nadruk op, en in hare Avondmaalsviering waarin zij die gemeenschap der heiligen viert, doet zij ook het tweede deel der gemeenschap, die van de geloovigen onderling, uitkomen doordat zij alleen de Avondmaalsviering als gemeente kent en erkent, doordat zij de Avondmaalsgangers als een gezin samen laat aanzitten, en den gemeenschappelijken Avondmaalsbeker handhaaft. Ook in het bovenafgedrukte gedeelte van het formulier komt die onderlinge gemeenschap uit.

Merkwaardig is het echter, dat juist dat gedeelte volgens het boek van Barger (Ons Kerkboek) overgenomen is uit het Luthersche Avondmaalsformulier, dat toen in Wörtemberg gangbaar was. Ook in de geschriften van Luther'zelf komen dergelijke gedachten voor. Wanneer dus menigmaal vooral op het onderscheid tusschen Luthersch en Gereformeerd wordt gewezen, en wij juist op het punt van het Heilig Avondmaal hetgeen in 't bijzonder gereformeerd is niet willen prijsgeven, mogen we toch hier met nadruk wijzen op hetgeen het meest sympathiek is, de eenheid, de gemeenschap der geloovigen onderling in Christus Jezus. Daarom heeft de Geremeerde Kerk ook prijs gesteld op gemeenschappelijke tucht, die haar grond heeft in de gezamenlijke verantwoordelijkheid ook voor elkander en voort behoort te komen uit de broederlijke liefde. Maar daarom-behooren wij juist ook de gemeenschap met de Luthersche broeders te zoeken en ons niet blind te staren op hetgeen ons scheidt.

Het Formulier wijst op het woord van Pdulus, dat er één brood is, en dat wij, hoewel velen, één lichaam zijn, omdat wij allen deel hebben aan één brood. En nu gaat het dat beeld uitwerken Vele graankorrels worden er gemalen tot ééne hoeveelheid meel; die komt in de hitte van den oven, en zóó ontstaat er één brood. Vele bessen worden samengeperst, en zoo wordt er één wijn en drank uit geperst. We merken hierbij op, dat de graankorrels worden vermalen en in de hitte van den oven worden gebracht. De druivenbessen worden in de pers samengeperst. Zoo verliezen ze hun apart bestaan, maar worden tot één brood, tot één wijn. In de Gemeente van Christus behoort er geen apart bestaan te zijn. Niemand mag denken: Ik zorg voor mijzelf, als ik er maar kom, hier door dit tijdelijke en eenmaal inden hemel; de anderen moeten zichzelf maar redden. Hoe weinigen bedenken, dat zulke gezindheid die van Kaïn is; Ben ik mijns broeders hoeder? Maar het moet, helaas, dikwijls door grooten nood heengaan, eerdat de enkele graankorrels vermalen en de bezien samengeperst zijn, en het zal nog wel door grooten nood heengaan, totdat het wordt: Eén kudde en één herder. Op dien Herder worden we gewezen, dien Zaligmaker, Die ons tevoren zoo uitnemend heeft liefgehad.

Zóó zullen we tezamen één lichaam zijn en zulks niet alleen met woorden, maar met de daad jegens elkander bewijzen. Woorden zeggen hier niet veel. Maar zeer noodig is bij het woord de daad. Het vloekt, als we wel met elkaar aan de Nachtmaalstafel kunnen zitten, wel elkander broederlijke liefde betuigen, maar tot den broeder zeggen: ga heen warm u! Of als we de betuiging van leedwezen over hetgeen wij gedaan hebben tegen den naaste laten afhangen van de vraag, of hij eerst zijn voetval voor ons doet. Het Heilig Avondmaal legt telkens zulk beslag op onzen wandel, op onze houding tegenover den naaste. Niet alleen, dat allerlei daden die zoo licht bedreven worden, ons in den weg moeten zijn als we daar samen zullen aanzitten; maar het komt er zoo op aan, dat ook de waarachtige gezindheid er is, de ware broederlijke liefde.

We gelooven de gemeenschap der Heiligen. We zien ze niet altijd. Het Heilig Avondmaal verzegelt haar, verzekert ons, dat ze er is ondanks onze verkeerdheid en liefdeloosheid, die het geloof en de broederlijke liefde willen verstikken. Daartegenover staat de toevlucht tot den Almachtigen Barmhartigen God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, door Zijn Geest, den Heiligen Geest. Hij zal het waarheid in ons hart doen worden en doet ook wat Hij in het Woord belooft en in het Nachtmaal verzekert. Daarop ziet het tAmen», waarmee dit deel van het For mulier wordt afgesloten, een tAmen», steunende op Gods onwankelbare trouw. L.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen