Het nieuwe testament

Waarom moest Christus sterven? Was het lijden in de hof van Gethsémané niet al zwaar genoeg? In Hebreeën 9 staat een antwoord op die vraag. De schrijver zegt dat Hij met Zijn dood het testament heeft vastgesteld, bindend heeft gemaakt. Zolang de testamentmaker leeft, is het testament nog open, nog veranderlijk en zonder kracht. Maar zodra de maker van het testament sterft, is het vast en zeker, niet meer te wijzigen, onveranderlijk geworden. Door de dood van Christus komt de ‘eeuwige erfenis’ (9:15) beschikbaar. Door te sterven liet Christus voor ons na, wat Hij met Zijn leven en lijden heeft verdiend. Eeuwige gerechtigheid en zaligheid, noemt de catechismus het. Paulus spreekt over rechtvaardiging, heiligmaking en verlossing (1 Kor. 1:30).

Erfgenaam

Maar welke namen staan er in het testament? Staat mijn naam erin, uw naam, jouw naam? Kunnen wij dat weten? Het is duidelijk dat je erfgenaam bent indien je naam in dit testament vermeld staat. De erfenis kan je dan onmogelijk meer ontgaan. Maar – kun je dit ook weten? Of blijft dat verborgen?

Het antwoord is: wij kunnen dat weten, wij moeten dat weten. Als iemand sterft, wordt het testament immers niet alleen vastgesteld, maar ook (door de notaris) geopend. Ook het testament van Christus is open. Maar hoe kunnen wij dit voor onszelf weten?

In het Grieks staat er voor ‘testament’ het woord diathèkè. Dat mag zowel worden vertaald met ‘testament’ als met ‘verbond’ (zie Hebr. 9:4). Welke namen staan er dus in het testament? De namen van degenen die tot het verbond behoren. Want verbond en testament zijn precies hetzelfde.

Deze verzen uit Hebreeën 9 kunnen ons geweldig helpen om te begrijpen wat het verbond inhoudt. Veel mensen vinden dat moeilijk. We dopen kinderen op grond van het verbond, maar wat is nu precies dit genadeverbond?

Denk dan aan het woord diathèkè: het verbond is Christus’ testament. Wie tot het verbond behoort, is erfgenaam en zal beslist en zeker de erfenis ontvangen. Als jij tot het verbond behoort, staat jouw naam in het testament van Jezus Christus.

Dus dat wordt er bedoeld met de erve van het verbond. Daarbij moeten we niet denken aan een erf om een boerderij. Het erf is voor de dieren, het huis voor de mensen. Dan zou je op het erf wel in de buurt zijn van het huis, maar toch buiten. Wel dichtbij maar toch buitengesloten. Nee, de erve van het verbond is de erfenis van het verbond. Zo staat het hier in Hebreeën 9! ‘Zalig moet men noemen … ’t volk, door Hem tevoren gunstig uitverkoren tot Zijn erve en lot’ (Ps. 33:6 berijmd). Wij leven dus niet op het erf van het verbond, maar wij leven van de erfenis van het testament.

Sacramenten

Christus verzekert ons dat wij erfgenaam zijn, door de sacramenten van avondmaal en doop. In de laatste nacht voor Zijn dood sprak Hij: ‘Dit is het nieuwe testament in Mijn bloed’ (Luk. 22:20). Met brood en wijn verzegelt de Zaligmaker ons aan de tafel van het verbond dat onze namen in Zijn testament geschreven zijn. Ook het avondmaalsformulier wijst op de eenheid van verbond en testament: ‘Hij heeft met Zijn dood en bloedstorting het nieuwe en eeuwige testament, het verbond van genade en verzoening, besloten, toen Hij zei: ‘Het is volbracht’.’

Maar ook de doop zegt precies hetzelfde. Het doopformulier zegt: wij dopen de jonge kinderen omdat zij erfgenamen zijn van het rijk van God en van Zijn verbond. In de doop heeft God verzegeld dat Hij een eeuwig verbond der genade met jou en u heeft opgericht. Dus de doop is Gods garantie dat jouw naam in het testament van Christus staat. Als je twijfelt of jouw naam in het testament staat, dan twijfel je eraan of je gedoopt bent, dan denk je dat God je heeft bedrogen en misleid. Maar worden dan alle gedoopte mensen zalig? Jezus zou zeggen: ‘Strijdt gij om in te gaan…!’ De vraag is of jij God gelooft in wat Hij heeft gezegd en verzegeld toen jij werd gedoopt.

Erfgenaam van Christus… Opgenomen in het testament… Wat een onbegrijpelijk mysterie van liefde. Daarin ligt een oproep tot vreugde en blijdschap: ‘Verblijdt u daarin niet, dat de geesten u onderworpen zijn; maar verblijdt u veelmeer dat uw namen geschreven zijn in de hemelen’ (Luk. 10:20).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen