De twist van Michaël met de duivel over het lichaam van Mozes

Judas heeft een bewogen brief geschreven waarin hij indringend waarschuwt voor het gevaar van de dwaalleraars die de gemeenten die hij aanschrijft bedreigen. Judas vat hun dwaalleer samen in één zin: ze veranderen de genade van onze God in ontuchtigheid. Ze praten wel veel over genade, maar intussen leven zij in de zonde. Het is een dwaalleer die doordringt tot in de haarvaten van het persoonlijke en gemeentelijke leven. Judas weet hoe besmettelijk hun gedachtegoed is en daarom waarschuwt hij zijn lezers indringend voor hun dwaalleer. De apostel neemt daarbij geen blad voor zijn mond. De Heilige Geest vuurt hem aan met heilige verontwaardiging over zoveel onwilligheid, brutaliteit en zelfingenomenheid.

Judas vergelijkt de dwaalleraars in zijn brief met het murmurerende volk in de woestijn, de engelen die gevallen zijn en de inwoners van Sodom en Gomorra. Hij nagelt hen als opstandig, hoogmoedig en beestachtig aan de schandpaal om ze als afschrikwekkend voorbeeld voor zijn lezers te kijk te zetten. Judas vergelijkt hen in dit kader met Michaël: ‘Maar Michaël, de archangel, toen hij met de duivel twistte, en handelde van het lichaam van Mozes, durfde geen oordeel van lastering tegen hem voortbrengen, maar zeide: De Heere bestraffe u.’ Michaël is een aartsengel. Hij staat aan het hoofd van een hemelse legermacht. Hij trekt met zijn engelenleger naar het front waar de Heere hem naartoe zendt.

Judas wijst ons erop dat Michaël met de duivel getwist heeft en met hem gehandeld heeft over het lichaam van Mozes. We weten dat Mozes gestorven is op de berg Nebo. Mozes mocht het beloofde land niet ingaan, maar God liet hem dat land vanaf deze berg wel zien. Nadat hij het land overzien had, stierf hij ‘naar de mond des Heeren’. We kunnen echter ook lezen dat hij aan de mond van de Heere stierf. Hij stierf heel dicht bij de Heere als de man die met God mocht spreken als een man met zijn vriend. Judas haalt een passage aan uit het apocriefe boek De Hemelvaart van Mozes waarin God Michaël naar de aarde stuurt om het lichaam van Mozes te begraven. We moeten het ons, al luisterend naar het onderwijs van Judas, zo voorstellen dat satan zich op dat moment op de berg Nebo meldde om het lichaam van Mozes op te eisen. De duivel wees Michaël erop dat Mozes niet tegen de rots gesproken had, maar erop geslagen had. Hij herinnerde de aartsengel eraan wat er uit het zand in Egypte tevoorschijn zou komen als hij zou graven op de plaats waar Mozes de dode Egyptenaar begraven had. De duivel zei tegen Michaël dat Mozes hem toebehoorde.

Michaël vaart niet op eigen gezag tegen de vorst der duisternis uit. Hij snoert hem niet in zijn eigen naam de mond. Michaël handelt in de geest van zijn naam. Hij weet zijn plaats en van daaruit wijst hij de duivel zijn plaats als hij zegt: ‘De Heere bestraffe u’. Judas is met deze woorden uitgekomen op de plaats waar hij uit wil komen. Michaël is een aartsengel. Hij neemt een hoge plaats in binnen de engelenwereld. Michaël weet echter zijn plaats. Hij wijst de duivel niet op eigen gezag terecht, maar legt het oordeel over de boze in de hand van de Heere. De dwaalleraars weten daarentegen hun plaats niet. Judas wijst ons erop dat zij ‘de heerlijkheden lasteren’. Ze zijn trots en hoogmoedig. Ze zijn in hun eigen waarneming het niveau van de engelen ontstegen, maar intussen hebben zij lak aan de orde van God die door engelen bewaakt wordt. Ze doen verder wat Michaël niet durfde en lasteren openlijk geestelijke machten.

Judas wijst ons op een zonde die de Heere niet verdraagt in ons leven: geestelijke hoogmoed. Als de Heere werkt in het leven van een mens knakt hij zijn hoogmoed. Hij ontdekt hem aan de trotse waan waarin hij leeft en haalt hem uit zijn boom van hoogmoed om de Heere Jezus om genade te smeken. Het is een boodschap waar wij ons aan stoten als wij nog hoog in onze boom zitten. Het is daarentegen een heerlijke boodschap als wij alles van onszelf zijn kwijtgeraakt en geestelijk aan lagerwal zijn gekomen. Het is een onuitsprekelijk wonder als op die plaats gezien mag worden dat de Heere niet alleen in het hoge en in het verhevene woont, maar dat Hij ook wil wonen bij hen die een verbrijzelde ziel hebben. Zit u nog hoog in de boom van uw eigen gerechtigheid? Vind jij dat God wel tevreden met jou moet zijn? Kom tot inkeer! U kunt met al uw geestelijk kennen en kunnen niet voor de Heere bestaan. Judas nagelt u als een hoogmoedig zondaar aan de schandpaal. Hij doet dat niet om pijn te doen, maar om u uit te drijven naar Hem Die aan de kruispaal geslagen is. Hij breidt zijn armen nog uit om hoogmoedige zondaars te ontvangen.

De duivel zei dat Mozes van hem was. Het zijn woorden die helemaal bij de duivel passen. Hij doet niet liever dan aanklagen. Hij deed het bij Job in de hemelse troonzaal. Hij deed het bij Jozua toen hij met vuile klederen voor het aangezicht van de Heere stond. Het kan zijn dat hij het ook bij u en jou doet. Hij wijst u op uw zonden. Hij herinnert jou aan je verleden. Hij fluistert u in dat u van hem bent. Wat kan het dan verleidelijk zijn om uzelf te verdedigen. Ja maar, ik heb dit ervaren. Ja maar, ik heb dat meegemaakt. Daar redt u het niet mee. Zeg het Michaël maar na: ‘De Heere bestraffe u’. In die weg bloeit het geloofsvertrouwen op dat ik met lichaam en ziel in leven en sterven van de Heere Jezus mag zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen