Een cowboy zorgt voor de koeien

Bij een cowboy denk je direct aan Amerika. En dat is terecht. De naam cowboy is al heel oud en ontstond al in 1725. Je moet weten dat veel Europeanen in die tijd naar Amerika vertrokken, bijvoorbeeld om goud te zoeken. Daar zaten veel mensen bij die Spaans spraken. Dat was toen een heel belangrijke taal in de wereld.

Niet iedereen die naar Amerika verhuisde, ging goud zoeken. Sommigen begonnen een grote boerderij –ook wel een ranch genoemd– waar ze duizenden koeien hielden. Om al dat vee bij elkaar te houden, te verzorgen en van de ene naar de andere plek te brengen, waren mannen nodig. De Spanjaarden hadden daar een woord voor: vaquero. Als je dat letterlijk in het Engels vertaalt, krijg je... cowboy! Vooral in de Amerikaanse staat Nieuw-Mexico vond je rond 1890 veel cowboys.

Stoffige straten

Kom, dan gaan we in gedachten even terug in de tijd, naar het jaar 1895. Daar loop je, door de stoffige straten van het oude stadje Silver City. Links staat de bank, er tegenover is het kantoor van de sheriff, de politie. Kijk, hij zit op z’n stoeltje op de veranda van zijn kantoor en houdt van onder de rand van z’n hoed alles in de gaten. Twee zware pistolen hangen in de holsters.

Vanuit de saloon (een soort café) komen geluiden van mannenstemmen, terwijl een smid iets verderop in de straat bezig is om een paard nieuwe hoefijzers te geven. Dan komt een man aangereden. Nee, niet in een auto, maar op een paard. Hoed op, lederen lappen op de knieën, hoge laarzen aan de voeten. Stapvoets rijdt hij, de teugels losjes in de hand. „Hey stranger, how are you?” (Dag vreemdeling, hoe gaat het?)

Nou, dit is nu een cowboy (foto 1). Een koeienjongen dus eigenlijk. Maar zo’n grote en stoere kerel kun je moeilijk een jongen noemen.

Twee soorten

In deze tijd, 1895, zijn er twee soorten cowboys. Zo zijn er mannen die altijd op dezelfde ranch werken en zorgen voor de koeien en het andere vee. Je kunt ze vergelijken met boerenknechten, al zien ze er wel anders uit. De andere soort zijn cowboys die geen vaste werkplek hebben, maar zich verhuren om grote kuddes koeien van de ene naar de andere plaats te brengen. Vooral deze mannen zijn taai en gehard. Door weer en wind rijden ze op hun paard honderden kilometers ver om koeien van een boerderij naar de stad te brengen. Daar laden de cowboys de dieren in veewagons, waarna een stoomlocomotief de kudde naar een andere stad brengt om geslacht te worden.

Eigenwijs

Als je zelf op een boerderij woont, weet je dat koeien soms eigenwijs zijn. Daarom hebben cowboys altijd een lasso bij zich. Dat is een stevig stuk touw met een lus aan het eind. Ongelooflijk hoe goed deze mannen hiermee kunnen gooien. Als een koe ervandoor gaat, wordt het spannend. De cowboy geeft zijn paard de sporen, rent achter de koe aan en slingert ondertussen met zijn lasso boven zijn hoofd. Zwiep, zwiep, zwiep (foto 2). Dáár suist de lus door de lucht. Yieeehaaa! Precies om de kop van de koe. Een ruk en het dier is gevangen.

Gevaar

Het werk van een cowboy is niet zo gemakkelijk als je denkt. Tijdens zo’n tocht met een kudde koeien dreigt er altijd gevaar. Allereerst van wilde dieren. Zo’n verse koe is een smakelijk hapje voor een roofdier. Nu snap je waarom cowboys altijd één of zelfs twee revolvers bij zich hebben (foto 3). Niet om stoer te doen, maar om de koeien en zichzelf te beschermen tegen gevaar.

Dit gevaar komt niet alleen van wilde dieren, maar ook van mensen. Het heet hier niet voor niets het Wilde Westen. Er zijn nogal wat roofbendes actief, die proberen de kudde te stelen of de cowboys te beroven. Daarom zijn deze mannen goed bewapend.

Buffalo Bill

Een heel bekende cowboy is Buffalo Bill (foto 4). Hij leefde van 1846 tot 1917 in de stad Denver. Eigenlijk heette hij William Frederick Cody. Waarom hij dan naar een buffalo (een buffel) werd genoemd? Nou, dat kwam zo. In zijn tijd werd er een spoorlijn aangelegd. Je begrijpt dat dit allemaal met de hand werd gedaan, dus waren er veel mensen voor nodig. Allemaal mannen die ook moesten eten. William Frederick Cody nam een baan aan om buffels te schieten. Het vlees van deze dieren werd gebruikt om de spoorwerkers eten te geven. Al snel bleek dat deze kerel heel goed schieten kon. Op één dag schoot hij maar liefst 69 grote buffels, een record. En zo noemde iedereen hem Buffalo Bill.

Een andere beruchte cowboy was Billy the Kid (foto 5). Maar dit was niet zo’n mooi figuur. Sterker nog, Billy was een slimme crimineel waar heel wat sheriffs achteraan hebben gezeten. Maar ze kregen hem vaak niet te pakken.

Spijkerbroek

Zo, we nemen afscheid van Silver City en gaan weer terug naar het heden. Denk niet dat er nu geen cowboys meer zijn. In Amerika zijn ze er nog. En al hebben ze nu een spijkerbroek en een blouse aan, toch dragen ze nog altijd hoge laarzen, lederen lappen op de knieën en een hoed (foto 6). Sommige dingen veranderen niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen