Op bezoek bij echte roofvogels

De vriendinnen Hesther Schreuder (8) en Mirya Jansen (9) uit Barneveld zijn vandaag op bezoek bij het Muiderslot. Ze komen daar niet om in het kasteel te kijken, maar om roofvogels van dichtbij te zien. „Kijk, De tent van de roofvogels!” zegt Hesther. Buiten het kasteel staat inderdaad een tent, met vier hokken ernaast. In elk daarvan zit een enormde vogel. De show gaat pas over een kwartier beginnen, dus de vriendinnen kijken eerst even rond.

Schreeuwuiltje

Van valkenier Christien mogen de meiden een klein uiltje op de hand nemen. „Dit is het Zuid-Amerikaanse schreeuwuiltje”, vertelt ze. Mirya mag de uil eerst vasthouden. Ze krijgt een handschoen aan, zodat de nagels van het beest geen pijn doen. Heel voorzichtig wordt de vogel op de handschoen gezet. „Hij is echt niet zwaar, want hij weegt maar 120 gram”, legt Christien uit. Mirya blijft heel stil staan als de uil op haar hand zit.

Nu is Hesther aan de beurt. Mirya schuift de handschoen voorzichtig uit. „De uil is heel klein, en daarom vond ik het niet eng”, zegt Mirya, terwijl ze kijkt naar de vogel die nu bij Hesther zit.

Het is tijd voor de show. Met Christien en de andere valkenier, Rens, lopen de meiden naar het plein binnen de muren van het kasteel.

Floris de Vijfde

Een man verkleed als Floris de Vijfde komt van een trap aflopen. Rens vertelt: „Floris de Vijfde woonde in dit kasteel. Hij hield ook erg van roofvogels en jaagde

ermee. De slechtvalk die hij op zijn hand heeft, kan supergoed jagen, want hij is heel snel. Hij haalt met gemak snelheden van 400 kilometer per uur!

Niet bukken

Floris de Vijfde gaat weer naar binnen en de roofvogelshow begint. Op de handschoen van Rens zit een Amerikaanse woestijnbuizerd. „Deze vogel weegt ongeveer 1 kilo. Hij is heel sociaal, dus zal geen mensen aanvallen.” Dat vinden Hesther en Mirya wel fijn om te horen, want de roofvogel ziet er gevaarlijk uit met zijn kromme snavel.

Op drie plekken staat een valkenier. „Straks doen we om beurten een stukje vlees op de handschoen. De roofvogel vliegt dan van de ene handschoen naar de andere”, legt Rens uit, maar hij waarschuwt ook. „Deze vogel houdt er van om laag over de ondergrond te vliegen. Hij scheert vlak over jullie hoofden heen. Ga dus niet bukken, want dan bukt de vogel met je mee.”

lekkere eend

De eerste valkenier doet een stukje vlees op de handschoen. Je ziet de roofvogel turen. Ineens suist hij vlak over de hoofden heen pikt het vlees weg. Na een paar keer mogen Mirya en Hesther de handschoen ook aan. De valkenier doet er vlees in en de roofvogel duikt eropaf. „Deze vogel is wel zwaarder dan de schreeuwuil; je voelt vooral dat hij hard in de handschoen knijpt”, zegt Hesther als de vogel weer weggevlogen is. Terwijl de buizerd van handschoen naar handschoen vliegt, vertelt Christien over het beest. „Op een keer waren we bezig met de show en toen viel hij een eend aan. De Amerikaanse woestijnbuizerd eet vooral vogels, dus die lekkere eend ging er ook wel in.”

Oranje ogen

Ondertussen is de show afgelopen en de meiden lopen via de loopbrug het kasteel uit. „Het vlees dat de vogel kreeg, is van een echt kuikentje”, zegt Mirya. Dat vindt ze wel een beetje zielig.

Voordat Hesther en Mirya weggaan, mogen ze nog bij de grote uil kijken. „Dit is de Europese oehoe en hij heet Ollie. Hij weegt wel 3 kilo”, vertelt Christien. Ze haalt de vogel uit zijn hok. Zijn grote oranje ogen vallen meteen op. Rens: „Als een roofvogel oranje ogen heeft, is hij vooral actief als de zon ondergaat.”

De oehoe wordt losgelaten. Het is de bedoeling dat hij naar z’n hok vliegt, maar hij vliegt ver weg! Snel rennen Rens en Christien er achteraan en vangen hem. „Ik dacht dat hij nooit meer terugkwam”, zegt Mirya geschrokken.

Hesther

Het kleine uiltje vasthouden, vond ik ook het leukst. De woestijnbuizerd was de mooiste vogel. Hij zag er echt als een roofvogel uit met zijn kromme snavel. Ik vond het eerst best eng dat die roofvogel naar me toe vloog. Later was het alleen maar heel leuk. Ollie de oehoe was het grootst, maar ook het engst. Vooral als je in zijn ogen keek. Brrr.

Mirya

Ik vond de roofvogelshow heel leuk. Het was vooral super dat ik een vogel mocht vasthouden. Eerst vond ik dat nog wel een beetje spannend, maar later niet meer. Het is fijn dat we eerst het kleine uiltje mochten vasthouden, die was het schattigst en daardoor wist ik dat het niet eng is. De woestijnbuizerd was het mooist. Ik zou heel graag nog een keer naar een roofvogelshow willen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen