De eerste camera's ontploften

Megapixels, fotofi lters, collages: sinds de komst van de smartphone en sociale media –vooral Instagram– is het heel gemakkelijk om foto’s te maken van alles wat je ziet. Vind je ze niet mooi, dan verwijder je ze of gooi je er een fi ltertje overheen. Tot zo’n tweehonderd jaar geleden bestonden er nog geen camera’s, laat staan kleurenbeelden. De geschiedenis van de fotografi e begon heel zwart-wit.

Beelden bewaren

De eerste man die ‘beelden’ probeerde ‘vast te leggen’ was Joseph Niépce. Hij ontwikkelde een ‘camera obscura’. Dat is een donkere ruimte met in een van de wanden een klein gaatje. Door dat kleine gaatje kwam licht naar binnen, waardoor een beeld van de buitenwereld op de tegenoverliggende wand ontstond. Zo haalde Niépce dus de wereld buiten zijn donkere ruimte naar binnen. Dat beeld kon op speciaal materiaal worden ‘bewaard’, maar als daar te veel licht op kwam, verdween het. Daardoor waren de eerste ‘foto’s’ niet bruikbaar buiten de camera obscura. Daarna werd er geëxperimenteerd met asfalt en olie, maar ook dat werkte niet goed. Alles veranderde, toen er een papiersoort werd ontwikkeld waarop de beelden konden worden ‘opgeslagen’.

Acht uur voor één foto

Toch hadden de technieken nog steeds één groot nadeel: er was veel tijd nodig om de beelden op het papier te krijgen. Voor de eerste ‘foto’s’ was acht uur belichtingstijd – de tijd die nodig is om foto’s te nemen– nodig. Sta maar eens zo lang stil …

Het kost ook veel tijd om de juiste camera’s, lenzen en papiersoorten te ontwikkelen, maar begin vorige eeuw gingen steeds meer mensen op de foto. Ze trokken prachtige kleren aan, betaalden veel geld en kregen uiteindelijk een zwart-witfoto.

Donkere kleren

Op oude foto’s staan dus vooral rijke mensen. Ze droegen vroeger veel donkere kleding, dus dat die foto’s zwart-wit zijn is niet zo erg.

Er was veel tijd nodig om de juiste camera’s, lenzen en papiersoorten te ontwikkelen, maar aan het begin van de vorige eeuw gingen steeds meer mensen op de foto. Ze trokken prachtige kleren aan, moesten veel geld betalen en kregen uiteindelijk een zwart-witfoto. Op de oude foto’s staan dus vooral rijke mensen.

Ze droegen vroeger veel donkere kleding, dus dat die foto’s zwart-wit zijn is niet zo erg.

Meer foto's

Eerst werden de foto’s per stuk gemaakt, maar daarna werd er een manier ontdekt om foto’s meerdere keren af te drukken. Dat was handig, want dan hoefde je maar één keer te poseren en kreeg je wel meer foto’s mee.

Zwart-wit

De allereerste foto’s waren zwart-wit, al werd al in 1861 de eerste kleurenfoto gemaakt. Er is ook een tijd geweest dat foto’s werden gemaakt in sepia (een soort bruintinten). Tegenwoordig zijn ze altijd in kleur. Er zijn mensen, zoals de Braziliaanse Marina Amaral, die er hun werk van maken om zwart-witfoto’s in te kleuren. Dan kun je toch zien hoe de wereld er vroeger uitzag. Zelf proberen? Kijk op https://demos.algorithmia.com/colorize-photos.

Roet

De eerste camera’s waren enorm groot en maakten gebruik van roet. Wilde je op de foto, dan moest je netjes poseren. De fotograaf dook onder het doek van zijn camera en legde je vast op de ‘gevoelige plaat’. Sommige camera’s gebruikten roet om de afdruk te maken. Soms ging het mis en ontplofte de camera: dan had je geen foto, maar zat je wel helemaal onder het roet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen