Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De vrouw met het boek

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De vrouw met het boek

24 minuten leestijd Arcering uitzetten

Vertelschets


Lezen: Handelingen 2 vers 1 t/m 4 en vers 37 t/m 47

Zingen:
Psalm 49 vers 1
Psalm 67
Psalm 78 vers 1 en 3
Psalm 87

Kerntekst: Handelingen 2 vers 38 en 39 Bekeert u, en een iegelijk van u worde | I gedoopt in de Naam van Jezus Christus, vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.


Gladys Aylward is van plan om vanavond lekker veel plezier te maken. Zal ze naar een film gaan kijken? Of naar een toneelvoorstelling? Dat lijkt haar nog beter. Want eigenlijk... wil Gladys zelf ook toneelspeelster worden. Gladys ziet het al helemaal voor zich. De mensen zullen haar na elke voorstelling toejuichen. Wat een eer zal ze krijgen! Gladys stapt stevig door. Het is druk in de straten van Londen. Veel mensen zijn op weg. Maar dan gebeurt er iets wonderlijks. Tussen al die grote verlichte gebouwen, staat een kerkje. En zonder dat Gladys snapt waarom, loopt ze er naar binnen. Dat is vreemd! Ooit had Gladys besloten om niet meer in de Bijbel te lezen. Toch is Gladys nu in een kerk en ze gaat er nog zitten luisteren ook! Voorin staat een prediker. Hij houdt een Bijbel in zijn handen. "Vanavond", zegt hij, "heb ik een ernstige boodschap. Jullie moeten allemaal voor Christus verschijnen. Maar kun je dat wel? Met al je zonden?" Gladys schrikt op. Staan voor de troon van de Heere God? Maar daar wil ze niet aan denken! Dat kan niet! Haar leven is vol met plezier en... zonden. Er is helemaal geen ruimte voor de Heere Jezus.
Als Gladys later die avond naar huis loopt, wil ze niet meer aan die akelige woorden denken. Maar het lukt haar niet. Diep in haar hart weet Gladys dat het waar is wat de prediker zegt. Van alles wat ze doet, moet ze aan de Heere verantwoording afleggen.
Gladys kan aan niets anders meer denken. "Wat moet ik doen?" vraagt ze zichzelf af. Hoe kan ik vrede met God krijgen? Gladys leert bidden. Echt bidden.
En de Heere laat haar zien dat Hij alléén haar zonden kan vergeven. Dat Hij alleen haar hart kan vervullen met vrede! Ja, zoals op het Pinksterfeest in Jeruzalem de Heilige Geest werkte in harten van zondige mensen, zo werkt Hij nu in het hart van Gladys.
Is het zo al Pinksterfeest geworden... ook in jouw hart? Ken je het verdriet over je zonden? Vraag eerbiedig of de Heere jouw zonden wil vergeven en met Zijn Heilige Geest ook in jouw hart wil wonen!

Op een dag krijgt Gladys een evangelisatietijdschrift in haar handen. "Wie wil er naar China gaan?", staat erin. In China wonen miljoenen mensen en die hebben nog nooit van Jezus Christus de Zaligmaker gehoord. Als Gladys dat gelezen heeft moet ze er steeds aan terug denken. Want dat is toch erg. Gladys weet zelf zo goed wat het is om te leven zonder de Zaligmaker. Wat ben je dan arm! Ze praat er heel veel over. "Nou is het wel eens goed, hoor", zegt haar broer een beetje mopperend. "Ga dan zelf, als je het zo belangrijk vindt." Verbaasd kijkt Gladys hem aan. Daar had ze helemaal niet aangedacht! Gladys bidt de Heere om raad. Ze gaat naar een zendingsorganisatie toe die zendingswerkers naar China uitzendt. Maar wat wordt ze teleurgesteld. Ze willen haar niet uitsturen omdat ze niet goed kan leren. "Het spijt ons", zeggen ze, "maar het Chinees is jüist een heel moeilijke taal om te leren. Het is beter dat je hier in Engeland blijft. Hier zijn ook een heleboel mensen die niet van de Heere Jezus weten." Gladys vindt het heel moeilijk. Ze wil juist zo graag naar China! Ze voelt de nood van die duizenden mensen die geen Zaligmaker hebben. Gladys blijft bidden of de Heere duidelijk wil maken wat ze moet doen. Blijf jij ook bidden als dingen anders gaan in je leven dan je graag zou willen! De Heere hoort jouw gebed, net als dat van Gladys! Als Gladys op een keer in de trein zit leest ze in haar Bijbel over Abram. "De Heere nu had tot Abram gezegd: "Ca gij uit uw land en uit uw maagschap en uit uws vaders huis naar het land dat ik u wijzen zal..."

Gladys leest het nog eens over. Het lijkt wel of de Heere tegen haar zegt: "Gladys, ga uit je land, ga naar China!" Ze weet het zeker: de Heere roept haar om naar China te gaan. Dat is voor Gladys genoeg om te weten. Vanaf dat moment spaart ze al haar geld voor haar reis naar China. Ze komt erachter dat ze het goedkoopst met de trein kan reizen. Bij een reisbureau bestelt ze daarom een treinticket. Elke week brengt ze daar haar opgespaarde geld. Als Gladys niet werkt om extra geld te verdienen gaat ze vaak naar zendingsbijeenkomsten. Daar hoort ze over een oude zendelinge in China, mevrouw Lawson, die hulp nodig heeft. Gladys weet niet wat ze hoort. Misschien kan zij wel naar haar toe gaan in China! Ze schrijft een brief. Maar dat niet alleen. Ze bidt of de Heere deze weg voor haar wil openen.
Op een dag wordt er een brief bezorgd voor Gladys. Er zitten buitenlandse postzegels op! Snel maakt ze hem open en leest... Ja! Het is een brief van mevrouw Lawson dat ze welkom is! Het treinticket is betaald. Behalve een treinkaartje heeft Gladys nog veel meer nodig. Maar geld om een koffer, warme kleding en eten voor onderweg, te kopen heeft ze niet. Gladys weet dat de Heere voor haar zorgt. Alles wat ze nodig heeft voor haar reis krijgt ze. Haar familie en vrienden helpen haar hierbij. Eindelijk is het zover dat ze op het treinstation staan om haar uit te zwaaien. Een lange reis gaat beginnen. Hoe lang ze onderweg naar China zal zijn weet Gladys niet. Waar ze onderweg zal slapen en eten weet ze ook niet. Maar één ding weet ze wel: "Hij die roept, is getrouw!" En in dat geloof durft Gladys aan de lange reis te beginnen.
Wel vijf weken is Gladys onderweg naar China. Onderweg maakt ze spannende momenten mee. Ze slaapt buiten terwijl ze de wolven hoort huilen. Ze reist door oorlogsgebied heen. Een andere keer willen boze mensen haar gevangen houden. Toch stuurt de Heere steeds mensen die haar verder helpen op haar reis naar China. Want Gladys móet naar China. Ze moet mensen gaan vertellen van de belofte van Gods Evangelie: "Want u komt de belofte toe en uw kinderen, en allen die daar verre zijn...!" Ook als Gladys al in China is moet ze nog een eind reizen naar het dorpje Yang Cheng in de bergen waar mevrouw Lawson woont. Het laatste gedeelte van de reis maakt Gladys op een muilezel over smalle paadjes door de hoge bergen. Gladys is erg blij als ze van de ezel af kan klimmen. Maar ze schrikt als mevrouw Lawson gaat vertellen dat ze een herberg wil beginnen voor muilezeldrijvers. "Onze Chinese kok zorgt voor het eten, ik vertel verhalen uit de Bijbel en jij zorgt dat de ezeldrijvers binnenkomen", zegt mevrouw Lawson. Stiekem denkt Gladys bij zichzelf: "Nu ben ik zendeling in China en nu moet ik ezels verzorgen!" Maar later als mevrouw Lawson al is gestorven, heeft Gladys haar herberg nog steeds. De ezeldrijvers komen graag naar de herberg toe. "Het eten is er goed en 's avonds worden er nog gratis verhalen verteld", zeggen de mannen tegen elkaar. Elke avond vertelt Gladys aan hen uit de Bijbel. Het is de Heilige Geest die haar de boodschap van zonde én verlossing door Jezus Christus laat spreken. De Heilige Geest zorgt er ook voor dat Gladys nu zelf genoeg Chinees spreekt om in de taal van de mensen te vertellen.

Op een dag als Gladys boven in de herberg bezig is, hoort ze beneden opeens geroep: "De mandarijn komt eraan!! De mandarijn komt eraan!!" Gladys loopt gauw naar beneden. De mandarijn is de heerser over het hele gebied rond het stadje Yang Cheng. Hij is erg machtig en belangrijk. Wat zou de mandarijn bij haar in de herberg komen doen? Daar komen zijn dienaren al aangelopen. Ze dragen een koets tussen zich in. Als ze stilstaan, komt uit die koets de mandarijn gestapt! Gladys houdt haar adem in. Wat ziet de mandarijn er schitterend uit! Een prachtige gekleurde mantel heeft hij aan, een driepuntige hoed op zijn hoofd en een beschilderde waaier in zijn handen. Gladys maakt wel drie keer een diepe buiging voor de mandarijn. Dan klinkt de stem van de mandarijn: "ik heb uw raad nodig." Verbaasd kijkt ze de mandarijn aan. Maar die gaat al verder: "Zoals u weet is het de gewoonte dat bij kleine meisjes de voetjes worden gebonden. Zo houden zij mooie kleine voetjes." Ja, dat heeft Gladys wel eens gezien. Heel stijf waren de teentjes bij elkaar gebonden, zodat de meisjes haast niet konden lopen. En dat alleen omdat de Chinese mannen dat zo mooi vinden! De mandarijn gaat verder: "De regering heeft echter besloten dat dit moet veranderen. Vanaf nu mogen de voetjes niet meer gebonden worden. We hebben iemand nodig die dit in de dorpen gaat vertellen en controleren. En omdat u zelf grote voeten hebt moet u dit gaan doen. U krijgt er elke dag wat eten voor en er gaan twee soldaten met u mee om u te begeleiden." Gladys is even helemaal stil van verbazing. Wat is dat nou? Zij, in dienst van de mandarijn? Daarvoor is ze niet naar China gekomen! Ze is toch naar China gekomen om uit de Bijbel te vertellen? Daarom zegt ze; "Mandarijn, u moet wel begrijpen dat ik naar elk dorp mijn Bijbel meeneem om de mensen daaruit te vertellen." De mandarijn kijkt haar rustig aan en zegt alleen: "Morgen staan er twee soldaten met ezels voor u klaar." Wat zachter zegt hij erachteraan: "En u mag uw boek meenemen om eruit te vertellen."
Zo gebeurt het dat Gladys nu naar alle dorpen kan gaan. Ze schrikt van de vele gebonden voetjes die ze bij kleine meisjes ziet. Wat zal dat een pijn doen! Als de voetjes eenmaal losgemaakt zijn, gaat de pijn gelukkig langzaam over en kunnen de meisjes gewoon lopen. Wat is Gladys nu blij met haar baantje voor de mandarijn! In elk dorp vertelt Gladys over de Schepper van hemel en van aarde. Als ze 's avonds in een dorpje blijft slapen stroomt het huis waar ze is vol met mensen, mensen die nog meer willen horen van die Man Die Jezus Christus heet en de Zoon van de grote God is. Ze leert hen liederen zingen over de Bijbel en... de Heere zegent het werk van Gladys. In verschillende plaatsen worden door evangelist Lu, met wie Gladys samenwerkt, kleine christengemeenten gesticht. De Geest van Pinksteren, Hij werkt ook in de kleine bergdorpjes van China!

Op een dag als Gladys onderweg is ziet ze langs de kant van de weg een vrouw zitten. Tegen de vrouw ligt iets aan. Als Gladys goed kijkt ziet ze dat het een klein kind is. Maar wat ziet dat kind er ziek uit! Alles hangt slap aan het meisje en haar armpjes en benen zitten onder de zweren. De vrouw ziet Gladys kijken en zegt; "Wil je haar hebben? Ze kost niet veel." Gladys voelt zich erg boos worden. Ze weet dat deze vrouw kleine kinderen verkoopt voor veel geld. Maar dit zieke meisje wil niemand kopen. Gladys zelf heeft ook bijna geen geld. Dan hoort Gladys een stem van binnen die zegt: "Wie zodanig een kind ontvangt in Mijn Naam, die ontvangt Mij". Gladys voelt in haar zak een paar muntjes. "Dit is alles wat ik heb", zegt ze tegen de vrouw. De vrouw lacht en grist het geld uit haar hand. Het kleine meisje kan bijna niet lopen. Thuisgekomen wast Gladys haar en verzorgt haar wonden. Het meisje is eerst erg bang maar went steeds meer aan Gladys. Ze wordt weer gezond en vrolijk. Haar naam is Ninepence. Elke dag luistert ze naar de bijbelverhalen die Gladys vertelt. Ook leert Gladys haar bidden. Ja, want zo was het belooft: 'Want u komt de belofte toe, en uw kinderen en allen die daar verre zijn...!"
Als het eens bijna etenstijd is roept Ninepence naar Gladys; "Ik wil vanavond wel een beetje minder eten. Wilt u ook een beetje minder eten?" Gladys begrijpt haar eerst niet. Maar het kleine meisje zegt; "Als we nu uw beetje 'minder' en mijn beetje 'minder' in een kommetje stoppen dan kan er nog wel iemand mee eten!" Achter haar komt een mager jochie tevoorschijn. Hij heeft niemand meer die voor hem zorgt. Ook hij blijft bij Gladys wonen. Zo komen er elke keer meer kinderen bij Gladys wonen. Soms weet Gladys zelf niet hoe ze voor alle kinderen genoeg eten moet krijgen.
En toch is er elke keer genoeg. In alle dingen vertrouwt Gladys op de Heere alleen. Zij leert aan de kinderen dat zij in alle dingen van dit leven op God moeten vertrouwen. Ze leert hen bidden. Ze vertelt hen over de Goede Herder die Zijn schapen kent. Want meer dan over genoeg eten is Gladys bezorgd of al deze kinderen bij de kudde van de Goede Herder mogen horen. Maar Gladys weet ook dat niet zij, Gladys, de mensen kan bekeren, maar dat de Heere ze Zélf roepen zal, door Zijn Geest. Dat heeft Hij beloofd: "Want u komt de belofte toe en uw kinderen, en allen die daar verre zijn zovele als de Heere ertoe roepen zal".

Wat is Gladys altijd druk met haar herberg in Yang Cheng, haar kinderen en haar tochten naar de dorpen om mensen te vertellen uit Gods Woord! Wat is Gladys ook elke dag dankbaar dat de Heere haar hier in het bergland van China wil gebruiken om Zijn Boodschapper van het Evangelie te zijn!
En toch... toch zal alles gaan veranderen. Af en toe komen er mensen langs die vertellen over een dreigende oorlog. "Maar", denken de mensen in Yang Cheng, "ons dorp ligt zo veilig en verstopt in de bergen, wie zouden daar nu moeten komen?"

Onverwachts komen er vliegtuigen die Yang Cheng bombarderen. Veel mensen sterven en veel kinderen verliezen hun vader en moeder. Er komen nog meer kinderen bij Gladys wonen. In de stad is het niet veilig meer, er komen Japanse soldaten aan. Daarom vlucht Gladys met al haar kinderen dieper de bergen in. Maar de Japanse soldaten komen steeds dichterbij. Gladys hoort van vrienden dat er in een stad heel ver weg een weeshuis is opgezet voor vluchtelingenkinderen zoals die van haar.
Gladys weet dat ze in de bergen ook niet voor de bijna honderd kinderen kan blijven zorgen. "Weet je wat we doen?" zegt Gladys opgewekt tegen de oudste kinderen, "We gaan met elkaar door de bergen naar die stad toe." Gladys weet dat het wel erg ver is. Gladys weet ook dat ze geen eten hebben voor onderweg. Maar Gladys mag vertrouwen op God Die haar altijd heeft willen helpen en Die dat ook nu zal doen! Zo vertrekken ze in een lange stoet. Wat is het onderweg moeilijk om aan eten te komen! Wat worden de kleine kinderen moe van het lange lopen en wat krijgen ze zere voetjes! Twee weken trekken ze door de bergen dan zijn ze bij de Gele Rivier gekomen. De kinderen rennen nu blij naar de oever van de rivier. Nu zijn ze er echt bijna! Alleen de oudere kinderen kijken Gladys ongerust aan. Waar zijn de beloofde boten waarmee we naar de overkant moeten? Er is geen boot te zien. Gladys weet het ook niet meer. Ze zakt op het strand neer met haar handen voor haar gezicht. Dan hoort ze een meisje fluisteren in haar oor. "U hebt ons toch verteld van Mozes? Hoe de Heere hem opdroeg het volk veilig naar de overkant van de Rode Zee te brengen?" Gladys knikt alleen. Dan fluistert het meisje weer: "Gelooft u dat?" Gladys knikt weer. Dan zegt het meisje zachtjes maar vol vertrouwen: "Dan zal Hij het nu ook doen voor ons."
Gladys kijkt omhoog, wat voelt ze zich moe en uitgeput. Maar wat voelt Gladys zich ook beschaamd! Zi? laat de moed zakken maar dit kleine meisje gelooft in de God die Mozes door de Rode zee liet trekken! Gladys, het meisje en enkele andere kinderen buigen hun knieën en vouwen hun handen: "Heere, wilt U de boten sturen om ons veilig naar de overkant te brengen?" Na het bidden zingen ze met de hele groep de liederen die ze kennen. En... wat wonderlijk! De Heere zorgt ervoor dat een achtergebleven soldaat het zingen hoort. De soldaat laat de boten komen. Alle kinderen komen veilig aan de overkant!

Nog veel meer heeft Gladys in China mogen doen. Nog veel meer mensen heeft ze mogen vertellen van de belofte waar ook Petrus op het Pinksterfeest in Jeruzalem over sprak! De belofte van het Evangelie dat wie zich bekeert van zijn zonden en in Jezus Christus gelooft voor altijd een kind van God mag zijn. Deze belofte is ook gelezen toen jij werd gedoopt. Ook jou roept de Heere door Zijn Woord.

"Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen die daar verre zijn, zovelen als er de Heere, onze God, toe roepen zal!"

Aantekeningen bij de tekst

38 bekeert u van uw ongeloof en van uw andere zonden. Geloof in Jezus als Uw Messias en erken Hem als uw Koning.
en een ieglijk van u worde gedoopt om u ervan te verzekeren dat uw zonden zijn afgewassen door het geloof in Christus, als u zich oprecht bekeert.
in de Naam van Jezus Christus door Wie wij de vergeving van de zonden en de vernieuwing van ons leven ontvangen.
gij zult de gave van de Heilige Geest ontvangen allen die in Christus geloven en zich bekeren, ontvangen geestelijke gaven, tot opbouw van Zijn kerk.
39 u komt de belofte toe en uw kinderen voor u allen is het Evangelie bestemd. God heeft Abraham beloofd: Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u en tussen uw zaad na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God en uw zaad na u. (Genesis 17 : 7)
en allen die daar verre zijn de heidenen, met wie God Zijn verbond ook opricht.
zovelen als er de Heere, onze God, toe roepen zal al degenen die God door het Evangelie roept tot Zijn gemeente

GELOOFSLEER
"U komt de belofte toe en uw kinderen en allen die daar verre zijn, zovelen als er de Heere, onze God, toe roepen zal", zegt Petrus tot zijn gehoor. In de Dordtse leerregels hoofdstuk 2 artikel 5 staat hierover: Voorts is de belofte van het Evangelie dat een iegelijk die in de gekruistigde Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe: welke belofte alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worde, met bevel van geloof en bekering.

Achtergrondinformatie

BEKERING EN ROEPING VAN GLADYS AYLWARD
Gladys Aylward werd geboren rond 1904. Haar leven als dienstmeisje veranderde compleet toen de Heere haar stilzette op ongeveer 18 jarige leeftijd. De Heere greep haar in haar hart met de tekst uit 2 Korinthe 5: "Want wij allen moeten geopenbaard worden voor de rechterstoel van Christus, opdat een iegelijk wegdrage hetgeen door het lichaam geschiedt naardat hij gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad." Toen ze ongeveer 26 jaar was sloot zij zich aan bij de China Inland Mission. Ze volgde daar een zendingsopleiding. De opleiding bleek echter erg moeilijk voor Gladys te zijn en men besloot op grond van haar leerprestaties dat ze niet naar China kon worden uitgezonden. China liet Gladys niet los. Veel was zij er in haar gebed mee bezig. Enkele jaren later in het najaar van 1930 ging Gladys toch naar China. Ze reisde via de TransSiberische spoorlijn. Een lange en ook gevaarlijke reis.

YANG CHENG
in China kwam zij te wonen bij de 73 jarige Schotse zendelinge mevrouw Lawson in het bergdorpje Yang Cheng. Dit dorp ligt in de provincie Shansi, iets ten zuiden van Peking (Bejing). Yang Cheng was een dorpje dat zich bevond op de route van ezeldrijvers die hun goederen vervoerden tijdens de lange reizen van circa 6 weken lange of 3 maanden. Daar de bevolking van Yang Cheng aanvankelijk niet erg open stond voor de twee zendelingen was het hen al snel duidelijk dat zij konden proberen via deze ezeldrijvers ingang te vinden. Ze besloten een herberg voor ezeldrijvers te beginnen. Naast goed eten, een warm bed vertelden zij als extra service 's avonds gratis (Bijbelse) verhalen.
Sommigen van hun bezoekers werden christen en de verhalen die zij hoorden namen zij weer verder mee op hun reis door andere dorpen.

ZENDELINGE IN YANG CHENG
Toen Gladys ongeveer een jaar in Yang Cheng was, overleed mevrouw Lawson. Dit betekende voor Gladys niet alleen het verlies van haar vriendin en collega maar ook het verlies van financiële inkomsten. Het is kort daarna dat de mandarijn van Yang Cheng haar voeteninspecteur maakt. Het loon wat ze hiervoor ontvangt is karig, haar aanzien echter stijgt hiermee. Bovendien is ze nu vrij om naar alle dorpen te gaan om daar uit Gods Woord te vertellen! Deze jaren waarin zij de dorpen rondtrekt en haar herberg in Yang Cheng heeft zijn heel gelukkige jaren vol zegen voor haar en de kleine christengemeentes die er ontstaan.

OORLOG
In 1938 wordt Yang Cheng door de Japanners gebombardeerd. Vanaf dat moment breekt er voor de bewoners en ook voor Gladys een leven van zwerven en angst aan. Veel verschrikkelijke dingen maakt Gladys in deze oorlogsjaren mee. Maar door alles heen blijft zij vertrouwen op haar Zender en houdt zij vast aan haar uiteindelijke doel; Gods belofte van het Evangelie verkondigen. Heel vaak blijkt in haar leven dat de Heere haar vaste geloofsvertrouwen niet beschaamt. Op wonderlijke manieren voorziet de Heere Gladys elke keer weer in alles wat ze nodig heeft.
Als Gladys de grote groep van tegen de 100 kinderen veilig heeft onder weten te brengen is zij zelf lichamelijk en geestelijk uitgeput. Ze wordt zeer ernstig ziek en komt terecht bij collega-zendelingen die haar in huis nemen. Daar blijft ze totdat ze weer zover is hersteld dat ze verder kan met haar werk; mensen oproepen tot geloof en bekering in Jezus Christus.

CHINA
In de tijd dat Gladys Aylward in China in Yang Cheng verbleef, was er in grote delen van China burgeroorlog. Kort gezegd was er sprake van voortdurende botsingen tussen nationalisten (die aan de macht waren) en communisten. Toen de Japanners in 1937 China binnenvielen sloten de twee Chinese partijen tijdelijk een verbond om de Japanners te bevechten. In de praktijk bleek echter dat de nationalisten te vechten hadden tegen zowel de Japanners als hun eigen Chinese communisten. Na de oorlog rukten de communisten onder leiding van Mao steeds verder op en slaagden zij erin de nationalistische top te verdrijven. De nationalisten weken uit naar het eiland Formosa (Taiwan) en stichtten daar de vrije republiek China.
Op het vaste land van China brak opnieuw een zeer wrede tijd aan voor allen die het niet eens waren met het communistische regime. Veel christenen zijn hierbij vervolgd en om het leven gekomen. Ook voor Gladys betekende dit dat zij na haar bezoek aan Engeland niet terug kon keren naar China, wel naar Taiwan en Hongkong.

MEER OVER GLADYS AYLWARD
Meer informatie over het leven van Gladys Aylward is te vinden in de volgende boeken:
De vrouw met het boek (door M.A. Mijndersvan Woerden)
De kleine vrouw (door Alan Burgess)
Gladys Aylward, een kleine vrouw in een groot land (door Christine Hunter)

Antwoorden bij het ledenblad

Weet je het nog?
1c 2b 3c 4c 5a 6a

Om over te praten?

VRAAG 1
a. Waarom is het zo belangrijk dat mensen de Bijbel leren kennen?
b. Door het lezen van de Bijbel wil de Heere God bekering in ons hart werken. Het lezen van de Bijbel wil God gebruiken om mensen hun zonden te laten zien en hen van hun zondige weg af te brengen. De Bijbel wijst ons ook de weg van verlossing door Jezus Christus!
c. Ook de mensen op de Pinksterdag vroegen zich af: Wat zullen wij doen? Is er nog vergeving mogelijk? HC vraag 12 kan hierbij aangehaald worden: Aangezien wij dan naar het rechtvaardig oordeel van God tijdelijke en eeuwige straf verdiend hebben, is er enig middel waardoor wij deze straf zouden kunnen ontgaan en wederom tot genade komen?

VRAAG 2
a. De belofte van het Evangelie is dat een ieder die in Jezus Christus gelooft, vergeving van zijn zonden ontvangt en voor altijd bij de Heere mag komen wonen, (Johannes 3 vers 16)
b. Gods belofte komt tot allen die het Evangelie horen. Aanvankelijk alleen voor de Joden maar sinds het Pinksterfeest ook voor de heidenen. Het is geen vrijbijvende belofte. Het laatste gedeelte van artikel wijst duidelijk op het bevel van geloof en bekering.
c. Als wij van Gods belofte hebben gehoord, en dat hebben we!, dan mogen we dat niet naast ons neerleggen. De Heere roept ons op om onze zonde aan Hem te belijden en Hem om vergeving te bidden. Ons leven zal dan niet meer om onszelf gaan, maar uiteindelijk alleen om het dienen van God. En we zullen de noodzaak inzien dat ook andere mensen van God moeten horen.

VRAAG 3
a. De heidenen. Of met andere woorden: alle mensen die God en de Bijbel nog niet kennen. Want ook met hen richt de Heere Zijn verbond op.
b. Zending en evangelisatie zullen de kinderen waarschijnlijk noemen evenals het zelf vertellen aan anderen over de Bijbel. Het is goed om ook te wijzen op het gebed van de kinderen voor allen die God nog niet kennen. En het gebed voor evangelisten en zendelingen!

VRAAG 4
a. Probeer de kinderen aan het nadenken te zetten dat het mogelijk is dat God hen nu al liefde voor het zendingswerk in hun hart geeft omdat Hij hen wil gebruiken in Zijn koninkrijk!
b. -
c. Gladys ging niet bij de pakken neerzitten omdat haar weg om naar China te gaan werd afgesloten. Het verlangen in haar hart was daar niet mee weg. Ze bad God ernstig of Hij haar wilde laten zien wat dan toch Zijn weg voor haar was!
d. We kunnen daarvan leren dat we bij de Heere mogen aanhouden in het gebed en dat Hij de dingen soms anders bestuurt dan wij verwachten!

VRAAG 5
a. Het leven van Gladys is vol met voorbeelden waar God haar vertrouwen op Hem niet beschaamt. Denk aan haar stap om te gaan sparen voor een enkele reis naar China. Haar besluit om het zieke meisje te kopen en als haar kind te adopteren. En ook de verschrikkelijk moeilijke reis van een paar weken die met bijna 100 kinderen door de bergen gaat maken, zonder dat ze eten en begeleiding voor onderweg heeft!
b. Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad. De Heere schijnt Gladys met Zijn licht steeds zover bij dat ze de volgende stap kan nemen! Zo moeten Gods kinderen leren om bij elke stap op Hem te vertrouwen!
c. Wij vertrouwen vaak liever op onszelf of mensen om ons heen dan dat we op God vertrouwen. Maar als we Zijn kind mogen zijn mogen we geloven dat Hij ons Zijn Weg wil wijzen in ons leven. Door Zijn Woord en door Zijn Geest.

VRAAG 6
Deze zogenoemde "tentenmakers" hebben een gewone baan in China als bijvoorbeeld verpleegkundige of docent. Zij hopen door hun gewone werk met mensen in contact te komen aan wie zij in woord en daad iets kunnen laten zien van hun geloof in God.

Puzzels
1.      Vroeger                                                   Nu
Open kerkdiensten                             Bijbels smokkelen
Godsdienstvrijheid                              Tentenmakers
Wekenlange trein- of bootreis          Paar dagen reizen met het vliegtuig
Zendelingen                                          Vervolging
De Bijbel is geen verboden boek     Geheime kerkdiensten

2. Psalm 87 vers 4
God zal ze Zelf bevestigen en schragen
en op Zijn rol, waar Hij de volken schrijft;
hen tellen als in Israël ingelijfd,
en doen de naam van Sions kinderen dragen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Mivo -12 | 23 Pagina's

De vrouw met het boek

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Mivo -12 | 23 Pagina's