Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Onbekende foto’s

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Onbekende foto’s

3 minuten leestijd

Het is alweer even geleden – om precies te zijn 12 februari 2000 – dat ik op bezoek was bij een kleinzoon van ds. Arie Dekker (1868-1953) in Voorburg. Over zijn grootvader vertelde de heer E.J. Dekker: ‘Hij was voor niemand bang. Het was bij hem voor of tegen. En ds. Van Boven was zijn vriend.’ Uit zijn familiearchief haalde hij diverse originele foto’s van zijn grootvader. Daarvan zijn er al enkele gepubliceerd in Oude Paden.

Met deze foto van het gezin Dekker in de pastorietuin te Gameren is dat nog niet het geval. Gezien de bloesem moet het wel in het voorjaar zijn. Op een andere foto die dezelfde dag gemaakt is zien we dat de dominee een krant uit mei 1906 in zijn hand heeft. Twee huishoudsters staan op de voorgrond en rechts de oudste zoon Cornelis Johannes en op de handwagen zitten Arie Jacobus en Hendricus. Mevrouw Dekker ontfermt zich over de jongste telg: Sijgje. Rechts is de tuinman te zien. Ds. Arie Dekker liet zich graag op een excentrieke wijze afbeelden, zo ook hier: met een strohoed en een lange Goudse pijp aan de mond.

Beroepen

Dekker had een naam onder de predikers in hervormd-gereformeerde kring. Hij kreeg veel beroepen en ging van dorp tot dorp: na Nieuwpoort (1898) diende hij Bergambacht (1900) en eind 1902 vertrok hij naar het Gelderse Gameren in de Bommelerwaard. Het verblijf in Gameren zou de langste periode zijn die hij in een gemeente zou verblijven. Hij stond er van 2 november 1902 tot 26 januari 1913, dus tien jaar en bijna drie maanden. Na Gameren vertrok de predikant naar Giessendam, Hoevelaken (1917), Opheusden (1921), Bleiswijk (1926), Nieuwe-Tonge (1931), Emst (1932) en Otterlo (1935-1939).

Nauwkeurig

De predikant was ijverig, nauwgezet en ambitieus in zijn gemeenten: hij hield zijn beroepen, zijn dopelingen en preekbeurten nauwkeurig bij. Zo schreef hij: ‘6 augustus 1902, 12 (12e beroep), Gameren. (Gelderland). Aangenomen 23 augustus.’ In Gameren kreeg hij beroepen naar Wezep en Ouddorp. In 1909 naar Hasselt, in 1910 naar Hedel en Brakel. In 1912 naar Loon op Zand, Tholen en Giessendam en Neder-Hardinxveld.’ Verder schreef hij nauwkeurig op wanneer hij het Heilig Avondmaal bediende, hoeveel vrouwen en mannen er aangingen (de eerste keer waren dat drie mannen en twee vrouwen) en vermeldde hij de namen van de dopelingen en de bevestigde kerkenraadsleden.

Hij was zeer bewogen met de kinderen: in 1907 richtte hij met een aantal gemeenteleden de ‘Vereeniging tot stichting en instandhouding van eene School met den Bijbel te Gameren’ op. Voorzitter werd ds. Dekker. In 1908 bouwde men een school, die in 1910 al uitgebreid moest worden. Zijn naam en die van de andere bestuursleden staan nog vermeld op de steen aan de ingang van het gebouw.

Reisleider

Zoon A.J. Dekker – later hervormd godsdienstonderwijzer – herinnerde zich Gameren als volgt: ‘Mijn verste herinneringen gaan terug tot omstreeks 1906, toen mijn broertjes en ik onze prille vakantiegeneugten begonnen te smaken. Wij woonden toen in de gezellige vierkante pastorie die aan de binnenkant van de Waaldijk stoelde. Het gehele jaar verbleven wij daar, maar wanneer de zomer begon te naderen, dan werd de grote zwarte familiekoffer van de zolder naar beneden gebracht, waarin de nijvere handen van moeder ‘Lijsje’ de verschoningen schikte, die nodig waren voor ons drie-weekse vakantiereisje naar Groot-Ammers. Pa, ds. Arie Dekker, gekleed pak, hoge hoed op en witte das onder de punten van het liggende boord, bracht ons weg, als de degelijkste en zuinigste reisleider die ik ooit gekend heb. Van Zaltbommel ging het met de trein naar Culemborg, om aldaar in de middag scheep te gaan naar onze bestemming. Op een van die romantische salon-raderboten, met die zwart-gele schoorstenen op hun brede promenade dekken! Drie en een half uur, maar nooit lang genoeg voor ons, duurde de reis.’ De reis eindigde bij het geboortehuis van ds. Dekker, hotel ‘De Stigter’.

Dit artikel werd u aangeboden door: Oude Paden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 juni 2022

Oude Paden | 64 Pagina's

Onbekende foto’s

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 juni 2022

Oude Paden | 64 Pagina's