Aanbidding als rustpunt voor jongeren in dolgedraaide wereld

In het Vlaamse dagblad De Morgen vergeleek psychiater Dirk de Wachter onze tijdgeest met een speedboot, genaamd TINA: There Is No Alternative.

“Die speedboot vaart heel snel,” stelt De Wachter. “En vooraan op de boot staan blitse jongens in dure pakken met hun haren in de wind magnumflessen champagne leeg te spuiten, terwijl hun mooie vrouwen kirren van plezier. Maar achteraan vallen mensen uit de boot, omdat het zo snel gaat en er geen relingen zijn. Door het geraas horen de succesboys dat niet. En achter die speedboot varen wij, de psychiaters en de psychologen, in rubberbootjes. Wij vissen de overboord gevallen sukkelaars op en geven ze droge kleren.”

De Wachter schildert met een treffend beeld een verschrikkelijke realiteit. Hoe ontsnap je aan de bizarre eisen die tijdgeest TINA stelt? Aan praktische antwoorden geen gebrek, die vliegen je om de oren: Bouw voldoende rust in, beperk je schermtijd, ga geregeld de natuur in. Voor een echte oplossing moet onder de oppervlakte gezocht worden, op hartsniveau. Er is een belangrijke drijfveer die we in onze geseculariseerde samenleving vaak over het hoofd zien: ons verlangen naar aanbidding. Ons hart is aangelegd op aanbidding, zo is het ‘geprogrammeerd’ - of we het nou leuk vinden of niet. “Worship” is geen hobby voor enkele fanatieke gelovigen, iedereen is er bewust of onbewust mee bezig. En heel wat mensen hebben zich overgegeven aan wrede, onverzadigbare goden, zoals status, geld, carrière of kicks.

Evangelie begint bij ontvángen

We moeten weer gaan inzien dat de christelijke godsdienst redelijk en heilzaam is. Gods geboden zijn er niet om ons te plagen en te knechten, maar om ons vrij te maken. Gezegend is de generatie die dat (her)ontdekt! En 24/7 met je smartphone, carrière of imago bezig zijn is geen vrijheid. Integendeel. Je geeft je leven uit handen en staat bloot aan allerlei impulsen, machten, krachten die er vaak op uit zijn om je geld en tijd afhandig te maken. Het sabbats-principe zet je in de vrijheid. Het is bedoeld om ons mens-zijn te versterken.

Het giftige prestatiedenken kan ook de kerk binnensluipen. Die werkpaarden-mentaliteit: Meer organiseren! Harder bidden! Meer getuigen! Heiliger leven! Dán ben je er, dán ben je pas geestelijk, dán vind je het leven. Maar het Evangelie begint bij ontvangen. Het begint bij Christus’ genade, die tot ons komt in Zijn Woord en de sacramenten. Vanuit de rust ga je aan het werk. Niet om iets te presteren of welke vorm van ‘waar-makerij’ dan ook. Maar het is pure vreugde om je Heere en Heiland te dienen. Zo leer je dagelijks dichtbij de Goede Herder te blijven. Alleen zo - in nabijheid van de levende Christus - kan de kerk vrucht dragen, rust vinden, Zijn vreugde ervaren en wegblijven uit het moeras van die dodelijk vermoeiende afgodendienst.

Marcel Vroegop is projectleider bij Goed in vorm, een initiatief van het Interkerkelijk Kenniscentrum voor kinderen jongerenwerk vanuit de kerk. Dit platform richt zich op de ondersteuning van ambtsdragers, leidinggevenden, catecheten en evangelisatiemedewerkers. www.goedinvorm.nu

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen