Een wonderlijke wenteling in het program

Vergrijsd in de ambtelijke dienst in Gods Koninkrijk, had de apostel Johannes vast gehoopt om in het harnas te sterven. Geleidelijk wat afbouwen, werkzaamheden overdragen aan anderen en zo mogelijk wat in rust en vrede de laatste jaren van zijn leven doorbrengen in Efeze.

Er kwam echter een wonderlijke wenteling in zijn leven. Vervolging en verdrukking onder keizer Nero brachten hem als balling naar het eiland Patmos. Uitgerangeerd. Wat staat hem nu te wachten? Toch nog de marteldood sterven? De apostel der liefde moest toch Christus’ getuige zijn? Hij die de opdracht van de stervende Zaligmaker had ontvangen: de verzorging van Jezus’ moeder. Nu in ballingschap!

Wat een enorm verschil met onze situatie! Velen zien op tegen veranderingen na een arbeidzaam leven. Als je rond de vijfenzestig jaar afscheid mag nemen van het arbeidsproces heb je eigenlijk niets te zeggen; velen halen deze leeftijd niet eens of moesten voortijdig stoppen. Toch leert de praktijk dat alles anders wordt. “Je valt in een gat”, zegt men. Je krijgt aanpassingsmoeilijkheden. Je moet accepteren dat anderen je plaats innemen en het soms veel beter doen. Vooral wie lichamelijke beperkingen krijgt, kan er tegen opzien.

Volg speciale trainingen. Voorkom dat je in een gat valt. Vervul lang gekoesterde wensen. Ontwikkel hobby’s, ga genieten van de kleinkinderen, doe vrijwilligerswerk, ga reizen maken. Van het concert des levens krijgt niemand een program. Het hoeft ook niet want het ligt al klaar en luidt: maak er wat van en pluk de dag, zo horen we vaak om ons heen.

Toen op Patmos Johannes’ program zo anders werd, was er de hand des Heeren. De Heere weet hem daar te vinden en weet wat er in hem omgaat. Al valt Johannes als dood aan Zijn voeten, de Heere legt Zijn rechterhand op hem. Hij verstoot hem niet, maar maakt contact met een des doods schuldige zondaar. Waarom verstoot de Heere hem niet en waarom hoeft Johannes niet te vrezen? Omdat de Heere tot hem zegt: “Ik ben de Eerste en de Laatste”. Johannes kende dit geheim: “Niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening van onze zonden”( I Joh.4:11). Hij, Die de Eerste is en de Laatste, zal Zijn werk in hem voleinden. Wat de toekomst ook zal brengen: dit is en blijft zijn enige troost in leven en in sterven. Is dit ook uw enige houvast?

Vragen

Welke mentaliteit is Bijbels verantwoord als de pensioengerechtigde leeftijd een keerpunt in je leven gaat worden?

Hoe kan in je persoonlijk leven maatschappelijke veranderingen het geestelijk leven ten goed komen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen