Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Halte den Haag

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Halte den Haag

3 minuten leestijd

Dividendbelasting

Veel lezers van RMU.NU hebben er niet mee te maken, maar bijna iedereen heeft er wel een mening over: de afschaffing van de dividendbelasting. De oppositie beukte tijdens de algemene beschouwingen over de begroting van 2018 met alle kracht aan tegen dit plan dat voortvloeit uit het regeerakkoord dat VVD, CDA, D66 en Christen- Unie vorig jaar met elkaar sloten. Maar het was tevergeefse moeite. De partijen liepen tegen een muur van onwil aan. Met name VVD-leider en premier Rutte en CDA-voorman Buma verdedigden de afschaffing hartstochtelijk. Ze denken dat multinationals daardoor in Nederland zullen blijven of naar Nederland zullen komen. Maar keiharde bewijzen daarvoor zijn er niet. “Een dure gok en een onbewezen medicijn”, schamperde PvdA-fractievoorzitter Asscher. Tot voor kort zag het ernaar uit dat de Tweede Kamer nog dit jaar akkoord zou gaan met de afschaffing, die de belastingbetaler bijna 2 miljard euro kost. Maar in de eerste week van oktober kwam er een kentering. Duidelijk werd dat Unilever, dat nu in Londen is gevestigd, zijn hoofdkantoor níet naar Nederland gaat verplaatsen.

Toen veranderde Rutte als een blad aan de boom. Hij wil de afschaffing nu heroverwegen. Dat is het Haags jargon voor: afzien van de maatregel. Vreugde bij de oppositie. Die ging al aan het verdelen, maar de coalitiepartners steld en zich terughoudender op. Zij vinden dat het geld ten goede moet komen aan het bedrijfsleven. Daar was het ook voor bedoeld. En dat is natuurlijk terecht. Hopelijk gaat de overheid het geld ook inzetten voor verduurzaming, want op dit punt hebben met name de grotere bedrijven nog wat slagen te maken.

WW-fraude

Arbeidsmigranten met een WWuitkering kunnen de komende tijd strengere controles tegemoet zien. Uitkeringsinstantie UWV gaat intensief controleren of de arbeidsmigranten ook echt in Nederland is om werk te zoeken.

Ook komt er strengere adrescontrole en gaat uitkeringsinstantie strenger optreden tegen tussenpersonen die de fraude met WW-uitkeringen mogelijk maken. Dat schreef minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid begin oktober in een brief aan de Tweede Kamer. Aanleiding voor de strengere aanpak zijn berichten over fraude met WW-uitkeringen door Polen. Honderden Poolse arbeiders sjoemelen via allerlei bureautjes en tussenpersonen op grote schaal met WW-uitkeringen Dat gebeurt door gebruik te maken van nepsollicitaties, valse handtekeningen en adresfraude. Zo innen ze voor duizenden euro’s aan uitkeringen, terwijl ze in Polen aan het werk zijn of daar vakantie vieren. Op kosten van degenen die wél werken. Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Half oktober werd bekend dat minister Koolmees een algemeen onderzoek door externen laat verrichten naar het risico van fraude met WW-uitkeringen in het algemeen. De Kamer heeft daar sterk op aangedrongen. Wat voor beerput zal er open gaan?

Klimaatbeleid

Wat heeft klimaatbeleid met inkomenspolitiek te maken? Op het eerste gezicht weinig, maar het heeft er wel invloed op. De regering gaat in het komende jaar de energierekening voor burgers verhogen. Met als doel mensen te stimuleren minder energie te gebruiken. Maar helaas is niet iedereen in ons land financieel in staat om zulke voorzieningen aan zijn woning te treffen dat de energierekening daadwerking omlaag gaat. Zij krijgen dus te maken met hogere lasten en zijn zo het kind van de rekening. Een hogere energierekening is een zwaardere aanslag op het budget dat mensen met lage inkomens te besteden hebben. Ze gebruiken gemiddeld weliswaar minder gas en elektra dan mensen met de hoge inkomens, maar omdat ze verhoudingsgewijs een groter deel van hun inkomen kwijt zijn aan energie kost de verhoging van de energiekosten hun meer koopkracht. En dat is eigenlijk niet eerlijk.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorische Maatschappelijke Unie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 oktober 2018

RMU.NU | 52 Pagina's

Halte den Haag

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 oktober 2018

RMU.NU | 52 Pagina's