Wat Ouderen Kan Helpen in de Coronacrisis

Een gewoon fietspad, geen een-richtingsverkeer of zoiets. Uit de tegenovergestelde richting kwam een man aan fietsen, ongeveer net zo oud als ik ben, 70 jaar. Hij keek gespannen, zelfs een beetje boos. Naarmate we elkaar naderden werd zijn blik bozer. Hij keek me doordringend aan alsof hij wilde zeggen: ‘Wat doe je hier eigenlijk?’ Kort voordat we elkaar passeerden, ging hij met zijn fiets naast het fietspad rijden met als gevolg dat hij met rijwiel en al bijna in de sloot belandde. Ik groette hem, maar mijn groet werd niet beantwoord, in ieder geval niet met woorden, wel met een inmiddels woedend geworden blik…

Hoe moeilijk kunnen mensen toch doen! Iedereen ervaart de nadelige gevolgen van de crisis, jong en oud. Dat met name ouderen bij de risicogroep behoren, weet inmiddels iedereen. Soms hoor en lees je daar nare opmerkingen over. Die komen echt wel binnen. Het bovenstaande waargebeurde verhaaltje laat de andere kant zien. Er zijn nogal wat ouderen die zich irritant gedragen. In de sfeer van: ‘Ik ben niet meer de jongste, ik hoor bij de risicogroep, dus ik eis van je dat je rekening met mij houdt!’ Dit gedrag roept in de toch al wat gespannen situatie waarin we leven, ergernis op.

In winkels zie je vergelijkbaar gedrag. Met de lippen strak op elkaar geklemd achter het winkelwagentje. Als je groet, heb je geluk als er net een knikje af kan. Dit gedrag is niet goed. Wees vriendelijk en voorkom paniekerig en krampachtig gedrag.

Het helpt al heel veel als je in contact blijft met anderen. Helaas is dat niet voor iedereen mogelijk. Als je in het ziekenhuis ligt of in een verpleeghuis woont, is isolement niet te vermijden. Toch is het aan te raden om te zoeken naar mogelijkheden waarmee je als oudere voorkomt dat je in deze tijd helemaal alleen komt te staan. De digitale wereld kan daarbij helpen. Zelf lees ik bijvoorbeeld iedere middag tussen 17.00 en 17.30 uur via Skype voor de kleinkinderen voor. In vier gezinnen luisteren kleinkinderen mee. Het tijdstip is in overleg gekozen: ma is bezig met het eten, pa komt thuis of stopt met thuiswerk, de kinderen zijn een half uurtje van de vloer en oma en opa genieten van hun kleinkinderen. Wat ook belangrijk is: de neefjes en nichtjes zien elkaar elke dag. Ze zwaaien naar elkaar, wisselen wat nieuwtjes uit enz.

Oma en opa zijn mede-opvoeders. De kleinkinderen zien hoe zij, samen met andere volwassenen, met de crisis omgaan. Paniekerig gedrag van pa en ma, oma en opa heeft zijn weerslag op kinderen. Juist in tijden van spanning en onzekerheid speelt voorbeeldgedrag een grote rol. Het is zoeken naar evenwicht tussen enerzijds net doen alsof er niets aan de hand is en anderzijds krampachtig de deuren gesloten houden. Het evenwicht is verantwoord en voorzichtig handelen in afhankelijkheid van de Heere van hemel en aarde. Laten we dat laatste proberen uit te stralen, ook naar onze kleinkinderen. Het coronavirus heeft immers het laatste woord niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen