De boer op met de veearts

Ik mag een stagiair begeleiden. Best een vreemde gewaarwording, omdat mijn eigen studietijd nog vers in m’n geheugen ligt. Het voordeel is dat ik me goed kan indenken hoe een dierenarts in spé zich voelt tijdens een stage. Je krijgt nogal wat nieuwe indrukken op je bordje.

Aan mij de taak om mijn stagiair op geschiktheid te beoordelen. Een pittige klus is dus zeer welkom. En jawel, die dient zich al rap aan. „Een koe heeft last van pensverzuring”, vertel ik, zodra we onderweg zijn naar een boerderij. Een vervelende aandoening is het: de pH-waarde in de pens —een maag die functioneert op de werking van bacteriën— is te laag geworden. De bacteriën kunnen slecht overleven in het zure milieu en dus raakt de pens van slag. En dat is zichtbaar. De koe voelt zich niet lekker, heeft weinig eetlust en krijgt diarree. We geven haar pillen die ervoor moeten zorgen dat de overgebleven pensbacteriën ondersteund worden.

De koe knapt niet op, hoor ik enkele dagen later. Ik geef haar extra middelen die eraan bijdragen dat de pens minder zuur wordt; hopelijk krijgen de bacteriën zo een goede oppepper om hun werk te kunnen hervatten.

HENRIËTTE BRUGGINK landbouwhuisdierenarts

Ook deze behandeling heeft helaas geen effect. Een week later is de situatie van de koe onveranderd. Wat nu? Met mijn stagiair overleg ik een alternatieve behandelmethode: een transfaunatie. De zieke koe zal een paar liter pensvloeistof krijgen die bij een gezonde koe uit de pens worden gehaald. De inname van gezonde, levende pensbacteriën zal de werking van de pens kunnen herstellen. We gaan aan de slag. Via een dikke plastic sonde van zo’n 6 centimeter doorsnee halen we bij een gezonde koe vloeistof uit de pens. Deze koe is er uiteraard niet van gediend dat ze ongevraagd als donor is geselecteerd. Ze schudt haar kop heen en weer en op en neer. Wij deinen met haar mee en weigeren om op te geven. Ik zie dat de veehouder wisselende gevoelens heeft. Hij krijgt de slappe lach en wordt tegelijk onpasselijk van het schouwspel. Kokhalzend maakt hij zich uit de voeten. Mijn stagiair houdt zich kranig. Samen lukt het ons om wat vloeistof uit de pens te krijgen. Als we het vocht bij de zieke koe ingebracht hebben, kijken we elkaar tevreden aan. Na zo’n twee weken krijgen we een goed bericht: de koe is weer gezond. En mijn stagiair? Die krijgt een dikke tien.

Henriëtte Bruggink landbouwhuisdierenarts

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen