„De studenten zijn hier gewend aan regels”

In een verlaten schoolgebouw in Middelharnis oefende de Dienst Speciale Interventies (DSI) van de politie onlangs met het bevrijden van gijzelaars. met veel kabaal bestormden de mannen van het arrestatieteam het gebouw, schakelden de ‘gijzelnemers’ uit en bevrijdden de ‘slachtoffers’. Die slachtoffers waren studenten van beveiligen en bewaken. De oefening is een van de vele voorbeelden waarbij de politie –of de krijgsmacht– samenwerkt met de reformatorische school.

Wouter –geen achternaam– is docent bij de Politieacademie en verantwoordelijk voor de opleiding van de leden van het arrestatieteam. „Het was een afsluitende oefening, waarbij wij in een groot schoolgebouw een situatie naspeelden. Maar ja, met twee verdachten in een leeg schoolgebouw werkt dat niet. Wij hebben gewoon heel veel mensen nodig die daar gillen en hun ding doen, zodat wij realistisch te kunnen trainen. Daar kregen de studenten een rol in. Ze werden vooraf geïnstrueerd: „Dit is jouw taak. Dit moet je uitvoeren.’”

Hoornbeeckdocent Kroon: „Voor ons is het niet heel stoer om mee te doen met zo’n oefening. Het gaat erom dat wij hiervan kunnen leren, over en weer.”

De opleiding beveiligen en bewaken bestaat voor het zevende jaar. Kroon, toen docent burgerschap, maar afkomstig van de marechaussee, werd door de directie gevraagd een opleiding op te zetten voor studenten die een ‘uniformberoep’ wilden. „Die studenten misten wij bij het Hoornbeeck. In Rotterdam en Gouda zijn wij toen begonnen. Een jaar later sloten Amersfoort en Kampen aan.” Inmiddels krijgt de opleiding jaarlijks zo veel aanmeldingen, dat niet iedereen kan worden toegelaten. Zo’n 80 procent van de studenten die het diploma halen, gaat aan de slag in een uniform.

Kroon: „Onze eerste missie is het opleiden van studenten, maar het is opleiden met meerwaarde. Wij beginnen iedere dag met een dagopening. Die meerwaarde zit ’m niet alleen in een godsdienstles, hoewel de leerlingen godsdienst krijgen van een docent die vorig jaar nog bij de Dienst Koninklijke en Diplomatieke beveiliging werkte.”

Volgens de docent zijn identiteit en praktijk nauw verweven in de opleiding. „er zijn collega's die midden in een schietpartij hebben gestaan. Andere collega's zijn op missie geweest in Irak. Die staan hier voor de klas. Dat maakt hen niet speciaal, maar zij kunnen hier wel een boodschap meegeven. Het mooie is dat ik dat ook terugkrijg van de organisaties waar onze studenten terechtkomen. Dan zegt iemand: „Ik sta er echt van te kijken dat die gasten er zo voor uit durven te komen waarvoor ze staan.” Wij hoeven niet te evangeliseren binnen de politie- en defensieorganisatie, maar in onze uitstraling kunnen we wel laten zien dat wij staan voor onze christelijke waarden.”

Soort oase

Daar zit ook een praktische kant aan: „Integriteit is belangrijk ten opzichte van de mensen op straat.” Voor de studenten ligt de lat hoog; de docenten zijn niet altijd even gemakkelijk. Kroon: „Dat is niet uit hardheid. Maar als iemand een afspraak niet nakomt, zit daar een gevolg aan vast.” Zo stuurde de docent een student, van wie het schooluniform opnieuw niet in orde bleek, naar huis om zijn tenue in orde te brengen – anderhalf uur, enkele reis. „Later vertelde die student dat dat het moment was waarop bij hem de knop omging.” Politieman Wouter waardeert die nadruk op integriteit. „Als hier een docent zegt dat er geen foto’s of filmpjes gemaakt mogen worden, dan gebeurt dat ook niet. Ik hoef dat niet eens te controleren. Dat is wederzijds vertrouwen. en als zij zeggen: „We vertrekken om kwart voor acht, dan weet ik dat ik daar op aan kan.”

De Rotterdammer fietst geregeld naar het Hoornbeeckgebouw in Rotterdam-Zuid. „Ik heb altijd in deze wijk gewerkt. Dan fiets ik hier en weet ik wat er allemaal is gebeurd. Als ik de school binnenloop, kom ik in een soort oase. De studenten zijn gewend aan bepaalde regels. Zij spreken docenten aan met meneer en mevrouw. Zij kloppen even op de deur als zij een leraar iets willen vragen.

Ik merk dat fatsoen en respect heel duidelijk aanwezig zijn.”

Af en toe geeft de docent van de Politieacademie een gastles. „Want ik ben naast mijn werk voor de politie ook in opleiding als docent burgerschap. Ik krijg van de docenten echt de ruimte. En ik zie studenten die ‘aan staan’, gemotiveerd zijn.”

Tijdens zulke dagen maakt Wouter ook de dagopeningen en -sluitingen mee. Van huis uit hervormd, is hij niet meer „praktiserend kerkelijk.” maar: „Toen ik pas een hele dag op school was geweest, ging ik naar mijn ouderlijk huis en zei tegen mijn vader: „Je moet wel trots op me zijn, want ik heb vandaag vier keer uit de bijbel gelezen en vier keer gezongen.”

Frisse blik

De samenwerking tussen de opleiding en de politie gaat verder dan samen oefenen en gastlessen geven. Helpend is dat de docenten vrijwel allemaal afkomstig zijn uit groene en blauwe uniformen. Kroon: „Dat zorgt ervoor dat wij dezelfde taal spreken als het werkveld.” en dat helpt bij gesprekken over het onderwijs. „Wij vinden het belangrijk dat het onderwijs naadloos aansluit op de beroepspraktijk. Wij leren veel van de procedures die zij bij het arrestatieteam uitvoeren”, zegt Kroon.

Zo leerden de docenten van het arrestatieteam dat de agenten bij een inval altijd informatie bij zich hebben over het dichtstbijzijnde ziekenhuis. In de bussen waarmee de studenten van bewaken en beveiligen op bivak gaan, hangt nu ook een kaart met gegevens. Voor het geval dat.

Omgekeerd is dat ook het geval, geeft Wouter aan. „Ik zie een sterk docententeam, maar het is wel veel van hetzelfde. Daar zit ook een valkuil in. Daarover gaan wij dan in gesprek. en dan is het goed dat er iemand is die af en toe met een frisse blik naar de dingen kan kijken.”

Kroon: „De kracht hiervan is dat wij samen focussen op de missie, op het doel van de opleiding. Zoals ik ooit bij defensie heb geleerd: „Alleen kom je ver, maar samen kom je verder!’”

Maurice van Driel (22) is oud-student van de opleiding beveiligen en bewaken van het Hoornbeeck in Rotterdam. Als wachtmeester bij de Koninklijke Marechaussee werkt hij op Schiphol. „Ik wist altijd wel dat ik naar defensie wilde. Dat is voor mij de reden geweest dat ik hiernaartoe kwam. Hier heb ik een basis meegekregen: Zorgen dat mijn uniform netjes is, op tijd zijn.” Maar de opleiding bood meer, benadrukt Maurice. „Er is op school altijd gezegd: Kom gewoon uit voor je geloof. Dat heb ik vanaf dag één op het werk gedaan. Ik heb veel vragen gehad van jongens die echt niks van het christelijk geloof wisten. Dat waren mooie gesprekken, echt waardevolle momenten. Vragen als: waarom is er zo veel ellende in de wereld? Of mensen die naar mij toe komen met de vraag of ik voor hen kan bidden. Dat gebeurt ook weleens. Ook kreeg ik vragen van mijn kamergenoten als ik uit de Bijbel zat te lezen op de kazerne. Dan waren ze gewoon geïnteresseerd.”

Vragen over bidden

Ook Roos van Hartingsveldt (20) is oud-student. Inmiddels is zij in opleiding tot politieagent. „Ik heb hier een goede vorming gekregen door wat ik meemaakte tijdens de bivakken met school. De discipline die ik aangeleerd kreeg. Maar ik heb ook veel gehad aan de praktijksituaties die ik hier geoefend heb. Bij mijn politiekeuring was dat heel handig, want toen moest ik ook een casus naspelen. Ik heb hier veel christelijke mensen leren kennen. Sommige oud-medestudenten kom ik nu op de Politieacademie tegen. Dat vind ik heel fijn, want ik krijg ook vragen van medestudenten bij de politie over mijn geloof. Hoe zit dit, hoe zit dat? Ik vind het fijn om daar open over te zijn. Dat had ik op school ook al meegekregen, bijvoorbeeld in de dagopeningen of gewoon in een les. De docenten komen bijna allemaal uit de praktijk van defensie of politie. Die deelden hun ervaringen. Zij zeiden dat het helemaal niet raar is om een keer te zeggen: Ik weet het antwoord ook niet. Aan dat soort praktische tips heb ik echt iets gehad.”

Zowel bij de politie als bij de marechaussee komen de twee oud-studenten christelijke collega’s tegen. „Maar”, zegt Roos, „ik krijg ook inderdaad weleens vragen als ik aan het bidden ben voor mijn eten. Waarom doe je dat? Als het gaat om vloeken, heb ik vanaf het begin aangegeven dat dat me raakt. En ik heb gevraagd of ze daarop zouden willen letten. Ik merk dat er echt respect is bij veel collega’s en dat heb ik ook uitgesproken in een teambijeenkomst”

Niet bang zijn

De belangrijkste waarden die Roos heeft meegekregen in haar opleiding, zijn integriteit en hulpvaardigheid. „Om je naaste te kunnen helpen, moet je die lief hebben, zoals je jezelf liefhebt. Ik denk dat dat heel belangrijk is, dat je niet iemand helpt, omdat het gewoon moet, maar omdat het vanuit jezelf komt. Daarmee laat je ook zien dat je christen bent. Daar hebben wij op school over gesproken: Hoe kun je iemand goed helpen? Wat zegt de Bijbel daarover?”

Maurice: „Als er christelijke jongeren zijn die naar defensie willen, dan is het goed om te weten dat het echt een prima werkgever is, ook voor christenen. Er is ruimte voor hen. Maar je moet er niet voor terugdeinzen om daar jezelf te zijn en ook niet bang zijn om jezelf te leren kennen.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen