Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kinderhand

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kinderhand

2 minuten leestijd

Onze oudste is vijf geworden – en dat heeft hij geweten. Ons kereltje werd overladen met extravagante cadeaus. Legopakketten met honderden stukjes, een stapel magneetspeelgoed, een nieuwe fiets, een step én natuurlijk de onvermijdelijke kleurboeken, stickers, viltstiften, en ga zo maar door. Ik schaam me. Dit is gekkigheid.

De hele dag scheurt zoonlief cadeautjes open. Elk pakje krijgt drie seconden aandacht, voordat het op een almaar groeiende stapel belandt. Vervolgens ruimt hij de papiersnippers op en vergeet hij de gevers te bedanken. Zo druipen de weldoeners –glimlachend of teleurgesteld– af naar de taarttafel om hun bloedsuikerspiegel op te krikken. Ik voel me ongemakkelijk bij die berg cadeaus. Moet dit echt zo veel kosten? Eerlijk is eerlijk, wij als ouders doen er net zo hard aan mee. Het is ook leuk om je kind blij te maken, toch? Maar dit? Dit is compleet over de top. Dat blijkt de volgende dag. De oud-jarige struint op een ietwat geheimzinnige manier door het huis. Door een spleetje in de deur zie ik hem in de badkamer rommelen in de prullenbak.

„Wat doe je daar?” vraag ik, als ik hem even later opnieuw een vuilnisbak zie omkeren. „Ik zoek wc-rollen!” zegt hij opgewekt. „Wc-rollen? Waarvoor dan?” „Kom maar mee, dan laat ik het zien.”

Op zijn kamer schuift hij de la onder zijn bed open. Zes wc-rollen komen tevoorschijn. Uit zijn broekzak haalt hij een rol plakband.

Terwijl hij aan het beginnetje peutert, vertelt hij: „Ik maak er iets van.” Met een serieuze blik wikkelt hij plakband om twee rollen, keer op keer. Wanneer ze eindelijk aan elkaar zitten, kijkt hij trots op. „Kijk! Een telescoop. Of een verrekijker. Kijk er maar eens doorheen! Je kunt heel ver kijken, hè?” Ik glimlach. „En wat ga je met de andere wc-rollen doen?” „Oh”, zegt hij laconiek, „daar kan ik een wandelstok van maken. Of een herdersstaf. Of een lange tunnel voor auto’s. Of een knuppel voor een agent.”

Beneden zie ik de stapel cadeaus op tafel. Terwijl ik ze opruim, denk ik aan wc-rollen en plakband. Fantasie en creativiteit – dáármee speelt een kind.

Volgend jaar vraag ik iedereen tien toiletrollen mee te nemen.

Arien van Ginkel is vader van vier kinderen, onder wie een tweeling, en werkzaam als mediastrateeg.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 11 februari 2025

Terdege | 96 Pagina's

Kinderhand

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 11 februari 2025

Terdege | 96 Pagina's