Zelfredzame ouderen?

De minister wil daarom wat doen. Ze zet in op (het versterken) van de eigen regie van ouderen. Trapliften en tablets hebben de toekomst: ‘zelf als het kan, thuis als het kan, digitaal als het kan’. Want, zo lang mogelijk zelfredzaam zijn, dat is ook wat ouderen zélf willen, aldus Helder.

De vrees voor en afkeer van een bemoeizuchtige overheid zit in het DNA van onze partij. De uitdijende verzorgingsstaat kon nooit op SGP-applaus rekenen. Meer nadruk op de eigen verantwoordelijkheid voor burgers om voor zichzelf en anderen (in dit geval: ouderen) te zorgen, spreekt ons doorgaans aan. Toch permitteer ik mij een kritische kanttekening.

In 2015 werden gemeenten verantwoordelijk gemaakt voor de zorg en maatschappelijke ondersteuning voor jongeren, mensen met een beperking en ouderen. Ook toen waren eigen regie en zelfredzaamheid de uitgangspunten. In aanloop ernaartoe gaf de Guido de Brès-Stichting de brochure In het oog, in het hart uit. Ik las daarin: ‘‘Het baart de SGP zorgen dat de herwaardering van sociale verbanden plaatsvindt in een tijd dat de gemeenschapszin kleiner is dan ooit tevoren. Hierdoor kan het beleid van de terugtreden-de overheid, in combinatie met forse bezuinigingen, extra hard aankomen.’’

Deze zorgen waren niet uit de lucht gegrepen. Onderzoek laat zien dat mensen sinds 2015 niet méér voor elkaar zijn gaan zorgen. Burgers blijken minder zelfredzaam dan gedacht en gehoopt. Het zou niet erg hoeven te verbazen. Een gewenste maatschappelijke verandering laat zich niet zomaar afdwingen door middel van wetgeving. Daarbij zijn door de ontzuiling en ontkerkelijking sociale verbanden uiteen gerafeld. De overheid verklaart arbeidsparticipatie bijkans heilig, ten koste van gezinsleven, mantelzorg of vrijwilligerswerk. Ben ik mijn moeders hoeder? Het ideaal van zelfredzaamheid sluit aan bij een geseculariseerd en individualistisch denk- en leefpatroon. Ik heb niet de illusie dat SGP’ers hier immuun voor zijn.

Politici moeten zich dus niet te snel rijk rekenen. Laten zij realistischer zijn over wat burgers anno 2022 aankunnen. De overheid mag haar roeping om ‘schild der zwakken’ te zijn niet verzaken (artikel 6 beginselprogramma). Tegelijkertijd moet de overheid de voorwaarden scheppen voor een daadwerkelijk ‘zorgzame samenleving’. De wederopbouw van gemeenschappen is nodig om weer in staat te zijn voor anderen te zorgen. Hier is ook een rol voor kerken weggelegd! Niet ‘zelfredzaamheid’ zou de norm moeten zijn, maar ‘samenredzaamheid’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen