Een roepende in de woestijn?

De Minderheidspositie Van De SGP

Achter het spreekgestoelte in de grote vergaderzaal sprak het ene na het andere vrouwelijke Europarlementslid. Maar de boodschap was steeds van dezelfde strekking. “Baas in eigen buik”, zei de één. “Abortus is een mensenrecht”, zei de volgende. “Iedere vrouw moet altijd en overal een abortus kunnen krijgen”, zei de daaropvolgende.

Te midden van het koor van gelijkgestemde politici, klonk één ander geluid. “Denk ook eens aan het prille leven in de moederschoot. Dat ongeboren jongetje of meisje kan nog niet voor zichzelf opkomen. Dat leven moeten wij beschermen.” Dat andere geluid mocht ik vertolken namens onze partij. Het leverde me veel opgetrokken wenkbrauwen op vanaf de linkerzijde. Maar ook een applausje van medestanders elders in de zaal.

Het debat over abortus in het Europees Parlement, ruim een jaar geleden nu, beschouw ik als typerend. Als het gaat om medisch-ethische waarden behoren we als SGP tot een kleine minderheid in een dominant links- liberaal parlement.

Voor ons zijn menselijke waardigheid en respect voor het leven belangrijk en vanzelfsprekend. Maar het vergt een pittige strijd met atheïsten en zelfs anti-gelovigen. De links-liberalen hebben een bijna tegengestelde visie op normen en waarden, in het bijzonder op het prille leven (“een klompje cellen”), het verouderde of zieke leven, evenals gender en het huwelijk.

De partij D66 pleit voor tolerantie, maar dat is selectief. Het opkomen voor tolerantie lijkt alleen te gelden voor gelijkgezinden, want de partij is zeer intolerant als het gaat om abortus: zelfs vroeg een D66-politica in december om een toegangsverbod voor vertegenwoordigers van prolife-organisaties in het Europarlement.

Dezelfde unieke positie van de SGP komt aan het licht bij de visie op Israël en de Palestijnen. Wij waarderen Israël als de enige functionerende democratie in het Midden-Oosten, met Joden als Gods volk. Maar gesteund door de links-liberale meerderheid, gaat het hart en geld van de EU vooral uit naar de Palestijnen. De EU geeft 225 miljoen euro per jaar aan de Palestijnse autoriteit, en ziet door de vingers dat de Palestijnen dat doorsluizen naar terroristen en hun familie of er antisemitisch lesmateriaal van betaalt op scholen die zijn vernoemd naar terroristen. Onze pogingen om dit aan te passen, stuiten op links-liberale weerstand.

In het kielzog van de christelijke waarden en onze visie op Israël, lijken zelfs ook andere standpunten op minder draagvlak te kunnen rekenen. Zo kalft de steun voor een sterke landbouw en visserij in Europa af. Als SGP zien we deze sectoren als een waarborg voor ons dagelijks voedsel, maar een groeiende groep politici ziet boeren en vissers als obstakels voor natuur, woningen of windturbines. Een eigenaardige ontwikkeling, juist ook met de wetenschap dat versterking van de landbouw om een nieuwe hongerwinter te voorkomen een van de grootste drijfveren was voor de Europese samenwerking. De liberale opvatting dat onze supermarkten altijd genoeg goede en goedkope voeding kunnen importeren uit bijvoorbeeld Zuid-Amerika of Azië, lijkt me erg riskant.

Opvattingen

Mijn indruk is dat vooral de opvattingen zijn veranderd, niet zozeer de politieke verhoudingen tussen fracties in het Europees Parlement. Tot 1999 was de sociaaldemocratische fractie (met PvdA) steeds de grootste. ¹ Daarna vormden de sociaaldemocraten vaak een meerderheid met de kleinere liberale fractie (met D66 en VVD) of de groene fractie (met GroenLinks). De christendemocratische fractie (met CDA en ChristenUnie) is momenteel de grootste groepering, maar heeft geen meerderheid, ook niet samen met onze conservatieve ECR-fractie (met SGP en JA21). Mijn ervaring is dat juist de christendemocratische fractie het de laatste jaren vaker laat afweten als het gaat om christelijke waarden.

Voorlopig wijzen prognoses voor de Europese verkiezingen van 2024 erop dat de verhouding niet veel wijzigt, hoewel de conservatieve partijen in de peilingen op lichte winst staan. ² Onze inzet is dat ook de SGP deel blijft uitmaken van het hart van de Europese besluitvorming.

De SGP is nu 39 jaar vertegenwoordigd in het Europees Parlement. Na Leen van der Waal en Bas Belder mag ik nu werken aan de stabiele koers die de trouwe kiezers van ons gewend zijn. Bij voorkeur zou de SGP een eigen christelijke fractie vormen in het Europees Parlement, met geestverwanten uit andere EU-landen. Dan zouden we waarschijnlijk meer invloed hebben, maar helaas halen we daarvoor (nog) niet het vereiste minimumaantal parlementsleden en nationaliteiten. In weinig andere landen zijn vergelijkbare ‘partijen met de Bijbel’, maar zijn er gelukkig wel christelijke politici te vinden binnen allerlei partijen, ook waar je het niet zou verwachten.

Een Roepende In De Woestijn?

Is de SGP dan een roepende in de woestijn? Het lijkt soms zo, vooral bij christelijke onderwerpen. Maar dan voel ik me gesterkt door de oorspronkelijke Bijbelse betekenis van de uitdrukking “roepende in de woestijn” (Mattheüs 3:3, Jesaja 40:3).

Deze verzen gaan over Johannes de Doper, met de aankondiging van de komst van de Heere Jezus: Want deze is het over wie gesproken werd door de profeet Jesaja toen hij zei: De stem van iemand die roept in de woestijn: Maak de weg van de Heere gereed, maak Zijn paden recht.

Ik denk dat we deze woorden ook op ons politieke handwerk mogen betrekken. Johannes Calvijn betoogt namelijk dat het vers niet gaat over een boodschap die verloren raakt in een lege zandvlakte. Hij legt dit uit als spreken voor mensen in ballingschap: voor mensen die in een geestelijke woestijn verkeren, los van God. ³

Zo zie ik de positie van de SGP ook in het Europees Parlement. Een vooruitgeschoven post in een omgeving waar veel mensen God lijken te verzwijgen, vermijden of bestrijden. Wat een voorrecht om juist daar als SGP’er de Bijbel te mogen openen, in de hoop dat dit ook ogen en harten van anderen mag openen. Wie weet waar het zaad van het Woord op een vruchtbare grond mag vallen.

Uniek

Want als christelijke partij zijn we wellicht uniek en staan we soms alleen, maar zeker niet eenzaam. We vinden medestanders binnen andere fracties en sluiten met gelijkgezinde politici allerlei coalities. Maar vooral weten we ons verbonden met God en met een trouwe groep medestanders in Nederland en daarbuiten. En feitelijk met de naar schatting 2,5 miljard christenen wereldwijd van wie velen onze opvattingen delen en onze woorden tot steun mogen zijn. ⁴

Het gaat erom dat ons christelijke geluid wordt gehoord. En dat wordt het. Eind vorig jaar sprak ik in het Europees Parlement op een conferentie over euthanasie. Daar vertelde ik de toehoorders dat het leven een gift is, waar we heel zorgvuldig mee moeten omgaan. Dat is een geluid dat je weinig hoort in de Europese kringen. Maanden later sprak een wildvreemde in een gang me aan: hij vond mijn betoog heel sterk en vond er inspiratie in.

Conformeren

Als christelijke partij in een vrijwel seculier parlement moeten we juist standvastig blijven, als een vuurtoren voor mensen op drift in een woelige zee. Dat is onze morele plicht. We moeten onze talenten gebruiken om gehoord te worden.

Iedere partij en politicus is op zijn eigen manier uniek. Van de 705 Europarlementsleden zijn er vast geen twee met identieke opvattingen over de tientallen onderwerpen en beleidsterreinen. Het zou verkeerd zijn om ons te conformeren aan een eventuele ‘gemiddelde opvatting’, de communis opinio, in Europa. Ook al vormen christenen geen meerderheid meer in de Nederlandse samenleving, dan is dat nog geen reden om onze mening aan te passen.

Natuurlijk zouden we meer applaus krijgen van middenpartijen als we onze opvattingen over bijvoorbeeld abortus en Israël zouden aanpassen. Maar dat is vluchtig en verkeerd applaus. Beter is eraan te werken dat de andere partijen onze kant op schuiven.

De seculiere meerderheid doet graag alsof zij modern en vooruitstrevend is. Alsof zij verder zijn in de menselijke ontwikkeling en dat christelijk-conservatieven achter lopen. Alsof geloof iets is van vroeger en vanzelf zal verdwijnen in de vaart der volkeren. Maar niets is minder waar. Het is framing om hun eigen seculiere opvatting te rechtvaardigen en aanlokkelijk te maken. Geloof is niet iets van vroeger, het is van alle tijden.

Conformeren? Nee, dank u. We blijven standvastig ons eigen christelijk geluid laten horen in Europa. Ook als dat leidt tot opgetrokken wenkbrauwen.

Bronnen

1 www.en.wikipedia.org/wiki/Progressive_Alliance_of_Socialists_and_Democrats

2 www.europeelects.eu/2022/12/31/ december-2022/

3 www.cvandaag.nl/89725-een-bijbelse-uitdrukking-hij-is-een-roepende-in-de-woestijn?viacip=true

4 www.www.kerknet.be/kerknet-redactie/nieuws/25-miljard-christenen-wereldwijd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen