Afscheidsdienst van Ds. B. Reinders

Ds. Reinders bediende het Woord uit Numeri 6 vers 22-27 waar in vers 24-26 de Aäronitische zegen staat die ds. Reinders gewoon was om op de gemeente te leggen aan het einde van iedere kerkdienst. Het thema van de preek was: ‘de priesterlijke zegenbede’. Ds. Reinders behandelde drie punten: 1e Wie die zegen uitspreken; 2e Wat die zegen inhoudt; 3e Wie die zegen ontvangen.

Zegenen is niet het werk van mensen.

Wij hebben onze sympathieën en antipathieën maar bij God is geen aanzien des persoons.

Hij zegent naar het vrije van Zijn welbehagen.

Zo mochten koning Manasse en ook Saulus van Tarsen een zegen ontvangen.

Wie die zegen uitspreken

Naast de Aäronitische zegen kennen wij ook de apostolische zegen (2 Cor. 13:13). Onder het Oude Verbond zegenden de priesters. Mozes heeft daartoe de opdracht aan zijn broer Aäron gegeven. Mozes is de wetgever. De wet spreekt van de vloek. Aäron was als hogepriester met zijn zonen werkzaam in de dienst der verzoening. Zegenen hangt nauw samen met offeren (Lev. 9). De priester bracht twee offers, één voor zichzelf en één voor het volk. Bloed moest er gestreken worden aan de hoornen en tegen het altaar, en gesprenkeld rondom het altaar. De handen van de priesters zijn met bloed besmeurd. Eerst was er het offer dan daarna ook de zegen. Het volk heeft de vloek verdiend maar ontvangt de zegen.

Christus heeft de tijdelijke en eeuwige zegeningen verdiend door een vloek te worden.

Christus heeft de zegen niet alleen verdiend, maar past die door de Heilige Geest ook toe in de harten van vloekwaardige zondaren.

Dat is geen werk van mensen, ook niet van Gods knechten. Op de Olijfberg is Christus zegenend opgevaren ten hemel. Zijn handen zijn doorboorde handen. Zo mag Zijn Kerk nog leven onder Zijn zegenende handen.

Wat die zegen inhoudt

Hier is de zegen van de Drie-enige God. Het zegenen gaat uit van de Vader. Daar ligt de oorsprong. Het welbehagen van God. Christus heeft de zegen verworven en de Heilige Geest past de zegen toe. Zijn zegenende handen waren doorboorde handen. Zo is Hij gescheiden naar Zijn lichaam van Zijn Kerk, maar Hij blijft bij Zijn Kerk tot de voleinding der wereld. Zegenen is hier ook behoeden. Dat had Israël nodig in de woestijn. Dat heeft de Kerk in de woestijn ook nodig. Gods kinderen verkeren in deze wereld ook in de woestijn.

De woestijn is een oord van de dood. Hebben wij al met de dood van doen gekregen? Dat is een zegen. Gods kinderen worden ook ‘in hun eertijds’ soms heel wonderlijk bewaard. Bileam moest het volk van Israël van Balak vloeken, maar de Heere wilde, dat hij het volk zegende.

Velen zijn in de woestijn gestorven. Daar komt uit wat er leeft in het hart. De oude mens moet in de woestijn sterven. Het is een nauwelijks zalig worden. ‘Aangezicht over u lichten’ is genade.

Het aangezicht van Kaïn was vervallen. Gods aangezicht is ook toornig. Zijn toorn is billijk ontstoken. Christus heeft de toorn gedragen.

Daardoor is er de verheffing van Gods aangezicht. De vrede heeft Christus verworven door de overwinning te behalen. De vrede Gods die alle verstand te boven gaat werkt de Heilige Geest in het hart. Als wij het voor het eerst of ook bij vernieuwing met God eens mogen worden geeft dat vrede.

Wie die zegen ontvangen

Die zegen werd gelegd op het gehele volk. Nu op de gehele gemeente. Gods Naam wordt op de gemeente gelegd. Het gaat hier over de Verbondsnaam. God is de Onveranderlijke, ook in de zegen die Hij schenkt aan Zijn volk.

Onder het Oude Verbond, maar ook nu nog is het niet al Israël wat Israël genaamd wordt. De ware Israëliet is een worstelaar. Die kan God niet loslaten. Zij begeren Gods zegen. Ze moeten belijden de vloek verdiend te hebben. Ze doen immers niet anders dan de wet overtreden. Mozes kan niet zaligmaken. Het gaat ook niet buiten Mozes om. Alleen door het offer van de enige Hogepriester. Alleen door Zijn offer met God verzoend. Buiten dat offer is er geen vergeving mogelijk. Met God te zijn verzoend dat is de zegen. Daar was het Jakob om te doen bij de Jabbok in Genesis 32. Hier op aarde moet afscheid genomen worden op meerdere manieren. In de hemel is er geen afscheid meer. Daar is een eeuwige gemeenschap. Daar wordt de zegen daadwerkelijk in zijn volle omvang genoten.

Daar mogen Gods kinderen de zaligheid, dat is God Zelf eeuwig genieten. Amen

Na de preek werden ds. Reinders en zijn vrouw toegesproken door ouderling C.H. Jonker, namens de kerkenraad. Hij liet hen toezingen Psalm 121 vers 4.

Ds. Reinders vertrekt naar de Vrije Oud Geref. Gemeente van Oldebroek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen